به گزارش برنا؛ نیره توکلی، جامعه شناس و فعال حقوق زنان درگفتگو با خبرنگار برنا ضمن انتقاد از برخی فعالان حقوق زن گفت: امسال در گروه مطالعات زنان و جامعه شناسی برنامه روز 8 مارس (روز جهانی زن) را به جنبش (ME TOO) اختصاص دادیم و جا دارد تاکید کنم برخلاف برخی صحبتها مسئله ما اصلا این نیست که یک اتفاقی در خارج از کشور رخ داده و حالا ما ایرانیها در حال تقلید هستیم اگر همچین چیزی هم بود چه ایرادی دارد وقتی یک جنبش خوب در دنیا راه افتاده ما هم به آن بپیوندیم و استفاده کنیم؟!
او افزود: آنچه نه تنها در ایران بلکه در دنیا جدید بود این است که عدهای جرات کردند وقایعی که بر آنها گذشته را عنوان کنند، وقایعی که هر زن و دختری با آن روبه روست و حتی در فضای خانه هم ممکن است گرفتار آن باشند چه برسد در محیط خارج از خانه و سرکار درواقع هر دختر و زنی در محیطهای مختلف شغلی، خانوادگی و... با پدیده دست درازی و تجاوز رو به رو بوده و به جرات میتوان گفت هیچ زنی نیست که تجربه این چنینی از آزارها، مزاحمتها و... نداشته باشد بنابراین تجاوزهای جنسی یا حداقل دست درازی امری قابل انکار نیست.
توکلی تصریح کرد: متاسفانه دست درازی به خانمها در جوامع سنتی بیشتر است چون اگر یک دختر یا زن در این جوامع بخواهد مستقل باشد و در محیط خارج از خانه کار کند مورد حمایت قرار نمیگیرد درصورتی که بسیاری از دختران ما میخواهند مستقل باشند، دستشان جیب خود باشد، حق اشتغال، حق تحصیل داشته باشند و حتی در برخی موارد ما با زنان سرپرست خانوار روبه رو هستیم که مجبور هستند کار کنند اما متاسفانه مورد حمایت قرار نمیگیرند.
این فعال حقوق زنان در ادامه گفت: میتوان گفت بیشترین آزار جنسی خانمها در محیط کار اتفاق میفتد مخصوص در جوامع سنتی چون در این جوامع، این تصور وجود دارد که زنها مخصوصا کسانی که مجرد هستند، شوهر ندارند، زن سرپرست خانوار هستند یا حتی دختر مجردی هستند که دور از خانه زندگی میکنند، برای کسی هستند و مایملک به شمار میآیند و وقتی زن را مال حساب کنیم و مال را شایسته تصاحب، طبیعی ست که نمیپذیریم یک زن بتواند خارج از فضای خانه حضور داشته باشد بنابراین اگر در چنین محیطهایی دیده شود یعنی بی صاحب است و میتوان به او دست درازی کرد.
توکلی بیان کرد: با این وجود، بسیاری از زنان و دختران ما قربانی زبانِ بسته و سکوت هستند پس حالا که جنبشهایی چون «می تو» به راه افتاده باید ادعای دختران و زنان قربانی را بشنویم، گوش کنیم و به گفته او قبل از روانه کردن باران تهمت و افترا اعتماد کنیم چون همه میدانیم موارد تجاوز و آزار جنسی فراوانی وجود دارد که فاش نشده و در جامعه سنتی ایران از گفتن آن واهمه دارند پس به جای قربانی کردن تفکر، باید به آن توجه کرد.
او ادامه داد: چند روز گذشته شنیدم یک نفر به دختر سرایدار به زور تجاوز کرده و این موضوع را با افتخار و مباهات برای دیگران تعریف کرده است این نشان میدهد در فضای مردسالار که این صحبتها افتخار به حساب میآید، باید از قربانیانی که زبان باز میکنند، حمایت کرد و کسانی که فکر میکنند میتوانند بدون رسوایی اجتماعی و بدنامی هرکاری دلشان میخواهد را انجام دهند به سزای اعمالشان رساند.
این جامعه شناس با تاکید بر حمایت از قربانیان تجاوز گفت: در مرحله اول باید به خوبی به سخنان قربانیان تجاوز گوش داد و حتما قبل از اینکه آنها را مورد حمله و افترا و تهمت قرار دهیم، طرفشان را بگیریم و سپس به سمت راستی آزمایی برویم که اتفاقا اصلا کار سختی نیست و از تعداد روایتها، محتوای آن میتوان به راحتی راستی آزمایی کرد مخصوصا درباره افراد معروف که وجه اجتماعی در جامعه دارند البته نمیتوان کتمان کرد برخی دخترها و زنان برای رسیدن به سکوی پرتاب و استفاده از موقعیتهای خاص، ارتباطات ناسالم جنسی برقرار میکنند اما این به همه افراد صدق نمیکند و نمیتوان گفت چون یک نفر این کار را انجام داده و به دروغ افشاگری کرده پس همه دروغ میگویند چرا که هزینه آن بسیار گرانتر از رسیدن به مقام و جایگاه است و کسی با اعلام تجاوز جنسی جایگاه خاصی پیدا نمیکند.
توکلی با اشاره به برخورد خوب نیروی انتظامی در حمایت از جنبش «می تو» بیان کرد: خوشبختانه طی دوسال گذشته اتفاقات مثبتی در حمایت از جنبش می تو و زنان رخ داده است یکی اینکه انجمن جامعه شناسی برخورد بسیار خوبی با یکی از این موارد داشته است و دیگر اینکه نیروی انتظامی در یک مورد که اتفاقا فرد متجاز متمول و دارای نفوذ بود و میتوانست حرفش را بر کرسی بنشاند، برخورد بسیار خوبی داشت و در حمایت از قربانیان تجاوز فرد را به سزای اعمال خود رساند.
این فعال حقوق زنان در پایان گفت: برخی از فعالین حقوق زن میگویند چون قربانیان تجاوز و کسانی که به جنبش می تو پیوستند نمیتوانند ادعای خود را ثابت کنند و قوه قضائیه رسیدگی نمیکند پس جنبش در حال لوث شدن است و نباید ادامه پیدا کند درحالی که این ادعا بسیار سست است، هرچند ممکن است 90 درصد مواقع افراد نتوانند ادعای خود را ثابت کنند اما حرف همان عمل است و باعث میشود هم خانمهای دیگری که مورد آزار قرار گرفتند تجربه خود را عنوان کنند هم اینکه مردان بترسند و برای آزار رساندن خود را در محیط امن تصور نکند بنابراین تمام تجربیات باید عنوان شود تا افکار عمومی، قوه قضائیه مطلع شوند.
//انتهای پیام:3