به گزارش خبرگزاری برنا، بازار میوه فروشیها این روزها با رسیدن به گرمای تابستان داغ تر شده و قیمتهای میوه بالاست، اگرچه تصور میشود که هر چه به فصل برداشت میوه ها می رسیم قیمتها کاهشی باشد ،اما چنین نیست. تقریبا فصل نوبرانهها به پایان رسیده و زمان اوج عرضه میوه به بازار است، اما خبری از کاهش قیمتها دیده نمیشود. میوهها کیلویی 80 هزار تومان و 50 هزا تومان و میانگین 35 هزار تومان دیده میشود که با درآمد طبقه متوسط و به پایین جامعه همخوانی ندارد.
حتی میوههای صادراتی که بعضا چند قاره طی می شود تا به بازار ایران برسد نیز به گرد قیمتهای داخلی نمیرسد.
بر اساس آمارهای فائو ایران در تولید محصولات کشاورزی، زراعی و باغی در ۶۸ محصول کشاورزی جایگاه نخست تا پانزدهم جهان را دارد، در تولید میوه در خاورمیانه و شمال آفریقا مقام اول را داراست.
سرانه تولید میوه در دنیا 80 کیلوگرم است و این رقم در کشور ما به 200 کیلوگرم میرسد. همچنین در سالهای مختلف ایران رتبه هشتم تا دهم دنیا را در تولید میوه در اختیار دارد.
بر اساس قانون مصوب اصناف، میوه فروشی ها مجازند تنها 30 درصد به قیمتی که از میادین مرکزی میخرند اضافه کنند، اما بررسیها نشان میدهد که افزایشهای بیش از 100 درصد هم وجود دارد در حالی که بعضا فاصله خرید تا فروش به دو کیلومتر هم نمیرسد.
آنها گرانی اجاره مغازهها را دلیل گرانفروشی شان مطرح میکنند که نسبت به سال گذشته به گفته آنها 100 درصد رشد کرده است و به همین دلیل هر چه از پایین به بالای شهر میرویم قیمتها هم گرانتر میشود.
دلالان از ابتدای زنجیره یعنی تولید، با خرید کردن به قیمت پایین از تولید کننده و فروش به قیمت بالا در بازار کار را آغاز میکنند، این دلالان بعضی موقع چند دست میشود تا به بازار برسد.
این دست به دست شدنها در مورد میوههای خارجی مانند موز، انبه و آناناس بیشتر است و همینها عاملی برای رشد قیمت میشود. تازه پس از اینکه مغازه دار میوه را از اینها می خرد آنها نیز افزایش خارج از مصوب اعمال میکنند و همینها باعث میشود که قیمتهای فضایی را در بازار شاهد باشیم.
بررسیها نشان میدهد که برخی میوه ها از سر مزرعه تا بازار 300 درصد رشد قیمت دارد و از میدان مرکزی میوه تا مغازه 100 افزایش مییابد.
پس از اجرای طرح اصلاح یارانهها که برای 4 کالا اعمال شد اما در عمل سایر محصولات هم افزایش قیمت داشتند. استدلالی که از سوی فروشندگان مطرح میشد، این بود که این 4 کالا در تولید برخی کالاهای دیگر هم نقش دارند و قیمت تمام شده آنها را افزایش میدهند که تاحدودی درست بود.
اما بخش عمده ای از این افزایش قیمت به این دلیل بود که تورم انتظاری در جامعه ایجاد شد و هر صنفی انتظار داشت کالاهای آنها هم باید گران شود و در سایه عدم نظارت و یا سخت بودن نظارت این افزایش قیمتها را دامن زدند که میوه هم جزو اینها بود و گرنه هیچ اتفاقی در صنف میوه قبل و بعد از اجرای اصلاح یارانه ها رخ نداده است.
انتهای پیام/