کودکان صادق هستند و متقابلا از شما صداقت می‌خواهند/ شاید جشنوارۀ مجازی فضای بهتری برای داوری به ما بدهد!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، «پابلو سالوادور» فیلمنامه نویس، کارگردان، ترانه سرا و کارگردان اپرا، با تجربه گسترده در زمینه بین‌الملل است. او با کارگردانان تحسین‌شده‌ای مانند رائول روئیز، اولریش تامسن، سباستین آرایا سرانو ، آندره د روزا و اودو فلوهر همکاری کرده است و به‌طور گسترده در مدارس فیلم در سراسر جهان - همچون آکادمی فیلم پکن در چین، دانشگاه تالین در استونی، دانشگاه آلتونی در فنلاند، کالج فیلم اروپا در دانمارک و موسسه فیلم و رسانه ویستلینگ وودز در هند- همکاری کرده و کرسی ریاست نوآوری دانشگاهی را در اختیار داشته است. او همچنین در جشنواره بین‌المللی فیلم پونا در هند و جوایز CINERENT در چین، جزو هیئت داوران بین‌المللی بوده است.

آیا تا پیش از این با جشنوارۀ بین المللی فیلم کودک و نوجوان آشنایی داشتید؟

من در ابتدای امسال افتخار ملاقات با «حامد سلیمان‌زاده» را در جشنوارۀ فیلم برلین داشتم. پیش از این تا حدودی با جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان آشنایی داشتم و امیدوار بودم که بتوانم روزی به ایران سفر کنم. من به شدت معتقد هستم که برای غنی‌سازی جهان با ارزش‌های فرهنگی مختلف باید چشم‌اندازهای مختلف فرهنگی را بگشاییم و آنها را به یکدیگر بشناسانیم. عضویت در هیئت داوران به من این امکان را می‌دهد تا این جشنواره را به سوئد کشوری که در آن اقامت دارم و به شیلی، کشوری که در آن متولد شده و رشد کرده‌ام، بشناسانم. به شدت مشتاق هستم تا با زبان این سینما آشنا شوم. ایران سنت‌های فرهنگی غنی‌ای دارد که می تواند سهم بزرگی در فرهنگ جهان داشته باشد.

با توجه به شرایط پیش آمده به دلیل ویروس کرونا این دوره از فستیوال به صورت آنلاین برگزار خواهد شد. فکر می کنید داوری این جشنواره به شکل حضوری و آنلاین چه تفاوت‌هایی دارد؟

شاید در اینکه می‌توانیم هنگام تماشای فیلم‌ها چای بنوشیم یا به شکل متفاوتی نفس بکشیم، تفاوت اصلی باشد. احتمالا فیلم‌ها را مستقلانه‌تر از یکدیگر قضاوت خواهیم کرد، گرچه همکاری بین داورها نیز امری ضروری است. اما من کاملا اطمینان دارم که جشنواره، تعادل بین دو جنبه (استقلال و همکاری) را برقرار خواهد کرد.

آیا فکر می‌کنید اعضای هیئت داوران در داوری جشنواره به شکل مجازی، با مشکلات خاصی رو به رو هستند؟

صادقانه بگویم، نه. من فکر می کنم یک جشنواره مجازی فضای بیشتری به ما می‌دهد تا ارزش یک فیلم را فرا بگیریم و به شکل عمیق‌تری به دنبال جزئیات آن باشیم. تنها اشکال کار این است که ما تجربه فوق العاده بازدید از کشوری چون ایران و شهری چون اصفهان و در کنار یکدیگر بودن را نخواهیم داشت.

امسال شما در بخش بین‌الملل داور هستید. برگزاری یک جشنواره به شکل آنلاین، چه مزیت‌هایی برای مخاطبان از جمله هیئت داوران با خود به همراه دارد؟

احتمال اینکه نسبت به یکدیگر کنجکاو باشیم، بزرگترین مزیت است. شخصا کنجکاو هستم بدانم اعضای دیگر هیئت داوران چه قضاوتی داشته‌اند. من مشتاقانه منتظر به اشتراک گذاشتن دیدگاه‌های مختلف با همدیگر هستم.

به نظر شما دغدغه اصلی افرادی که در حوزه سینمای کودک فیلمسازی می کنند، چه باید باشد؟

سوال بسیار جالبی است. ارزش‌های اصلی شاید صداقت و همدلی رنگارنگ و تصویری باشند. کودکان می‌توانند از طریق هرچیزی ببینند. ما نمی‌توانیم جهان و پیچیدگی‌های آن را پنهان کنیم. آنها صادق هستند و هنگام تماشای چیزی، متقابلا از شما می‌خواهند که صادق باشید. و اگر فیلمی به این زبان (صداقت و یکدلی) با آنها صحبت کند آنها به سرعت متوجه می‌شوند. من می‌توانم ساعت‌ها، احتمالا حتی روزها و هفته‌ها در این مورد صحبت کنم. زیرا معتقدم همه هنرهای واقعی با کیفیتی کودکانه آغاز می‌شود.

شما درباره اینکه به کودکان برای داوری فیلم‌ها آموزش داده شود چه نظری دارید؟

وقتی پای فیلم در میان باشد. بسیاری از کودکان به شکل طبیعی داور هستند. آنها می‌دانند چه زمانی یک فیلم با آنها صحبت می‌کند. من به آموزش دادن به آنها اعتقادی ندارم، اما به نظرم باید آنها را خوب راهنمایی کنیم و به ذات خوب آنها اعتماد کنیم. اما بالاخره آنها بزرگ می‌شوند و خود باید تصمیمات خود را بگیرند و راهنمایی‌های امروز ما، عامل تعیین‌کننده‌ای برایشان خواهد بود