به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ از اوایل بهمن ماه سال 98 تا پایان همان سال، 17 هزار پرنده در تالاب میانکاله تلف شدند. برخی بر این باور هستند در تالاب سم ریخته شده بود و علت آن را اختلاف برخی شکارچیان محلی با سازمان حفاظت محیط زیست عنوان کردهاند. مقولهای که از سوی مسئولین محیط زیست تکذیب شد.
زمان رضا احمدی، رئیس اداره حفاظت محیط زیست بهشهر، در این خصوص گفت: کلیه شایعات در خصوص درگیری محیطبانان و شکارچیان را در میانکاله و ریختن سم در این محوطه را تکذیب میکنم.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بهشهر تصریح کرد: سازمان دامپزشکی کشور بیش از 100 نمونه از پرندگان مختلف را اخذ کرد و جواب همه این آزمایشها این بود که به دلیل کاهش سطح آب تالاب میانکاله و تولید سم بوتولیسم به صورت طبیعی در این تالاب، پرندگان جان خود را از دست دادهاند.
او افزود: این عارضه در آن محل به صورت کامل برطرف شده و از تاریخ 20 اسفند به بعد هیچگونه تلفاتی رویت نشده است. از دهم اسفند میزان تلفات پرندگان در میانکاله به شکل چشمگیری کاهش پیدا کرد و پس از آن انگشت شمار شد تا اینکه در تاریخ 20 اسفند به صورت کامل متوقف شد. محل نیز از حضور لاشههای پرندگان نیز به صورت کامل پاکسازی شد.
احمدی با اشاره به عادی شدن روند مهاجرت پرندگان در میانکاله اظهار کرد: پس از عادی شدن وضعیت در میانکاله و از بین رفتن سموم طبیعی آن منطقه، روند زیست و مهاجرت پرندگان در قسمتهای شرقی استان مازندران به حالت عادی بازگشت.
این مسئول سازمان محیط زیست با اشاره به سایر خطراتی که امروزه تالاب میانکاله را تهدید میکند، گفت: یکی از چالشهای جدی پیش روی حفظ تالاب میانکاله مقوله خشک شدن تالاب است و متاسفانه این روند ادامه دارد و هر روز سطح آب آن کاهش مییابد. این تالاب وضعیت خوبی ندارد و از مسئولین کشوری خواستاریم تا راهکارهایی کلان برای احیای آن در نظر گیرند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بهشهر اذعان کرد: یک کارگروه ملی برای نجات و احیای تالاب میانکاله تشکیل شده و در این کارگروه اقدامات خوبی در حال انجام است اما اعتبارات لازم هنوز حاصل نشده است. خشک شدن تالاب میانکاله اثرات مخرب زیادی میگذارد و نخستین اثر منفی آن به هم زدن زیست بوم این منطقه است.
او افزود: امروزه شاهد هستیم آب تالاب میانکاله شور شده و درصد شوری آن از همیشه بیشتر است. بیشترین سهم در به خطر افتادن حیات میانکاله پس روی آب دریای خزر است که منجر به پائین آمدن سطح آب شده است. خشک شدن کانال های منتهی میانکاله سبب شده آب باقی مانده در این زیست بوم به سمت دریا برگردد.
احمدی با اشاره به عوامل انسانی دخیل در خشک شدن تالاب میانکاله اظهار کرد: عوامل انسانی سهم کمتری در خشک شدن میانکاله دارند. یکی از این عوامل که نقش بیشتری دارد احداث مجموعههای پرورش ماهی در این منطقه بود. این اقدام سبب شد تا اندک آب شیرینی که به سمت تالاب هدایت میشد به سمت این مجموعههای پرورش ماهی و زمینهای کشاورزی هدایت شود.
این مسئول سازمان محیط زیست در خصوص مهم ترین اقداماتی که برای حفظ میانکاله صورت گرفته است، گفت : صدور مجوز تاسیس پرورش ماهی در این منطقه به صورت کلی از دستور کار خارج شده است. 75 کیلومتر از کانال های منتهی به تالاب میانکاله لایروبی شد اما به علت پایین بودن سطح دریای خزر این اقدامات به تنهایی کافی نیست.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست بهشهر تاکید کرد: مقوله انتقال آب نکارود به این منطقه نیز در حال بررسی است. پمپاژ آب دریای خزر به سمت میانکاله نیز به صورت جدی دنبال خواهد شد.
انتهای پیام: 3