هوش مصنوعی از فهم روابط انسانی عاجز است

با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در حوزه بینایی ماشین، تشخیص چهره، و پردازش زبان طبیعی، هوش مصنوعی هنوز در فهم تعاملات اجتماعی انسانی ناتوان است. پژوهشی تازه از سوی دانشگاه جانز هاپکینز ایالت مریلند آمریکا نشان می‌دهد که بسیاری از مدل‌های هوش مصنوعی، حتی پیشرفته‌ترین آنها، نمی‌توانند مانند انسان‌ها رفتار‌ها و روابط اجتماعی را در یک صحنه ساده به‌درستی تحلیل کنند.

به گزارش تک کرانچ، این مطالعه که با هدف بررسی توانایی سیستم‌های هوش مصنوعی در درک تعاملات اجتماعی انجام شد، از ویدئو‌هایی بسیار کوتاه (سه‌ثانیه‌ای) استفاده کرد که در آنها چند نفر در یک صحنه حضور داشتند. محققان این کلیپ‌ها را به دو گروه مجزا نشان دادند: گروهی از انسان‌ها و مجموعه‌ای متشکل از بیش از ۳۵۰ مدل مختلف هوش مصنوعی.

از شرکت‌کنندگان انسانی خواسته شد تا درباره تعاملات موجود در صحنه‌ها قضاوت کنند—برای مثال اینکه آیا دو نفر در حال گفت‌و‌گو هستند، آیا یک نفر دیگری را نادیده گرفته یا توجه کرده است، یا اینکه چه رابطه‌ای بین افراد برقرار است. در نتایج به‌دست‌آمده، اکثر انسان‌ها تحلیل‌هایی مشابه و قابل پیش‌بینی ارائه دادند که نشان از درک شهودی و دقیق آنها از موقعیت‌های اجتماعی داشت.

در مقابل، عملکرد مدل‌های هوش مصنوعی بسیار ناهماهنگ و گاه متناقض بود. بیشتر آنها در تشخیص روابط اجتماعی بین افراد و تفسیر موقعیت‌هایی که نیازمند درک زمینه یا "زیرمتن" تعاملات انسانی بود، دچار خطا شدند. این موضوع حتی در مورد مدل‌هایی که به‌طور خاص برای تحلیل ویدیویی و تشخیص حرکات انسانی آموزش دیده بودند نیز صادق بود.

پیچیدگی واقعی درک بینایی

پژوهشگران این پروژه معتقدند که نتایج به‌دست‌آمده گویای یک حقیقت بنیادین است: درک اجتماعی فقط به معنای شناسایی اشیا، چهره‌ها یا حرکات نیست، بلکه نیازمند فهم عمیق‌تری از "زمینه اجتماعی"، "نیت افراد" و حتی "روایت" یا داستانی است که در ذهن انسان از یک صحنه ساخته می‌شود.

به گفته چن لیو، یکی از نویسندگان اصلی این پژوهش، هوش اجتماعی انسان شامل درکی ناخودآگاه از زبان بدن، حالات چهره، زمینه فرهنگی و پیش‌زمینه‌های تعاملات انسانی است. چیزی که فعلاً از دسترس سیستم‌های هوش مصنوعی خارج است.

وی همچنین اضافه کرد: مدل‌های هوش مصنوعی فعلی، حتی اگر در شناسایی دقیق اشیاء و چهره‌ها مهارت داشته باشند، لزوماً توانایی درک روایت اجتماعی صحنه‌ها را ندارند. آنها ممکن است ببینند، اما نمی‌فهمند.

گام بعدی: هوش اجتماعی مصنوعی

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مسیر توسعه هوش مصنوعی باید فراتر از بینایی رایانه‌ای کلاسیک و تشخیص الگو برود و به سمت مدلی پیش برود که "هوش اجتماعی" را نیز شامل شود—قابلیتی که هنوز به طور جدی در مدل‌های فعلی توسعه داده نشده است.

از منظر کاربردی، این ضعف می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای در حوزه‌هایی مانند ربات‌های اجتماعی، خودرو‌های خودران، مراقبت‌های بهداشتی مبتنی بر هوش مصنوعی و حتی فناوری‌های مراقبت از سالمندان داشته باشد، جایی که درک رفتار انسانی حیاتی است.

این پژوهش یادآور می‌شود که با وجود سرعت خیره‌کننده در پیشرفت فناوری، هنوز جایگاه انسان در زمینه درک موقعیت‌های پیچیده و تعاملات انسانی بی‌رقیب باقی مانده است.

انتهای پیام/