ایران، حقیقتی فراتر از قرائتها؛ ضرورتی برای پرهیز از تفرقه در عصر جنگ ترکیبی
علیرضا رحیمی معاون امور جوانان وزیر ورزش و جوانان در یادداشتی نوشت: «در روزهایی که طنین قدمهای مردم برای دفاع از میهن، صحنههای ناب همبستگی و غیرت ملی را رقم زد، باز هم عدهای کوشیدند تا در میانه میدان وحدت، میدان نظریهسازی و بازتعریفهای تفسیری خود را بنا کنند. این بازتعریفها، که در لفافه گفتمانهای دانشگاهی یا تحلیلهای روشنفکرانه عرضه میشوند، اگرچه ممکن است در ظاهر دغدغهمند و متفکرانه به نظر برسند، اما در شرایط خطیر فعلی، ناخواسته یا خواسته، به تضعیف انسجام اجتماعی و تقویت خط جنگ روانی دشمن منجر میشوند.
به گزارش باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، وی در ادامه نوشت: ایران، مفهومی نیست که نیازمند بازتعریفهای لحظهای باشد؛ ایران یک زیستبوم تاریخی، فرهنگی و تمدنی است که با همت و مشارکت مردمی از اقوام، ادیان، گرایشها و سبکهای مختلف زندگی، قوام یافته و پابرجا مانده است. هیچ روایت یا خوانش انحصاری نمیتواند این واقعیت ریشهدار را مصادره یا تکهتکه کند.
در سالهای اخیر، با شدت گرفتن عملیات شناختی دشمن، مفهوم «وطن» و «امر ملی» بیش از گذشته در معرض انکار یا تضعیف قرار گرفته است. در چنین شرایطی، هر سخن، موضع و تحلیلی باید نسبت خود را با امنیت روانی و انسجام اجتماعی مردم بسنجَد. آنچه امروز ما نیازمند آنیم، نه بازتعریف «ایران»، بلکه بازشناسی ظرفیتهای مردمی است که در لحظه خطر، فراتر از مرزبندیهای معمول، پای دفاع از خاک و هویت خود ایستادند. این مردم، به ما آموختند که نباید مفاهیم ملی را به دوگانههای سیاسی تقلیل دهیم.
جوانان ما، فرزندان این سرزمین، وارثان امید و حافظان آیندهاند. نسلی که در آزمونهای بزرگ، نشان دادهاند نهتنها دغدغه ایران را دارند، بلکه آمادهاند مسئولیت تاریخی خود را در پاسداری از هویت و امنیت ملی بر عهده بگیرند. اما این آمادگی، نیازمند آن است که ما بزرگترها، معلمان، مسئولان و نخبگان، مسیر را با روشنی و صداقت برایشان هموار کنیم، نه با ابهامافکنی و تردیدافزایی درباره مفاهیم بنیادین ملی.
امروز، هر نوع موضعگیری در فضای عمومی، بخشی از میدان نبرد شناختی است. ما نمیتوانیم بیاعتنا به آثار اجتماعی و امنیتی کلمات، فقط از سر دغدغههای نظری سخن بگوییم. رسانه، نخبگان، دانشگاهیان و مسئولان، همه باید خود را موظف بدانند که در بزنگاه دفاع ملی، جانب انسجام را بگیرند؛ نه از سر مصلحت سیاسی، بلکه از سر وظیفه تاریخی.
ایران را مردم معنا کردهاند و میکنند. اگر قرار است مفهومی بازتعریف شود، آن «درک ما از مردم» است، نه تعریف مردم از ایران. این مردماند که در سایه وحدت، امنیت ملی را بازسازی کردهاند و سزاوار اعتماد و احتراماند.
این یادداشت نه دعوت به سکوت، که دعوت به مسئولیتپذیری است. دعوت به آن است که در میدان رسانه و اندیشه، جانب وحدت را بگیریم، جانب ملت را، و جانب آینده را؛ چرا که در غفلت از این مسئولیت، فرصتطلبان داخلی و طراحان جنگ ترکیبی خارجی، میدان را برای تخریب هویت ملی و تضعیف اعتماد عمومی خالی خواهند یافت.»
انتهای پیام
