بیژن طاهری در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، در دوازدهمین سالروز درگذشت ناصر حجازی گفت: روزهایی بوده که دلم برای ناصرحجازی تنگ شده و حس کردم جای او خالی است. روزهایی که هوا گرم میشود به یاد روزهای مشترکمان در تیم محمدان بنگلادش میافتم.
وی افزود: روزهایی بود که قبل از شروع تمرین به محل برگزاری تمرینات محمدان بنگلادش میرفتیم. بسیار گرم بود و من و ناصرخان زیر سایه یک درخت مینشستیم و صحبت میکردیم. هوای گرم برخی روزها من را به یاد شرایط سخت در بنگلادش و حرفهایم با ناصر حجازی میاندازد و باعث میشود حسابی دلتنگ او شوم.
پیشکسوت آبیپوشان تهرانی تاکید کرد: از من راجع به حجازی زیاد پرسیده میشود. چه از بچههای تیم و چه مردم. میگویند چرا اصلا به بنگلادش رفتید. آن زمان در فوتبال پولی نبود و با عشق بازی میکردیم. شرایط باعث حضور در بنگلادش شد. بازیکنان نسل جدید بارها از من درباره حجازی میپرسند و من هم پاسخشان را میدهم.
طاهری درباره پاسخهای خود به سوالات در باره حجازی اظهار داشت: نیازی به تمجید و تعریفهای من نیست. همه آنهایی که از من درباره حجازی میپرسند، خودشان میدانند که اخلاق او چگونه بود. میدانند که حجازی فوت نکرده. کسی که میمیرد تا این حد شهرت و آوازهاش فراگیر نمیشود ومحبوبیتش انقدر بالا نیست.
وی در پایان گفت: ناصر حجازی یک اسطوره و از هر نظر خوب بود. این اخلاق باعث شد تا سرآمد تمام فوتبالیستها شود و یاد و خاطرهاش تا این حد بین مردم عزیز است و هنوز هم او را ستایش میکنند.
انتهای پیام/