کاوه خداشناس بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون درخصوص میزان مهیا بودن شرایط برای ورود نسل جدید به عرصه کاگردانی به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: این مسئله بستگی به این دارد که چقدر آن شخص کار کرده باشد و در حوزه فیلم کوتاه زحمت کشیده باشد و چقدر دانش این مسئله را پیدا کرده باشد اما چیزی که می بینم حداقل در فجر دو سال گذشته فیلم اولی های زیاد حضور داشتند و عمدتا بچه هایی بودند که در حوزه فیلم کوتاه کار کرده بودند و اصطلاحا استخوان خورد کرده بودند. با این حساب فکر میکنم اگر قصه خوبی داشته باشند یا چند نمونه کار خوب به عنوان فیلم کوتاه در رزومه خود داشته باشند شاید با فیلم اول یا دوم به سختی اما در کل می توانند به این عرصه ورود کنند.
این بازیگر درباره ی جذاب تر بودن بازیگری یا کارگردانی اظهار داشت: بازیگری حرفه اصلی من است و سال ها در این حوزه کار میکنم ولی کار گردانی هم یکی از کارهایی است که از آن و خلق کردن یک اثر لذت میبرم. اگر قصه و یک تیم خوب که بتوانیم همدل همراهم باشد، چرا که نه قطعا لذت های خود را دارد
خداشناس در پاسخ به این سوال که آیا نگاهش به کارگردانی آنقدر جدی است که بخواهد بازیگری را کنار بگذارد بیان کرد: این دو مسئله باهم منافاتی ندارند که بخواهم یکی از آن ها را کنار بگذارم تا به دیگری برسم، بازیگری برای من سرشار از لذت است و لحظه به لحظه تبدیل به شخصیت دیگر می شوی و در آن قالب چیزی را ایفا می کنی اما کارگردانی هم جنس دیگری از سرخوشی به آدم می دهد که همین باعث شده به کارگردانی ادامه دار نگاه کنم.
بازیگر سریال "بوم و بانو" درخصوص تحصیلاتش خاطر نشان کرد: رشته من تئاتر و نمایش بوده است و سال ها در حوزه نمایش کار کردم و از لحاظ سواد و دانش هم مدرک آکادمیک من این بوده و هم سال ها است در این حوزه کار می کنم.
این کارگردان درباره ی علت کمرنگ بودنش در بازیگری گفت: قاعدتا در شرایطی هستم که ترجیح میدهم قصه های بهتر و با عزیزانی که خیالم از کیفیت کارشان راحت تر است کار کنم ولی همچنان بودهم و کارها هنوز پخش نشده ولی مدام درگیر کار بودم.
درصد موفقیت بازیگران موفقی که پا به عرصه کارگردانی می گذارند تصریح کرد: کارگردانی اصلا کار آسانی نیست و قصه های خودش را دارد و حتما به یک دانش خیلی جدی نیاز دارد و جدا از دانش احتیاج به یک روحیه مدیریتی دارد، به عنوان کسی که باید سرپرست گروه باشد و با همه تعاملی داشته باشد کما این که در کنار آن باید نسبت به دوربین و صدا و ابزار آن هم اطلاعات کافی داشته باشد. با این حساب بعید میدانم کار راحتی باشد و اگر این طور بود همه به سراغ آن می رفتند اما همان طور که می دانید از بین بازیگران هم یک تعداد مشخصی گاهی سری به این کار می زنند آن هم به خاطر این است که واقعا یک وسوسه لذت بخش است که یک قصه مورد تایید خود که حال خوبی نسبت به آن دارید را خلق می کنید و به تصویر می کشید و جهان ذهنت را جلوی دوربین می برید. و این مسائل یک جریان به هم پیوسته است و دنیای هنر آنقدر ها هم تفکیک شده نیست. من می توانم بازیگر باشم اما خیلی اوقات عکاسی حرفه ای هم انجام دهم یا موزیسین هم باشم و این مسائل باهم منافاتی ندارد.
انتهای پیام//