علی موذنی و کیسه بوکس

به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛  موذنی نویسنده، نمایشنامه نویس و فعال حوزه تئاتر و سینما. وی دارای دانشنامه کارشناسی ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران  است و از جمله نویسندگانی به شمار می رود که کار نوشتن را به شکل حرفه‌ای دنبال می‌کند. موذنی در عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه و فیلمنامه قلم می‌زند و در حوزه فیلم‌سازی نیز شش تله‌فیلم برای تلویزیون ساخته ‌است.

موذنی در خلق آثار داستانی و نمایشی با تم اجتماعی دستی دور و دراز بر آتش دارد و آثار قابل توجهی را با این مضمون خلق کرده است. شگرد او در این نوع از نگارش ساده نویسی و دوری از فرم گرایی بی دلیل در نگارش است که تلاش می کند فرم را در خدمت مضمون بیاورد. او چه در داستان و چه در نمایشنامه ساده نویسی و حتی استفاده از عبارات و واژه های ساده و عامیانه را در خدمت خلق موقعیت های حس برانگیز داستانی درآورده است و حاصل آن نیز همواره متونی بوده که از منظر سادگی و همراهی تا انتها با مخاطب خود یکدل بوده است و در انتها نیز لبخند رضایت را بر لب او نشانده است.

در نمایشنامه «کیسه بوکس» مفهوم ذاتی موفقیت دستمایه خلق اثر قرار گرفته است. یک بوکسور که مربی وی زمان و انرژی زیادی را برای تمرین دادن او اختصاص داده است ولی درست در بزنگاه مسابقه وی با همه امیدی که به او می رفت، تن به شکست می دهد. بوکسور اما در خانه در میان خانواده نیز با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند که مهمترین آنها عدم درک از موقعیت و علاقه اوست. برادر، مادر و پدر او هر کدام در کنار دل مشغولی های خود برای وی سودای دیگری در سر دارند و بوکسور جوان در این میان در میدان مبارزه و خانواده توامان موفق شود.

موذنی این نمایشنامه را در سال ۱۳۶۷ نوشته است و پیش از این نیز توسط انتشارات نمایش در سال های پایانی دهه شصت به مخاطبان عرضه اش کرده بود. این نمایش در دوره اوج فعالیت هنری وی در زمینه تئاتر تالیف و منتشر شده و نشان از ذوق و ایده های عمیق و در عین حال گرم و صمیمی وی برای نمایشنامه نویسی دارد؛ یعنی همان عناصری که در بسیاری از نمایشنامه نویسان جوان بعد از انقلاب در سال های دهه شصت می شد سراغ گرفت. عناصری که همگی سعی در بازتعریف هویت و معنای انسان و زیست او دارند.

انتهای پیام//