جهانی فکر کنیم، محلی عمل کنیم/ هنر نسبی است/ فیلمساز کودک باید مخاطبش را بشناسد و برای او حرفی داشته باشد/ بسیاری از سرمایه گذاران فکر می کنند گیشه کودک فروش ندارد

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ به بهانه پایان  سی و سومین جشنواره کودک و نوجوان اصفهان با او گفت و گو کردیم. اژدری ترجیح داد در مورد داوری های جشنواره چیزی نگوید و آن را سلیقه ای دانست و تاکید کرد: همیشه در جشنواره ها گروهی ناراضی هستند. چون هنر سلیقه ای بوده و نسبی است.

فرزاد اژدری ساخت فیلم کودک را نوعی سرمایه گذاری برای مدتهای متمادی می داند و می گوید: فیلمی که مثلا امروز برای گروه سنی 3- 5 سال ساخته می شود قابلیت این را دارد که در دورهای گوناگون برای همین گروه سنی نمایش داده شود. چرا که با هر تولد این دوره قابل بازگشت بوده و به نوعی حرکتی دایره وار به وجود می آید و هر نسل قابلیت آن را دارد که بیننده فیلم های نسل قبل از خود باشد.

وی مهمترین ویژگی یک فیلمساز کودک و نوجوان را صداقت در ارتباط  با مخاطبش دانسته و توضیح می دهد که:منظور این است که  یک فیلمساز نمی تواند بگوید می خواهم فیلمی برای کودکان و نوجوانان بسازم ولی به مسایل اجتماعی هم در آن اشاره کنم مقداری طنز هم چاشنی  کارمی کنم و یک مقدار ترس و وحشت را هم به آن اضافه می کنم و چون درام دوست دارم یک مقدار هم اشک مخاطب را در می آورم.  

کارگردان سلام بر فرشتگان در ادامه خاطرنشان می کند که امروزه ژانرهای مختلف تا حدی در هم تنیده شده اند و در این مورد مثال می زند که: انیمیشنی مانند «بچه رئیس» به موضوع فرزندآوری در جهان کنونی اشاره دارد، مطلبی که جهان امروزه درگیر آن است و با استفاده از قوه خیال و زمینه های فانتزی یک مساله جهانی را طرح می کند و مردم را به فرزندآوری تشویق می کند. و تحکیم خانواده را هدف قرار می دهد.

اژدری ادامه می دهد: باید فکر یک فیلمساز جهانی باشد اما محلی عمل کند. شخصی که بتواندحرف مردم جهان را به تصویر درآورد در تاریخ سینما ماندگار می شود. به عنوان مثال امروز  پدیده کرونا باعث شده که افراد به خود، خانواده و مردم کشورشان، روابط سیاسی، محیط زیست و... بیشتر توجه کنند، اگر فیلمی بسازیم که از انسان دوستی، پرهیز از جنگ و سلامت محیط زیست حرف بزند می توان گفت به ادبیاتی یکسان در سراسر جهان رسیده ایم و کاری ماندگار از خود به جای گذاشته ایم.

یه عقیده این فیلمساز خود کودکان بهترین معیار برای انتخاب فیلم حوزه کودک و نوجوان هستند و در این زمینه توضیح می دهد: باید کودکانی را به صورت اتفاقی  انتخاب کرد و در یک سالن کوچک فیلم را برایشان نمایش داد، بعد از پایان فیلم می توان ارزیابی کرد آیا این فیلم برای مخاطب هدف خوب است یا خیر. ولی به طور کلی هنر و داوری در آن موضوعی نسبی است ولی فیلمی موفق است که بتواند زبان مخاطب را فهمیده و او را جذب کند.

اژدری در پاسخ به این سوال که ارزش داوری را تنها انتخاب مخاطب می داند یا خیر؟ گفت: ببینید در جشنواره های مختلف انواع انتخاب وجود دارد. یک انتخاب مختص بیننده و مخاطب است، آن هم مخاطب آموزش دیده ای که از قبل با فاکتورهای فیلم خوب آشنا شده باشد. نوع دیگر داوری به لحاظ المان های مرسوم در سینماست و کاری کارشناسانه محسوب می شود و فاکتورهای خاص خودش را دارد.

این فیلمساز با اشاره به کم کاری سال های اخیرش می گوید: متاسفانه برخی از تهیه کننده ها همچنان به دنبال فروش فیلم هستند و همین پارامتر کار برای بسیاری از سینماگران دشوار کرده است. در ذهن برخی  تهیه کنندگان و پخش کننده های سینما همچنان افکار دهه های گذشته وجود دارد. برخی اوقات آنها چنان بدنبال فروش هستند که به یک شتر،گاو، پلنگی می رسیم که نه فیلم هنری است، نه کودک، نه اجتماعی و نه حتی فروش دارد.