دو اَبَرزمین قابل سکونت در فضا کشف شد

خبرگزاری برنا؛ این سیارات فراخورشیدی توسط ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی گذر ناسا(TESS) هنگام عبور از مقابل ستاره مادر خود موسوم به TOI-۲۰۹۵ که حدود ۱۳۷ سال نوری از منظومه شمسی ما فاصله دارد، مشاهده شدند.

 هر یک از این سیاره‌های فراخورشیدی تازه کشف شده اندکی بزرگ‌تر از سیاره ما هستند و هر دو دور یک ستاره کوتوله سرخ می‌گردند.

این گذر موجب افت نور ستاره شد و تجزیه و تحلیل این نوسان نورگیری، حضور و همچنین برخی از ویژگی‌های این دو سیاره را آشکار کرد.

ستاره TOI-۲۰۹۵ به عنوان یک کوتوله سرخ، بخشی از بزرگترین خانواده ستارگان در جهان است. یک ستاره کوتوله سرخ، کوچک‌ترین و سردترین نوع ستاره و سرخ‌رنگ است و غالباً به ستاره‌ای گفته می‌شود که جرمی کمتر از نصف جرم خورشید داشته باشد و دمای سطحی آن کمتر از ۳۵۰۰ درجه کلوین باشد.

کوتوله‌های سرخ با وجود خنک‌تر بودن از خورشید خودمان، فوران‌های شدید پرتوهای فرابنفش و ایکس را در جوانی خود تجربه می‌کنند. این تشعشع می‌تواند جو سیاراتی را که نسبتاً نزدیک به دور آنها می‌چرخند، از هم بپاشد. در نتیجه، دانشمندان مطمئن نیستند که آیا این سیاره‌های واقع در منطقه قابل سکونت این ستاره کوتوله سرخ، واقعاً می‌توانند مانند زمین میزبان حیات باشند یا خیر.

گفتنی است، «منطقه قابل سکونت» به عنوان محدوده‌ای از فاصله از یک ستاره تعریف می‌شود که در آن آب می‌تواند در سطح یک جرم آسمانی به صورت مایع وجود داشته باشد.

این باعث می‌شود که این دو سیاره واقع در منطقه قابل سکونت این ستاره کوتوله سرخ که به ترتیب TOI-۲۰۹۵ b و TOI-۲۰۹۵ c نامگذاری شده‌اند، چشم اندازهایی برای تحقیقات بیشتر توسط ستاره شناسان داشته باشند.

فاصله میان نزدیک‌ترین سیاره(TOI-۲۰۹۵ b) و این کوتوله سرخ حدود یک دهم فاصله متوسط بین زمین و خورشید است. این سیاره فراخورشیدی که ۱.۳۹ برابر بزرگ‌تر از سیاره ماست، ۴.۱ برابر آن جرم دارد و حدود ۱۷.۷ روز زمینی طول می‌کشد تا به دور ستاره خود بچرخد.

اما سیاره دوم(TOI-۲۰۹۵ c) کمی دورتر از همتای خود است و ۲۸.۲ روز زمینی طول می‌کشد تا به دور این کوتوله سرخ بچرخد. این سیاره فراخورشیدی قطری در حدود ۱.۳۳ برابر زمین و ۷.۵ برابر جرم سیاره ما جرم دارد.

محققان می‌گویند دمای سطحی این سیارات احتمالا بین ۲۴ تا ۷۴ درجه سانتی‌گراد است.

گروه پشت این اکتشاف به رهبری فیلیپه مورگاس ستاره‌شناس دانشگاه لا لاگونا در اسپانیا اشاره کرد که دوره‌های مداری نسبتا طولانی این دو سیاره می‌تواند داده‌های مهمی را ارائه دهد و می‌تواند به روشن شدن فرآیندهایی کمک کند که ترکیب سیارات کوچکی را که به دور کوتوله‌های سرخ می‌چرخند، شکل می‌دهند.

کشف این دو سیاره فراخورشیدی قدرت فضاپیمای TESS ناسا را بیش از پیش به رخ می‌کشد. از زمان پرتاب این ماموریت در آوریل ۲۰۱۸، این شکارچی سیارات فراخورشیدی حدود ۳۳۰ جهان بیگانه تایید شده و همچنین بیش از ۶۴۰۰ سیاره نامزد را پیدا کرده است که منتظر مطالعه و تحلیل هستند.

این گروه پژوهشی اکنون قصد دارد کشف این دو ابرزمین را با اندازه‌گیری دقیق سرعت شعاعی آنها دنبال کند. با استفاده از این اندازه‌گیری‌ها آنها می‌توانند جرم TOI-۲۰۹۵ b و TOI-۲۰۹۵ c را بهتر تخمین بزنند که به این ترتیب می‌توان چگالی این سیارات را با دقت بیشتری تعیین کرد. این کار می‌تواند به ستاره شناسان کمک کند تا دریابند که آیا این دو سیاره توانسته‌اند جو خود را حفظ کنند یا خیر.

انتهای پیام/