موانع توسعه صنعت پلیمر چیست؟ / همایش چشم‌انداز اقتصاد صنایع پلاستیک در ایران ١۴٠٠ برگزار می‌شود

به گزارش برنا «دکتر قنبرپور» عضو هیات مدیره و رئیس کمیسیون آموزش انجمن ملی صنایع پلیمر ایران در ابتدای این نشست با اشاره به برگزاری دومین همایش اقتصاد صنایع پلاستیک در سال جاری گفت: با توجه به شرایط کشور و برخی بحران های جهانی و داخلی، اهمیت علم اقتصاد برای فعالان اقتصادی روز به روز پررنگ تر شده است. در سطوح حاکمیتی ۸ سال است که محور اصلی جهت دهی مسیر حوزه های مختلف جامعه، اقتصاد و تولید است که در نامگذاری های سال از سوی مقام معظم رهبری نیز مبرهن است.

وی افزود: مهم ترین ابزار برای پیشرفت در مسیر توسعه، استفاده دقیق از علم اقتصاد است‌.

به گفته دکتر قنبرپور فعالان صنعت پلیمر معتقدند بزرگترین مزیت رقابتی کشور ما در حوزه اقتصاد، صنایع پتروشیمی و پلیمر است چرا که هرچقدر از خام فروشی فاصله گرفته و محصولاتی با ارزش افزوده بیشتر چه در داخل و چه برای صادرات استفاده کنیم، در افزایش تولید ناخالص ملی و در نتیجه رشد و توسعه و پیشرفت کشور تاثیرگذارتر خواهیم بود. 

دبیر کل همایش چشم‌انداز اقتصاد صنایع پلاستیک در ایران ١۴٠٠ خاطر نشان کرد: صنایع پلیمر ایران، اشتغالزا ترین صنایع کشور با بیش از ۷۵۰ هزار نفر نیروی انسانی هستند و نگاه اجمالی به تعداد صدور پروانه های تأسیس و بهره برداری از سوی وزارت صمت نشان می دهد.

ظرفیت تولید صنایع پلیمر ایران بیش از ۲۰ میلیون تن است اما امروز با ظرفیت تنها ۵ میلیون تولید فعالیت می کند که با همین میزان، ارزآوری بیش از ۱‌.۵ میلیارد دلاری و اشتغالزایی ۷۵۰ هزار نفری برای کشور را رقم زده است و معتقدیم با بهبود قوانین و مقررات، به کارگیری مشوق ها و از بین رفتن موانع، به راحتی می توانیم به ظرفیت تولید بیش از ۳ برابر ظرفیت کنونی دست یابیم. این ۳ برابر شدن تولید تاثیر بسزایی در ارزآوری و اشتغال نیز خواهد داشت‌.

وی گفت: از مهم ترین سرفصل های فعالیت انجمن ملی صنایع پلیمر ایران، بهسازی منابع انسانی و افزایش دانش و مهارت و آموزش منابع انسانی و بالا بردن توان رقابتی بنگاه‌هاست.  در همین راستا دوره های آموزشی و همایش های مرتبط برگزار می شود که همایش اقتصاد در صنعت پلیمر نیز به همین منظور دو سال متوالی برگزار ‌شده است. 

مهندس میربلوک، دبیر کل خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران و مشاور و عضو کمیته علمی و اجرایی این همایش نیز در ادمه خاطر نشان کرد: صنایع پلاستیک هم در کشورهایی با منابع نفتی و هم کشورهایی بدون این منابع، صنایعی اشتغالزا و ثروت آفرین هستند و این صنایع برای کشور ما ادامه زنجیره خام فروشی است اما برای کشورهایی مثل آلمان، ترکیه و ژاپن سرفصل جدیدی محسوب شده و برای آنها صنایعی عدالت محور اقتصادی است، به عبارتی در توزیع ثروت در صنایع کوچک و متوسط صنعت پلاستیک در رتبه اول یا دوم قرار دارد.

وی افزود: قدمت صنایع پلیمر در ایران به سال ۱۳۳۶ برمی گردد و اولین پلیمر گرانولی ایران مربوط به سال ۱۳۷۱ است و البته پیش از این ها در اوایل دهه ۲۰ ما قطعه سازی در ایران داشتیم.

به گفته مهندس میربلوک رشد چنین صنعت ریشه داری نشان می دهد تداوم اجتماعی و فرهنگی این صنعت نیز بالاست و امتحان خود را در کشور پس داده است.

مهندس علیرضایی، دبیر کل انجمن ملی صنایع پلیمر ایران و دبیر اجرایی همایش نیز در ادامه این نشست به بیان اهداف اصلی برگزاری این همایش پرداخت و گفت: با توجه به مشاهده برخی سردرگمی ها در سرمایه گذاری و توسعه، و عدم پیش بینی و تحلیل شرایط  آینده در میان واحدهای تولیدی و همچنین با وجود ظرفیت های بالای انجمن ملی با عضویت ۱۴ تشکل که طیف گسترده ای از فعالیت‌ها در صنعت پلیمر را شامل می شود، تصمیم گرفتیم دید کلی و برآورد صحیحی از آینده این صنعت را در ابتدای هرسال برای فعالان ترسیم کنیم و به همین منظور سال 98 اولین دوره همایش اقتصاد در صنعت پلیمر برگزار و با استقبال بالایی همراه شد.

وی افزود: در سال جاری نیز دومین دوره این همایش در ۷ محور و ۲ قسمت سخنرانی های عمومی و سخنرانی‌های مرتبط با صنایع بالادست و پایین دست برگزار می شود که از ظرفیت صاحب نظران دولتی و خصوصی، متخصصین حوزه اقتصاد و پلیمر استفاده شده است.

در ادامه این نشست خبرنگاران سوالات خود را مطرح کردند.

دکتر قنبرپور در پاسخ به سوالی مبنی بر درآمدهای وارداتی و صادراتی صنایع پلیمرگفت: یکی از شاخصه‌های توسعه یافتگی بحث مصرف پلیمرهاست، نگاه جامعه حهانی به پلیمر به عنوان کالایی در خدمت آسایش و بهداشت جوامع جهانی است که مثال بارز آن در دوران شیوع کووید ۱۹ است که از بسته بندی لوازم شوینده و پزشکی از جمله ماسک و گان و ... مصنوعات و محصولات پلیمری هستند. در جوامع توسعه یافته بین ۸۰ تا ۱۲۰ کیلوگرم مصرف پلیمر است و این رقم برای ایران حدود ٣٠ الی ۳۵ گرم و بسیار پایین‌تر از میانگین جهانی است اما برخی تبلیغات گسترده مبنی بر مصرف بالای پلاستیک در ایران به صورت غیر علمی صورت گرفته است.

مهندس علیرضایی نیز در پاسخ به سوالی به وجود مباحثی مثل فرصت های سرمایه گذاری در همایش اشاره کرد که حوزه‌های داخلی و جهانی را شامل می شود. 

در ادامه مهندس میربلوک در پاسخ به پرسشی در خصوص موانع موجود در صنعت پلیمر برای رسیدن به اهداف افزایش تولید و توسعه ای گفت: مهم ترین عامل تاثیرگذار در سرمایه گذاری تورم است.

وی در ادامه گفت: از آنجایی که شخص سرمایه گذار می تواند با قرار دادن سرمایه خود در بانک یا خرید ملک، سود بیشتری ایجاد کند، تمایل به سرمایه گذاری در صنایع کاهش پیدا می کند و این موضوع یکی از مهم ترین موانع توسعه در بسیاری از صنایع است. بر این اساس می توان گفت که بزرگترین تهدید صنایع پلاستیک، در داخل این صنعت نیست و سرمایه گذاران به دلیل این که در بازارهای موازی به شدت سود کسب می کنند، وارد این صنعت نمی شوند.

مهندس میربلوک ادامه داد: این در حالی است که صنعت پلاستیک به دلیل افزایش قیمت مواد اولیه، بسیار سرمایه بر شده است.

در خصوص این پرسش، دکتر قنبرپور نیز اظهار کرد: تورم یکی از مهم ترین موانع سرمایه گذاری و توسعه است، اما موضوعاتی ماننت ثبات نرخ ارز و تعیین نرخ ارز بر مبنای سیستم عرضه و تقاضا که باید طی یک برنامه و مسیر مشخص محقق شود نیز بسیار در وضعیت توسعه صنعت پلیمر موثرند.

وی ادامه داد: مانع دیگر موضوع ارتباط ما با جهان است که تقریبا در سال های گذشته قطع شده است و مساله ارتباط با جهان باید حل شود؛ چرا که بسیاری از مواد اولیه مناسب برای صنعت پلاستیک در کشور وجود ندارد و برای کسب دانش فنی و دستیابی به مواد اولیه باکیفیت، موضوع ارتباط با جهان باید جدی گرفته شود.

دکتر قنبرپور در ادامه گفت: موضوع دیگر این است که قوانین و دستورالعمل هایی در کشور بدون در نظر گرفتن دیدگاه های کارشناسی و یاری گرفتن از تشکل های بخش خصوصی تدوین می شود که مانعی جدی برای توسعه محسوب می شود.

وی اظهار کرد: منابع انسانی، یکی دیگر از موانع موجود برای توسعه است. متاسفانه در کشور ما در سال های اخیر شاهد آن بوده ایم که فارغ التحصیلان بهترین دانشگاه های کشور، نیاز به دوره های آموزشی جدی دارند تا بتوانند وارد کار شوند. این مساله هزینه هایی را به بنگاه های اقتصادی تحمیل می کند و توان رقابتی صنایع ما را با سایر کشور ها کاهش می دهد.

عضو هیات مدیره انجمن ملی صنایع پلیمر ایران در خاتمه نیز افزود: یکی دیگر از موانع موجود این است که موضوع واگزاری منابع مالی به صورت صحیح است. برای مثال می توان گفت که منابع مالی به بخش هایی واگزار می شود که توان ایجاد ارزش افزوده را ندارند. از این رو باید ساز و کاری دقیق برای واگزاری منابع مالی ایجاد شود که در این راستا می توان از ظرفیت های تشکل ها به صورت جدی کمک گرفت.