سید امیر سیدزاده تهیهکننده سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: فیلمهایی که امروز در سینمای ایران ساخته میشوند به سه دسته تقسیم میشوند. بخشی از فیلمهای سینمای ایران بنا بر وظایف ذاتی برخی ارگانها مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بودجهای که در نظر گرفته شده با هدف ترویج مسائل مورد نظر نظام جمهوری اسلامی که مبتنی بر ارزشهای اسلامی و ضوابط فرهنگی کشورمان هستند ساخته میشوند.
سیدزاده خاطرنشان کرد: سینمای دفاع مقدس، سینمای کودک و نوجوان و همچنین برخی فیلمهای اجتماعی که به واکاوی برخی مسائل میپردازند از جمله آثاری هستند که به این شکل ساخته میشوند. سفارشدهندهها و سازندگان این آثار هیچ یک دغدغه فروش ندارند چرا که وظیفه و رسالتشان در تولید است.
وی افزود: بخش دیگری از آثار سینمای ایران توسط بخش خصوصی سرمایهدار ساخته میشوند که فقط مختص گیشه هستند و هدفشان فروش بالا در اکران است. بخشی از این فیلمها آثار خوبی هستند و برخی هم فیلمهایی مناسبی نیستند و تنها هدفشان فروش با خنداندن مخاطب است و به همین دلیل هر نوع فیلمنامهای را به سمت تولید میبرند اما صدمات و لطمات فرهنگی این آثار بسیار بیشتر از سودی است که تولیدکنندگان از فروش به دست میآورند؛ اما بخش دیگری این آثار فیلمهای اجتماعی هستند که فیلمهایی چون «متری شیشونیم» و «فروشنده» را میتوان از این دست آثار دانست؛ فیلمهای اجتماعی با کیفیت که نگاهی جدی به گیشه نیز دارند.
سیدزاده در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: دسته سوم که به نظر من اکثریت فیلمهای ایرانی را در بر میگیرند فیلمهای مستقلی هستند که توسط افراد مستقل با سرمایههای شخصی که آنچنان زیاد هم نیستند و گاهاً با توجه به تطابق فیلمنامه با آنچه که حاکمیت مدنظر دارد مورد حمایت مالی اندکی نیز قرار میگیرند و اکثر فیلماولیها نیز آثارشان در این دسته میگنجد. این بخش از فیلمها با وجود داشتن دغدغه بازگشت سرمایه معمولاً با شکست مواجه شده و سرمایهشان برنمیگردد.
وی افزود: فیلمهایی چون «رمانتیسم عماد و طوبا» و «پوست» که آثاری دغدغهمند، با کیفیت که در شریفترین حالت ممکن ساخته شدهاند در اکران کنار فیلمهای کمدی قرار میگیرند و شانسی برای عرض اندام ندارند و این روزها هم با اکران تعداد بالای فیلمهای سینمایی به آفت فیلمسوزی دچار شدهاند و وضعیت به مراتب بدتر از همیشه است. اگر شرایط به همین شکل باقی بماند این سینما از بین میرود و وزارت ارشاد باید کمکهای بلاعوضی برای آن در نظر بگیرد.
این تهیهکننده در ادامه تأکید کرد: یکی دیگر از راههای حفظ سینمای مستقل عدالت در اکران است. باید سیستمی طراحی شود که عدالت در اکران به اجرا برسد. متأسفانه امروز شاهد هستیم یک فیلم میتواند 300 سالن سینما داشته باشد اما به فیلمی مستقل سالنهای بسیار اندکی میدهند که همانها هم در بدترین ساعات هستند. در این شرایط مشخص است که این فیلمها به آفت فیلمسوزی دچار میشوند. شورای صنفی نمایش و سینماداران باید برنامهای بر پایه عدالت در اکران تنظیم کنند و ساعات مناسبی برای فیلم در نظر بگیرند که چنین فیلمهای مستقلی که در شریفترین حالت ممکن ساخته شدهاند اینگونه سرمایهشان از بین نرود.
سیدزاده تصریح کرد: نکته دیگر حمایت تلویزیون از سینما است. رسانه ملی باید از همه فیلمهای اکران شده در سینمای کشور حمایت کند. متأسفانه شاهد گزینش در انتخاب فیلمها برای تلیغات هستیم. برای فیلم چون «منصور» همکاریهای خوبی از سوی رسانه ملی صورت گرفت و سایر فیلمها هم باید از این امکان برخوردار باشند.
این تهیهکننده تأکید کرد: امروز اگر شخصی بخواهد در یک فیلم سینمایی سرمایهگذاری کند احتمال شکستش بسیار بالا است. سرمایهگذارها در سینمای ما معمولاً با اطمینان پا به این عرصه میگذارند اما در نهایت سرخورده میشوند و هر بار اگر این روند ادامه دارد با سرمایهگذارهای جدید اتفاق میافتد و اگر همین وضعیت ادامهدار باشد کمکم پیدا کردن سرمایهگذار برای فیلم غیرممکن و به همین شکل سینما مستقل نابود میشود.
تهیهکننده فیلم سینمایی «مادر قلب اتمی» خاطرنشان کرد: همه مسئولان سینمایی و به خصوص محمد خزاعی که خود از اهالی سینما است و دردهای این قشر را میشناسد و میداند که چه شرایطی لازم است تا فیلمی ساخته شود، قوانینی تنظیم کند که تولیدکنندگان با اطمینان بیشتری در این عرصه کار کنند و سرمایهگذاریها با خیال راحت انجام شود. امروز باید برای نجات سینما تمهیداتی جدی اندیشیده شود.
انتهای پیام //