از والفجر حسینی تا طلوع وعده الهی

دهه عاشورا، این حلقه مقدس و جان‌سوز زمان، بیش از هزار و چهارصد سال است که در دل تاریخ تکرار می‌شود و هر سال شور و شعور آن افزون‌تر می‌گردد؛ زیرا عاشورا نه تنها واقعه‌ای تاریخی، بلکه سکوی پرتاب انسان به سوی کمال و بندگی در مسیر ولایت است. این دهه، مدرسه‌ای است برای «انسان شدن» در سایه رهبر الهی، امام حیّ زمان (عج)، جایی که حسین (ع) با قربانی‌کردن جان خویش، وجاهتی ویژه نزد خداوند یافت؛ وجاهتی که باعث شده خداوند به این شب‌ها قسم بخورد.

خداوند در سوره والفجر به اقوام سرکش و طغیانگر گذشته اشاره می‌کند؛ عادِ نیرومند، ثمودِ شجاع و فرعونِ مستکبر که به دنبال سرکشی در زمین فساد کردند و سرانجام نابودی سهمشان شد. سنت الهی مقابله با ظلم و طغیان هرگز متوقف نمی‌شود و وعده قطعی نابودی سرکشان همچنان برقرار است؛ همان‌گونه که بنی‌اسرائیل نیز در قرآن به نابودی‌شان هشدار داده شده است.

امروز تجلی این وعده در چهره رژیم صهیونیستی آشکار است؛ همان بنی‌اسرائیل سرکشی که با ستمگری، منطقه را به آتش کشیده‌اند. این رژیم، همانند فرعون دیروز، محکوم به نابودی است. امام خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب اسلامی، بار‌ها از نابودی قریب‌الوقوع این رژیم سخن گفته‌اند و این سخنان تأکیدی بر سنت تغییرناپذیر الهی است: «مسئله فلسطین، مسئله اول جهان اسلام است. نابودی اسرائیل، وعده قطعی الهی است.» «ما شاهد زوال تدریجی این غده سرطانی هستیم و این روند هر روز شتاب می‌گیرد.»

روایت‌های متعددی نقش ایران را در این نابودی تعیین کرده‌اند؛ ایران به عنوان قلب مقاومت و بیداری اسلامی، محور شکست دشمنان اسلام و مقدمه ظهور امام عصر (عج).

نگاه دقیق‌تر به آیه ۱۳۹ سوره آل عمران، درس بزرگی به ما می‌دهد: «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ» خداوند در این آیه به مؤمنان روح تازه‌ای می‌بخشد و آنها را از یأس و ناامیدی برحذر می‌دارد. این کلام مقدس حامل پیام صریحی است: هرچند شرایط سخت باشد، مؤمنان با ایمان راسخ و استقامت پیروز خواهند بود؛ پیروزی‌ای نه از قدرت مادی بلکه از ایمان به خدا و توکل بر او.

امام خامنه‌ای نیز این آیه را چراغ راه مؤمنان می‌داند و مؤمنان را فرا می‌خواند که با دل‌هایی پرامید مسیر پیروزی را بپیمایند؛ زیرا تحولات جهانی نشانه روشنی از شکست دشمنان است.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان درباره «وَلَیَالٍ عَشْرٍ» تأکید می‌کند که این «لیال عشر» همان دهه اول ماه محرم است که به دهه عاشورا مشهور است. خداوند به خاطر اهمیت این شب‌ها به آنها قسم خورده است؛ چرا که سرنوشت تاریخ اسلام و جهان در این ایام رقم خورده و فداکاری حسین بن علی (ع) نمود یافته است. این ده شب از جمله شب‌های قدرند، شب‌هایی که اراده الهی در آن تجلی می‌یابد. قسم خوردن خداوند به این شب‌ها، حاکی از حتمی و غیرقابل تخلف بودن وعده‌های الهی درباره نابودی ظلم و پیروزی حق است.

این سنت نابودی اقوام طغیانگر بار‌ها در قرآن و احادیث تکرار شده و در آخرالزمان با رهبری ولی‌عصر (عج) به اوج می‌رسد.

پس نه تنها این ده شب، بلکه تمام راهی که عاشورا گشود، راهی است پر از نور و قدرت الهی، راهی که پایان آن حکومت جهانی عدالت به دست امام موعود (عج) است؛ حکومتی که تحقق آن آرزوی قلبی همه آزادی‌خواهان و عدالت‌جویان عالم است.

در این مسیر، وظیفه ماست که با ایمان راسخ و عشق به امام حسین (ع) و ولایت، نگهبانان راه حق باشیم و زمینه‌ساز ظهور منجی باشیم. زیرا تنها ایمان است که برتری را رقم می‌زند؛ همان ایمانی که خداوند در آیه شریفه فرمود: «وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ» و این برتری، نه بر اساس قدرت مادی، بلکه بر پایه ایمان، استقامت و پیروی از ولایت است.

هر شب از شب‌های ده‌گانه، نه صرفاً شب اندوه و ماتم، بلکه شبی است که آیات قسم‌خورده‌ی سوره فجر جان می‌گیرند و وعده‌های حتمی الهی به روشنی طلوع می‌کنند؛ شبی که امروز، در پرتو خون حسین (ع) و پرچمداری ایران اسلامی، امت مؤمن در مسیر نابودی ظالمان و طلوع دولت عدل موعود گام برمی‌دارد. این شب نه تنها یادآور کربلا، که نشانه‌ای روشن از تحقق قریب‌الوقوع وعده الهی است؛ وعده‌ای که به دست بندگان برگزیده خدا و به فرمان صاحب‌الزمان (عج) محقق خواهد شد.

پیام هر شب از دهه محرم این است: از والفجر حسینی تا طلوع وعده الهی، فاصله‌ای نیست جز ایمان، استقامت و انتظار.

لیلا اسدی

وکیل پایه یک دادگستری