کسی نیست کار سعدی افشار را ببیند و از اول تا آخر نخندد /یک سیاه باز حرفه ای اما متواضع بود!

«اسماعیل خلج»  با نمایشنامه نویسی شروع کرد و سپس وارد عرصه کارگردانی و بعد بازیگری نیز شده و کارمند اداره رادیو و تلویزیون قبل از انقلاب می باشد. او در سال 1328 وقتی 13 ساله بود به تهران آمد و نزد صمد صباحی و عبدالحسین نوشین شروع به یادگیری حرفه بازیگری و کارگردانی کرد و بصورت جدی بازیگری را از سال 1337 وقتی 22 ساله بود با فیلم "یکی بود یکی نبود" شروع کرد و از همین سال با اجرای نمایش های زنده در قاب تلویزیون ظاهر شد.او در کارنامه هنری اش فیلم ها و سریال هایی چون یک تکه نان،پا برهنه تا بهشت،بیداری رویا ها،رسوایی،سایه همسایه،اغما، راه بیراه را دارد و هم اکنون هم در سریال جدید هم سایه به ایفای نقش پرداخته است.گپ و گفت خبرنگار برنا با او را میخوانیم:

با توجه به این که سال ها سابقه نویسندگی، کارگردانی و بازیگری دارید نظرتان درباره مرحوم سعدی افشار چیست؟

 سعدی افشار را بنده از سال ها پیش؛ تقریبا از سال ۴۸ می‌شناسم که به روی صحنه می‌رفتند، بنده زیاد به دیدن کارهایشان می‌رفتم و با او دیدار داشتم. 

به حق که نمی‌شود کسی کار او را ببیند از اول تا آخر و نخندد و تمام کسانی که می آمدند و کارشان را می‌دیدند از دم شاد و خرسند برمی‌گشتند.

بسیار شخص مهربانی بودند و با اینکه یک سیاه باز حرفه ای بود اما با همه ی این احوال افتاده و متواضع بودند و این یکی از صفات بارزشان بود.

چه توصیه ای دارید که نمایش های آیینی و ملی کشورمان زنده بماند؟ 

 مرکز آموزشی این حوزه را فراگیر تر کنند تا نسل جوان به طور اصولی آموزش های لازم را ببینند و مسؤلین هم باید توجه بیشتری به این دست از نمایش ها کنند.