عملکرد ما در منظر عموم مردم بود نه پشت درهای بسته/ اولویت‌مان را تغییر سیاست‌های مدیریت شهری به نفع انسان‌ قرار دادیم

به گزارش برنا؛ حجت نظری، جوان‌ترین عضو شورای شهر تهران، ری و تجریش در پایان پنجمین دوره از شورای اسلامی شهر ارائه گزارشی از اقدامات انجام شده در  کمیته مشارکت‌های مردمی، کمیته ورزش، کمیته تنقیح مقررات و ستاد توان افزایی  وحمایت از فعالیت سازمان‌های مردم نهاد شهر تهران در قالب نطق پیش از دستور ارائه کرد.

متن نطق پیش از دستور به شرح ذیل است؛

بسم الله الرحمن الرحیم

شهروندان عزیز تهرانی سلام. سلامی همچون پایان نماز که نوید آغازی دوباره می‌دهد. این خدمت و عبادت چهار ساله گذشت و امروز ما و شما، شاهد چهار سالی هستیم که پشت سر گذاشته شد و می‌توان آن را قضاوت کرد. می‌توان قضاوت کرد که شهر را چگونه و در چه شرایطی تحویل گرفتیم و حال که تحویل می‌دهیم، چه چیزی کم‌تر یا بیش‌تر شده است. ما البته بزرگراه و پل‌های دوطبقه و امثال آن نساختیم و نباید هم می‌ساختیم، چون با وعده تغییر همین ریل توسط شما انتخاب شدیم. وعده دادیم که از جیب مردم پروژه‌های چندهزار میلیاردی بی‌حاصلی همچون پل صدر نخواهیم ساخت و نساختیم. وعده دادیم فضای تنفس شهر را بیشتر مسدود نخواهیم کرد و نکردیم. اما به جای آن فضاهای مردم محور همچون پلازها را توسعه دادیم. پروژه‌های کم‌هزینه و ملموس در محلات ایجاد اجرا کردیم. هویت شهر را حفظ کردیم و تلاش کردیم شهروندان بیشتر با کوچه‌ها و خیابان‌ها ارتباط برقرار کنند. فضاها و مکان‌هایی که بخشی از خاطره جمعی تهرانی‌ها بود را برای آیندگان حفظ کردیم و در اختیار عموم گذاشتیم.

فارغ از دست‌آوردهای جمعی قابل دفاع‌مان که باید بارها و بارها، تک‌تک ما آنها را بازگوییم، شخصا تلاش کردم به‌عنوان کوچک‌ترین عضو این خانواده، روزی که از شورا خارج می‌شوم نه در مقابل شما ملت و نه در مقابل خدای‌مان شرمنده نباشم و از این منظر، خدای بزرگ را شاکرم که امروز، با وجدانی آسوده و خاطری آرام این مسئولیت را واگذار می‌کنم. در طول چهار سال گذشته، نه ذره‌ای در زندگی شخصی‌ام تغییر ایجاد شده و مالی به اموالم اضافه شده و نه خدای متعال رهایم کرده تا دیگر آلودگی‌ها به سراغم بیاید. هنوز در همان خانه‌ای سکونت دارم که سال ۹۱ تملک کردم و هنوز همان ماشینی را دارم که سال ۹۲ خریداری کردم. در تمام مدت این چهار سال بیش از بسیاری از مدیران اجرایی ارشد شهرداری برای شهرم و همشهریانم تلاش کرده‌ام و بیش از انتظار قانون، وقت گذاشته‌ام. هرگز خواسته شخصی از هیچ‌یک از مدیران یا کارکنان شهرداری طلب نکردم و هرچه به ایشان ارجاع دادم و پی‌گیری کردم، درخواست مردم و انجام کارهای قانونی بود که در راهروهای شهرداری و پشت درب دفتر مدیران معطل می‌ماند. در این چهارسال تنها حقوق شورای شهر را دریافت کردم و از هیچ کمیسیون، شورا، ستاد یا مرجع دیگری ریالی دریافت نکرده‌ام. البته همه می‌دانید که مزد اینها که گفتم، ردصلاحیت بود!

حال این دفتر به پایان آمده، فصلی نو در حال آغاز است. فصلی از تجربه‌های اندوخته از سال‌هایی بسیار دشوار که انواع بحران‌ها را یکجا به کوله‌بار تجربه‌ام اضافه کرد. دورانی سخت اما سرشار از امید و پویایی و انگیزه برای انجام کارهایی که معطل مانده و باید به سرانجام برسد. من ضمن آرزوی موفقیت برای اعضای ششمین دوره شورای شهر تهران، ری و تجریش؛ اعلام می‌کنم که به عنوان شهروندی مطالبه‌گر و دغدغه‌مند، همواره تصمیمات و اقدامات مدیریت شهری را دنبال کرده و از هیچ تلاشی برای بهتر شدن اوضاع شهرم دریغ نخواهم کرد. اگر جایی اقدامی شایسته و درخور مشاهده کردم قدردانی خواهم کرد و اگر کوتاهی یا خدای ناکرده خیانتی ببینم، حتما فریاد خواهم زد.

این آخرین نطق من در جایگاه نماینده مردم در پنجمین دوره از شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش است و در ابتدای آن قصد دارم تا از آخرین روزهای تریبون رسمی که به واسطه رای میلیونی مردم تهران در انتخابات سال 96 به دست آوردم، مجلس شورای اسلامی را برای طرح موسوم به صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی خطاب قرارداده و به نمایندگی از مردم بگویم که هیچ‌گاه لجبازی با ملت و اراده مردم آینده خوبی نداشته است. روزهاست به سبب همین طرح، فشار روانی سنگینی بر مردم، به‌خصوص صاحبان مشاغل و کسب و کارهای خرد و کلان اینترنتی وارد شده و تصویب و اجرای آن نیز زندگی بسیاری از مردم را مختل می‌کند. امیدوارم عقلا و دلسوزان اصولگرا، تدبیر و بصیرت به خرج دهند و بیشتر از این مردم را آزار ندهند.

همچنین امیدوارم که اعضای شورای شهر در تمام کشور و به‌خصوص تهران که در مرحله اول با گزینش مجلس و در مرحله دوم با حمایت انتخاباتی مجلس فعلی امکان حضور در شوراها را پیدا کردند، راهی را که مجلس در عصبانی و مضطرب کردن مردم پیش گرفته ادامه ندهند و در حاکمیت یک دست، به دنبال آرامش مردم باشند.

امروز بعد از حضور در بیش از 310 جلسه رسمی و علنی شورای شهر تهران، قصد دارم تا گزارشی از برخی از اقداماتی که با اعتماد شما در طول چهارسال انجام داده یا در سیاستگذاری‌اش مشارکت داشتم، ارائه کنم.

بنده به عنوان جوان‌ترین عضو شورای شهر تهران، ری و تجریش، عضو کمیسیون حقوقی و نظارت و کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر بوده و به سبب همین عضویت نیز مسئولیت کمیته‌های تنقیح مصوبات، مشارکت‌های مردمی، ورزش و ستاد توان افزایی و حمایت از فعالیت سازمان‌های مردم نهاد شهر تهران را برعهده داشتم.

طی این مدت بیش از 131 تذکر را به نمایندگی از مردم به مسئولان شهری و دیگر مقامات و مسئولان کشور ارائه کردم که محور عمده آنان «توجه به حقوق اقشار مختلف مردم در شهر از جمله زنان، کودکان، سالمندان و نیز مناسب سازی شهر برای حضور معلولان و افراد دارای نیازهای ویژه در شهر»، «گسترش ورزش همگانی و توجه به تمام اقشار در این حوزه»، «ارتقا مشارکت‌های مردمی در مدیریت شهر»، «توجه به جوانگرایی و استفاده از ظرفیت جوانان در سطوح مدیریتی کشور»، «توجه به هویت و آثار فرهنگی و تاریخی شهر»، «توسعه حمل و نقل عمومی»، «محیط زیست شهری و آلودگی هوا»، « توجه به سلامت روحی و روانی مردم»، «معیشت پرسنل و کارکنان شهرداری و نحوه استخدام آنان» و امثال اینها بوده است.

در این چهارسال، برخلاف دوره‌های گذشته شورا و رویه حاکم بر مجلس شورای اسلامی، تمام تصمیم‌ها و عملکرد ما در منظر و مرای عموم مردم بوده و آنچه انجام دادیم نه پشت درهای بسته، بلکه کاملا شفاف و در معرض دید و قضاوت مردم قرار داشت.

همکاران من در کمیته تنقیح مصوبات شورای شهر تهران کارهای بزرگی انجام دادند. کارهایی که در طول ادوار شورای شهر تهران کم‌نظیر بود. در این دوره در سامانه جامع مصوبات با تکمیل بارگذاری و بررسی بیش از 6200 مصوبه ادوار شورا و انجمن شهر و نیز بررسی دقیق هزاران برگ سند تقنینی، تنقیح مصوبات شورا به اتمام رسید.

در این راستا از مجموع 660 مصوبه اثرپذیر و 547 مصوبه اثرگذار، 1044 مورد اصلاح، 251 مورد نسخ، 182 مورد ابطال، 386 مورد الحاق، 733 مورد ارجاع و مجموعا 8 مورد ابطال جزیی و ابطال برخی مصادیق، تشخیص و در سامانه اعمال شد.

ما برای اولین بار در نظام تقنینی کشور سامانه طرح‌ها و نظرات مردمی و نیز سامانه طرح‌ها و لوایح را ایجاد کردیم. یعنی به هر شهروند این امکان را دادیم که بتواند با مراجعه به این سامانه، طرح‌ پیشنهادی خود را به شورا ارائه دهد و علاوه بر آن، بتواند درباره تمام طرح‌ها و لوایح نظر خود را اعلام کند. از سال 1398 تاکنون 265 طرح و لایحه با اطلاعات دقیق از جمله اسامی موافقین و مخالفین، نامه ارجاع به کمیسیون تخصصی و گزارش آن کمیسیون، با پیوست نظرات شهروندان بارگذاری شده است. این اقدام مصداق بارز مشارکت مستقیم و بیشتر مردم در اداره امور شهر بود.

سامانه الزامات مقرره‌ای را نیز راه‌اندازی کردیم تا از این طریق شهرداری تهران را پاسخگو کنیم.

 برای راه‌اندازی این سامانه پس از بررسی تمام مصوبات شورا در دور پنجم، 354 مورد از تکالیف شهرداری در خصوص نگارش لایحه، آیین‌نامه، دستورالعمل و اموری از این دست استخراج شد. در این سامانه به روشنی، با روزشمار و به تفکیک مشخص شده است که شهرداری کدامیک از این الزامات را در مهلت مقرر یا خارج از مهلت انجام داده و در چه مواردی تکلیف خود را انجام نداده یا به‌طور ناقص انجام داده است.

شیوه‌نامه داخلی شورا نیز با انجام  کار کارشناسی دقیق و پیچیده، بررسی آیین‌نامه‌های پیشین و مقررات بالادستی و مطالعه تطبیقی با آیین‌نامه پارلمان‌ شهرهای مختلف جهان، در27 فصل و 278 ماده تدوین شد و پس از امضای شماری از اعضا، اعلام وصول شده و در اختیار کمیسیون حقوقی و نظارت قرار گرفت.

در کمیته مشارکت‌های مردم، اولویت‌مان را تغییر سیاست‌های مدیریت شهری به نفع انسان‌ قرار دادیم و این رویکرد را با مشارکت همکارانم در شورای شهر در تمام مجموعه مدیریت شهری گسترش دادیم. به طوری‌که انسان محوری همواره یکی از کلید واژه‌های مدیریت شهری دوره پنجم بود. در نتیجه این اقدامات، رویکرد کلان مدیریت شهری از توجه به بخش‌های سخت و بی‌جان شهر، به توجه بر انسان و نیازهای انسانی متمرکز شد.

اجرای پویش شهرهمه در آذرماه سال 96 که مدتی بعد به شعارمحوری مدیریت شهری تهران تبدیل شد، به رسمیت شناختن دستفروشی و دیگر مشاغل سیار در تهران و ارائه طرح «ساماندهی مشاغل سیار و بی‌کانون» ، حمایت از افراد در معرض آسیب با طرح «استفاده از ظرفیت همکاری و مشارکت شهرداری تهران در حمایت از مشاغل خانگی تولیدی افراد در معرض آسیب» و تغییر الگوی مدیریت شهر به نفع زنان و جوانان با ارائه طرح «الزام شهرداری تهران به ارائه لایحه افزایش انتصاب جوانان در تصدی پست‌های مدیریتی و ارتقاء سهم و نقش آنان در مدیریت شهرداری تهران» از دیگر اقدامات انجام شده از سوی بنده و همکارانم در کمیته مشارکت‌های اجتماعی بود.

پیگیری ارتقاء نشاط اجتماعی در جامعه سبب شد تا برای اولین بار در تاریخ مدیریت شهری، کد پروژه نشاط اجتماعی از سال 1397 به بعد وارد بودجه شهر تهران شود تا بر اساس آن، بخشی از بودجه شهر به نفع شادی شهروندان هزینه شود و البته افسوس که قدرت آنان که مخالف شادی مردم هستند، بیشتر بود.

در کمیته ورزش شورای شهر تهران، طرح خیابان ورزش را با هدف فراهم کردن بستر ورزش همگانی برای همه افراد و شهروندان اجرا کردیم. در این دوره توانستیم ورزش را در راس سیاست‌های شهری قرار دهیم و توانستیم به‌اندازه توجه به ورزش قهرمانی، مسئولان و مردم را به ورزش همگانی جذب کنیم. به طوری‌که موفق شدیم ورزش همگانی را جزو برنامه‌های مهم برنامه سوم توسعه شهر تهران قرار دهیم.

سیاست ما ورزش ارزان برای همه بود و به همین دلیل هم باوجود تورم بی‌سابقه و افزایش شدید قیمت کالاها و خدمات در کشور و به تبع آن در شهر تهران، کمیته ورزش از افزایش تعرفه استفاده از خدمات و امکانات ورزشی به مدت نزدیک به سه سال جلوگیری کرد. این امر در مناطق کمتر برخوردار شهر تهران نیز بیشتر مورد توجه قرار گرفت، به طوری‌که در حال حاضر بهای استفاده از امکانات ورزشی در اماکن ورزشی متعلق به شهرداری تهران، به مراتب کمتر از دیگر اماکن ورزشی شهر است.

نوسازی اماکن و امکانات ورزشی را به‌جد پیگیری و بیش از 250 هزار مترمربع از فضاهای ورزشی تهران را نوسازی و احیا کردیم. اقدامات ما اما صرفا به نوسازی معطوف نشد و موفق شدیم تا بیش از 90 هزار مترمربع به فضاهای ورزشی تهران اضافه کنیم که برخی در حال تکمیل هستند. آن هم در شرایطی که قیمت‌ مصالح و خدمات و دیگر هزینه‌ها افزایشی چندین برابری داشت. البته هیچکدام از این‌ها را در بوق و کرنا نکردیم و ترجیح دادیم تا مبلغ بودجه‌هایی که در گذشته برای شوآف‌های رسانه‌ای انجام می‌شد را خرج پروژه‌ای دیگر به نفع مردم کنیم.

به‌جای تعرفه‌گذاری کم‌دقت و منطقه‌ای، به‌رقم همه مقاومت‌ها و دشواری‌ها، بهای خدمات استفاده از اماکن ورزشی را به‌صورت محله‌ای انجام دادیم تا محلات کمتر برخوردار در مناطق بهره‌مند نیز بتوانند راحت‌تر از این امکان‌های شهری استفاده کنند.

طی بیش از سه‌سال یعنی از سال 1397 تا 1400 موفق به دو برابر کردن بودجه ورزش شهر تهران شدیم و رقم آن را از حدود 2000 میلیارد ریال در سال 97 به حدود 4000 میلیارد ریال در سال 1400 رساندیم. علاوه بر این افزایش، بودجه ورزش زنان را با بودجه اختصاص داده شده برای ورزش مردان برابر کردیم.

اکران مسابقات ورزشی در بوستان‌ها، توجه به ورزش در زیباسازی و المان‌های شهری، توجه ویژه به ورزش در مناطق کمتربرخوردار تهران از طریق پایین نگه داشتن بهای خدمات، ارائه طرح ایجاد دهکده‌های ورزش، توجه ویژه به ورزش جانبازان و معلولان، کهنسالان، کودکان و نوجوانان، برگزاری لیگ بازی‌های رایانه‌ای، اجرای طرح دوشنبه‌های ورزشی و ... نیز از دیگر اقدامات ما در کمیته ورزش شورای شهر تهران بود.

در ستاد توان‌افزایی و حمایت از فعالیت سازمان‌های مردم نهاد شهر تهران، برای اولین بار در کشور، امکان ایجاد فضاهایی در هر یک ازمناطق 22 گانه شهرداری تهران برای فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد را فراهم کردیم. طرحی که اثرگذاری آن به اندازه فرهنگسراها خواهد شد و عنوان «سمن‌سرا» برایش انتخاب شد. بگذریم که شهردار منتخب خودمان و معاون کم‌تحرک مربوطه هم در مسیر راه‌اندازی سمن‌سراها سنگ اندازی کردند اما در حال حاضر این سمن‌سراها آماده فعالیت هستند.

فعالیت «سام»ها یا همان سازمان‌های اجتماع محور که برگردان واژه CBO است، را برای اولین بار در مدیریت شهری اجرایی کردیم و با انعقاد تفاهم‌نامه همکاری میان ستاد سمن‌ها و بخشداری مرکزی تهران، صدور مجوز فعالیت سازمان‌های اجتماع محور یا همان سام برای نخستین بار در کشور اجرایی شد.

در این دوره با رویکرد حمایت و توانمندسازی واقعی، تعداد سازمان‌های مردم نهاد تحت پوشش ستاد از 773 مورد در سال 96 به 1600 مورد در سال1400 رسید و شاهد افزایش 4برابری تعداد دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی بودیم. هرچند شاید با معیارهای مختلف، شمار کمی از این سمن‌ها را بتوان فعال دانست، اما آن خود تابعی از دیگر کنشگری‌ها در کشور است.

به جای پول پاشی و ریخت و پاش به نفع برخی سمن‌های خاص، 30 خدمت رایگان را برای همه سمن‌ها ایجاد کردیم و برای‌مان هیچ تشکلی نزدیک‌تر از دیگری نبود. به بیش از 500 درخواست و تقاضا از سازمان‌های مردم نهاد رسیدگی کردیم.

اجرای طرح تصمیم‌سازی، برای اولین بار در تاریخ مدیریت شهری رخ داده و توانستیم از ظرفیت مشارکت فعالان سازمان‌های مردم‌نهاد در نگارش و اصلاح طرح‌ها و لوایح استفاده کنیم. طرح دیده‌بانی شهری نیز در این دوره انجام شد و هدف از آن، نظارت مردم و سمن‌ها بر حسن اجرای تصمیمات مدیریت شهری‌ بود.

اخیرا هم طرح ممنوعیت حضور حیوانات خانگی در فضای بازی کودکان در بوستان‌ها را با مشارکت تعدادی از سازمان‌های مردم نهاد تدوین کردیم. همچنین طرح «فرایند اعطا تسهیلات، فعالیت و بهره‌برداری از اماکن تاریخی ثبت شده و واجد ارزش ثبت نشده شهر تهران» نیز که از سوی بنده ارائه شده بود، مورد تصویب قرار گرفت.

در تمام این اقدامات که معتقدم در برابر مردم صبور تهران، هیچ است، تیمی از زنان و مردان جوان یاری‌ام کردند. جوانانی که میانگین سنی شان از سن من یعنی 34 سال کمتر است. زبان قاصر است اما همواره قدردان تمام این عزیزان هستم.

می‌دانم که امروز که بسیاری از شما دلواپس خوزستان‌اید، نگران کرونا و تاخیر در واکسیناسیون هستید و دل‌تان از محدودیت‌هایی که گاه و بیگاه به نام نماینده مردم در مجلس برای‌تان وضع می‌شود خون است خیلی‌ها نیز نگران معیشت و آینده‌اید، شاید ارائه گزارش عملکرد کار درستی نباشد. اما لازم بود برای ثبت در تاریخ و برای آنکه جریان بی‌عمل پر صدا نخواهد کم‌کاری‌اش را به ما نسبت دهد این گزارش از عملکرد خویش را ارائه کنم.

در پایان از مردم شریف تهران، ری و تجریش به سبب آنچه که در ید اختیارات شورای اسلامی شهر تهران بود و به هر دلیل امکان انجامش از ما سلب شد یا نتوانستیم انجام دهیم حلالیت می‌طلبم و خطاب به مردمی که همواره خودم را جزوی از آنان و نه مقابل‌شان دیده‌ام عرض می‌کنم که از امروز و با پایان بار مسئولیت سنگینی که بر دوش داشتم، شانه به شانه شما مطالبه‌گری و کنشگری خواهم کرد.

هر چه گویی آخری دارد به غیر از حرف عشق

کاین همه گفتند و آخر نیست این افسانه را

وحشی بافقی