به گزارش برنا؛ آنچه به ابعاد ضد انسانی این جنایت میافزاید سکوت سازمانهای مدعی حقوق بشری غرب در قبال آن و عدم محکومیت آن توسط سازمان ملل متحد است و همین امر سبب گردیده که سران رژیم جنایتکار واشنگتن، منشأ اصلی بسیاری از جنایات تاریخ معاصر علیه ملتهای مستضعف باشند، چرا که به دلیل نظام ناعادلانه فعلی حاکم بر جهان، کاخ سفید خود را در برابر هیچ مرجعی پاسخگو نمیداند.
در روند تحولات دفاع مقدس در سالهای پایانی جنگ، رژیم بعث حاکم بر عراق پس از آنکه در شکست مقاومت رزمندگان اسلام ناکام ماند، سعی کرد از یک سو با کشاندن جنگ به حوزه غیر نظامیان از طریق تشدید موشکباران شهرها و بمباران شیمیایی شهرهای ایران (نظیر سردشت) در مقاومت و ایستادگی مردم و رزمندگان ایران ایجاد اخلال کند و از سوی دیگر، با حمله به نفتکشها و بینالمللی کردن جنگ، پای قدرتهای بیگانه را به خلیج فارس باز کند که حمله ناو امریکایی وینسنس به هواپیمای مسافربری ایران محصول این سیاستهای جنایتکارانه و مداخله جویانه بود. اقدام امریکا در این جنایت و استمرار حمایت از صدام و سکوت مجامع بینالمللی سبب شده که امریکاییها در ادامه جنایتشان سکوهای نفتی و ناوهای جنگی ایران را هدف قرار دهند.
در این زمینه چند نکته قابل ذکر است:
۱-اقدام امریکا در هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایران در حالی بود که به اعتراف معاون رئیسجمهور وقت امریکا، فرمانده ناو از اینکه یک هواپیمایی مسافربری را هدف قرار داده است آگاه بود. امریکاییها هدف از این اقدام را وادار کردن جمهوری اسلامی ایران به پذیرش صلح و پایان جنگ اعلام کردند. چنانکه ریگان، رئیسجمهور وقت امریکا که به فرمانده ناو مذکور نشان افتخار داد، در این زمینه میگوید: این واقعه ضرورت دستیابی به برقراری صلح را با حداکثر شتاب، دو چندان ساخته است.
۲- برخورد غرب با این حادثه و سکوت حمایتآمیز در برابر جنایات امریکا نشان داد که ادعای غربیها در حمایت از حقوق بشر، صرفاً کارکرد ابزاری داشته و از آن به عنوان چماقی در راستای منافع خود بهره میبرند. مصداق این مدعا را میتوان در مقایسه برخورد غرب با آشوبهای دیماه ۹۶ و آبان ۹۸ در ایران و آشوبهای یکی دو سال اخیر در فرانسه، انگلیس و امریکا دانست. آنها در حالی که از سرکوب معترضان از سوی دولت فرانسه و امریکا حمایت میکنند، تلاش داشته و دارند پرونده آشوبهای ایران را به صحنه شورای امنیت سازمان ملل ببرند و ایران را محکوم کنند.
۳- دنیای غرب از لفظ آزادی و حقوق بشر به عنوان حربهای برای مقابله با کشورهای مستقل استفاده میکند و از این طریق تلاش دارد نظامهای سیاسی غیر همسو با غرب را تحت فشار قرار دهد. برای مثال در شرایطی که در قبال کشتار روزانه مردم و سیاهپوستان امریکایی توسط پلیس این کشور سکوت کردهاند، در جریان آشوبهای زمستان ۹۶ و ۹۸ یا برخوردهای پلیس ایران با هنجارشکنان اخلاقی، تمام تلاش خود را به کار میگیرند تا موضوع مقابله پلیس ایران با برخی از زنان فریب خورده را به سطح شورای امنیت بکشانند.
۴- غربیها این رفتارهای دوگانه را حتی در عرصه تعیین نمایندگان ویژه حقوق بشری برای کشورها تعمیم دادهاند. در حالی که از رژیم سعودی به رغم نادیده گرفتن بدیهیترین حقوق انسانی زنان و شیعیان این کشور وگردن زدن جوانان شیعه و مثله کردن ناراضیان سیاسی نظیر خاشقچی حمایت کرده و این کشور را به عضویت شورای حقوق بشر سازمان ملل درآوردهاند، در نقطه مقابل با تعیین نماینده ویژه برای ایران، هر ساله با ارائه گزارشهای مغرضانه که عمدتاً منافقین و دیگر گروهکهای ضد انقلاب تهیه میکنند، سعی دارند ایران را در مجمع عمومی سازمان ملل محکوم و به بهانههای مختلف برای ایران پروندهسازی کنند.
۵- قدرتهای سلطه این برخوردهای جنایتآمیز خود را به عرصههای اقتصادی نیز تعمیم داده با گسترش تحریمها علیه ایران و دیگر کشورهای مستقل واعمال فشار حداکثری علیه مردم ایران، ایستادگی و مقاومت مردم ایران را هدف گرفتهاند، عمق این رفتار غیر انسانی تا آنجاست که حتی در شیوع ویروس کرونا که تقریباً همه کشورها سعی دارند به نوعی کمک کنند تا از انتشار گسترده این ویروس جلوگیری شود، نسبت به ایران رفتار دوگانه داشته و حتی از ارسال دارو برای درمان این ویروس به بهانه تحریمها علیه ایران، ممانعت به عمل آورده و از انتقال کمکهای انساندوستانه شهروندانشان به ایران جلوگیری کردند.
۶- اعلام روز هدف گرفته شدن هواپیمای مسافربری ایران که به شهادت بیش از ۲۹۰ انسان بی گناه انجامید به عنوان روز «افشای حقوق بشر امریکا» زمینهای را فراهم آورده است تا پرونده جنایات ضد انسانی رژیم امریکا همواره مفتوح مانده و فرصتی باشد تا اقدامات امریکا در کشتار انسانهای بیگناه در کشورهای مختلف، نظیر افغانستان، عراق، یمن، سوریه و حتی رفتار شنیع آنها با شهروندان سیاهپوست که این روزها شاهد آن هستیم و اعتراضات تبعیض نژادی امریکا دیگر به گوش جهانیان رسیده است، افشا شود.