دختر الجزایری در جنگ ها و نبردها

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ «جنگ‌ها و نبردها» عنوان کتابی است که سیمون دوبوار ‌و ژیزل حلیمی درباره «جمیله بوپاشا» نوشته‌اند و منصور تاراجی‌ و حسن پویان آن را ترجمه کرده‌اند. این کتاب در برنامه‌ای در رادیو فرهنگ با همین نام معرفی و بخش‌هایی از آن خوانده می شود.

این برنامه به تهیه‌کنندگی فاطمه محمدیان‌فر ساعت 11:30 روی موج FM ردیف 106 مگاهرتز از رادیو فرهنگ پخش می شود.

جمیله بوپاشا زاده 10 فوریه 1938 از اعضای مهم جبهه آزادی بخش الجزایر بود که برای آزادی الجزایر تلاش می‌کرد. بوپاشا در سال 1960 دستگیر و در فرانسه زندانی و شکنجه شد و با استقلال الجزایر آزاد شد.

سینه‌های بسیاری از مردان، زنان، پیران و کودکان بسیاری در ماجرای نبرد «موش‌کشی» (موش لقبی بود که حاکمان مرتجع فرانسوی به مسلمانان انقلابی الجزایر داده بودند)، مورد اصابت ترکش‌های بمب و خمپاره قرار گرفت و سوراخ شد. عده زیادی از آنان، زنده زنده در دهکده‌هایی که آتش زده می‌شدند، سوختند و...

پس از قرارداد اوویان (Evian) در سال 1962 که به استعمار فرانسه پس از 130 سال پایان داد و فرانسه مجبور شد جنگ استعماری در الجزایر را متوقف سازد، الجزایر استقلال خود را بازیافت و جمیله بوپاشا که ابتدا به اعدام محکوم شده بود، از زندان آزاد شد. جمله معروف او در زندان فرانسوی‌ها این بود: "هنگامی که خلق اراده زندگی می‌کند سرنوشت باید به او بگوید چشم. شب‌های تاریک باید رخت بربندد و زنجیرها باید از هم بگسلد.»

پیکاسو تصویری از این زن جوان مبارز کشید، آرشیتکت و هنرمند شیلیایی روبرتو ماتا (Roberto Matta) تصویری را به نام «دردهای جمیله «(Djamilas Qualen) به وی تقدیم کرد، آهنگساز ایتالیایی لویجی نونو (Luigi Nono) آهنگی به نام «آهنگ زندگی و عشق» برای جمیله سرایید.

انتهای پیام/