به گزارش برنا، در ابتدا مهرداد عربستانی استاد دانشگاه ومردم شناس درباره اهمیت فیلم «علف» از دیدگاه مردم نگاری، گفت: هرفیلمی که از مردم اطلاعات مستند ارائه دهد جنبه مردم شناسانه دارد اما باید بررسی کرد که این فیلم تا چه اندازه مردم نگار است .
وی با بیان اینکه فیلم «علف» در سالی ساخته شد که رشته مردم شناسی شکل نگرفته بود، افزود: فیلم به شدت نگاه اگزوتیک به ایل بختیاری دارد و برای مخاطبی ساخته شد که عاشق این نوع نگاه بود اما فیلم «شقایق سوزان» ساخته هوشنگ شفتی دید مردم نگاری دارد ونگاه اگزوتیک به موضوع ندارد و به آدمها نزدیک می شود و این از منظر مردم شناسی ایده آل است.
همایون امامی پژوهشگر و فیلمساز نیز در ادامه بحث گفت: فیلم های علف و شقایق سوزان مهمترین فیلم های مستند اولیه در حوزه مردم نگاری هستند هر چند نقدهای زیادی در این مورد توسط نادر افشاری وجود دارد.«عروسی در فصل کوچ» یا «زدن نی» همواره محل بحث بوده است و منطبق با کوچ واقعی نیست.
وی فیلم «علف» محصول سال را1925 یکی از مهمترین فیلم های سینمای مستند دنیا برشمرد و گفت: آقای کوپر، خلبان آمریکایی به همراه یک جاسوس وارد ایران می شود و این یفلم را می سازد اما آنچه باقیمانده است یک فیلم مهم مردم نگار است که ارزش اسنادی بالایی دارد؛ تصاویری ناب و منحصر بهفرد از کوچ ایل بختیاری که با جلوه های زیست مردم نگاری همراه است.
فرهاد ورهرام فیلمساز و پژوهشگر نیز گفت: فیلم«علف» نشان دهنده یک کوچ کلاسیک است و هیچ عنصر مدرنی غیر از تفنگ در فیلم موجود نیست و تنها سند از یک کوچ کلاسیک است. بختیاری ها از دو ایل هفت لنگ و چهار لنگ تشکیل شده که هفت ماه زمستان در قشلاق خوزستان و چهار ماه هم در قلمرو ییلاقی چهارمحال بختیاری هستند .ابتدا قرار بوده ازکردها فیلم بسازند که آتاتورک اجازه نمی دهد و بعد به عراق و سپس به ایران می آیند و علف ساخته می شود.
درادامه امیرهادی ملک اسماعیلی مستندساز به این نکته اشاره کردکه فیلم علف نگاه از بالا به پایین دارد ودر کپشن های فیلم مردم را بدوی قلمداد می کند. فیلم نگاهی سفرنامه ای ،خوش ساخت وسرگرم کننده دارد.
علیرضا دهقان مستندساز هم به سفرنامه بودن فیلم اذعان داشت وبه رمز و راز آلود بودن ساکنین شرق از دیدگاه غربیها اشاره کرد و گفت: فیلم فضای مکاشفه مردمانی دارد و به شدت برای رسیدن به هدف خودبا مشکلات مبارزه می کنند و کوپر ادعا داشت که فیلم مردم نگار نیست .
در پایان فرهادورهرام گفت: فیلم دراماتیزه شده و بازسازیهایی در فیلم وجود دارد ولی فیلم همچنان یکی از مهمترین فیلمهای کلاسیک سینمای مستند محسوب می شود و برای مردم شناس ها قابل مطالعه است.