جشنواره موسیقی جوان در آستانه دوام فرهنگی است

حمیدرضا اردلان دبیر هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان در گفت‌و‌گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ درخصوص برآیند کلی خود از این دوره از جشنواره گفت: در مداومت یک رویداد، ضرورتى محتوم اتفاق می‌افتد و آن تسلط بر زمان و موقعیت است. منظورم از تسلط بر زمان، این است که جشنواره هجدهم، دوره را تمرین و طی کرده است. در نتیجه ابعاد آن برای ما تا حدودی نزدیک به محض، روشن شده است. این سبب می‌شود که ساختار شکل بگیرد و ساختار‌ها این امکان را مى‌سازند تا دوام فرهنگى تحقق یابد  و جشنواره ملى موسیقى جوان در آستانه دوام فرهنگى است.

دبیر هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان افزود: از سوى دیگر تسلط بر زمان معنا مى‌سازد و سبب می‌شود ما بتوانیم به خود رویداد نقادانه نگاه کنیم. معنا اغلب از باطن رویداد، نقادى مى‌آفریند. آنچه که من در این دوره با نگاه نقادى از جشنواره می‌بینم، ایجاد نسبت میان فقدان‌ها، یعنی آینده حرفه‌ای ماندن بر سر اصالت‌ها در حین خلاقیت با استعداد‌های جوان جشنواره است.

اردلان گفت: ما به این فکر رسیده‌ایم که آیا می‌شود پیوندی میان جشنواره هجدهم با جشنواره نوزدهم از طریق ارتباط با کسانی که در این فستیوال حضور دارند، ایجاد شود؟ برای این موضوع چند پاسخ پیدا کرده‌ایم. اول اینکه برای برگزیدگان خاص، معلم‌ها و استاد راهنما‌هایی حتى بطور موقت بگذاریم که طی سال حداقل پنج بار این فرصت را داشته باشند تا برای رفع نواقص فنی و نیاز‌های ذهنی و پرسش‌هایی که مربوط به ارتقای در آینده است به آنها مراجعه کنند و مشورت بگیرند. ممکن است برای تمرین یا ادامه کارشان نیازمند به  تجاربی باشند که به خودی خود در آن لحظه و به تنهایی برای آنها فراهم نباشد.  

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: آنها مى توانند  پرسش کنند که چرا اول نشده‌اند؟ چرا اصلا انتخاب نشدند؟ و اول شدن چه فرآیندى را نیاز دارد. این پرسش‌ها؛ معیار و سنجشی کار ساز به شرکت‌کنندگان می‌دهد.

دبیر هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان درخصوص اظهارداشت: تسلط ما بر زمان جشنواره، بذر‌های کاشته شده را می‌رویاند. موضوع بعد این است که ما در جشنواره هفدهم متوجه شدیم با تمرین کم، می‌شود از میان برندگان با استعداد که ویرتوزیته دارند؛ ارکسترتشکیل داد. این ارکستر‌ها استعداد و شوق نهفته و آرزوى دور نوازندگان را به حال و عالم واقع مى آورد. بر همین اساس در ستاد جشنواره به این فکر رسیده‌ایم که از هزینه‌های جشنواره تا حد ممکن صرفه‌جویی و بخشی از آن هزینه را صرف تشکیل گروه و برگزاری کنسرت کنیم.

اردلان ادامه داد: موضوع بنیادین دیگر، دانش نظری پیرامون وضعیت این حجم از نوازندگان جوان است. ما  از طریق یکصد داور جشنواره می‌توانیم تشخیص بدهیم نقطه قوت نوازندگی شرکت‌کنندگان چیست و چه نقاط ضعفی دارند. در این صورت ما می‌توانیم در مباحث، برای کل جامعه موسیقی مفاهیم نظرى تألیف کنیم.

این محقق موسیقی گفت: تسلط بر موقعیت و شرایط هم  پارامتر‌هایی دارد. اول اینکه جامعه، جشنواره ملی موسیقی جوان اعم از مجریان، داوران، شرکت کنندگان، مقامات فرهنگی و دبیر جشنواره را در یک همزیستی اندیشگی و اشتراک اهداف مى شناسد. این وضعیت و شرایط سبب می‌شود نیروی محرکه‌ای شکل بگیرد که به همان تسلط بر زمان جشنواره کمک ثانویه مى کند. موضوعیت زمان در تاویل دوام جشنواره با زمان فیزیکى و دو سویه متغییر معمول تباین دارد.  

به گفته اردلان زمان جشنواره یک سوى ثابت به شرح مقام‌ها موسیقى مقامى، دستگاه هاى موسیقى ردیف دستگاهى و پارتیتورهاى موسیقى کلاسیک دارد و یک سوى متغییر که با نسبت دانش آموزی و هنرجویی شرکت کنندگان مطابقت دارد.

دبیر جشنواره موسیقی جوان در پاسخ به این سوال که آیا جشنواره دارد به سمت جوان‌گرایی در انتخاب داوران می‌رود، گفت: متصدیان کشور ما از صدر تا ذیل، مسن هستند. پیری باید مقام سکوت، سکنای در مکان و تمرین الحاق به جاودانگی باشد که در جامعه فعلی ما حرارت و علاقه مفرط و افراطی به حضور در مسند‌ها است. بنده به عنوان دبیر جشنواره ملی موسیقی جوان تشخیص دادم که داوران می‌بایست ترکیبی از هنرمندان نسل گذشته، دوره‌های میانی و جوان‌ها باشند. این فکر صورت پذیرفت و داوران در ۴ سال گذشته که من دبیر بودم درصد قابل توجهى جوان‌تر شده‌اند.

اردلان امکان تک مرحله‌ای برگزار شدن جشنواره را منتفی دانست و گفت: شرایط، هزینه و وقت و همچنین امکان گرفتن آزمون از دو هزار نفر را به صورت حضوری نداریم. به ناچار می‌بایست یک غربالی صورت بگیرد و تعدادی به مرحله دوم بیایند. اگر پیانو و ویولن ایرانی تک مرحله‌ای برگزار می‌شود به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان است. اگر تعداد نوازندگان پیانو و ویولن ایرانى هم زیاد شود شرایط برای آنها دو مرحله‌ای خواهد شد.

انتهای پیام/