رأیهایی که فوتبال ایران را به حاشیه برد؛ ربیع: بدون اصلاح ساختار، عدالت انضباطی محقق نمیشود
به گزارش خبرگزاری برنا از اصفهان، صدور آرای انضباطی و اخلاقی در فوتبال ایران طی سالهای اخیر همواره با انتقاداتی چون زمانبندی بحثبرانگیز، شدت و تناسب مجازاتها و شائبه تبعیض در برخورد با پروندههای مشابه همراه بوده است. حسین ربیع، وکیل پایه یک دادگستری، عضو کمیسیونهای حقوقی و صلح و ورزش کمیته ملی المپیک و رئیس سابق کمیته انضباطی فدراسیون هندبال، در گفتوگو با برنا با تحلیل روند موجود تأکید میکند تا زمانی که ساختار حقوقی و زیرساختهای ورزش اصلاح نشود، تحقق عدالت، استقلال و بیطرفی در رسیدگیها ممکن نخواهد بود.
اصلاح ساختار، مهمتر از صدور احکام
ربیع در ابتدا با اشاره به چالشهای بنیادین در نظام انضباطی فوتبال کشور گفت: خوشبختانه در مسیر تکامل هستیم اما انتقادات بسیار زیادی وجود دارد. مهمترین مسئله تزاحم میان برخی قوانین داخلی با کدهای انضباطی فیفاست که نیاز به هم گرایی و نزدیکشدن به استانداردهای بینالمللی دارد. اصلاح ساختار بدون ایجاد زیرساختهای لازم در سطح کلان ورزش کشور ممکن نیست.
نبود شفافیت؛ اصلیترین چالش آرای انضباطی
او یکی از جدیترین معضلات موجود را نبود شفافیت در رسیدگی های ارکان انضباطی دانست:وقتی حکمی مانند محرومیت مدیر تیم فوتبال پرسپولیس (افشین پیروانی) صادر میشود، دلایل آن شفاف اعلام نمیشود. همین مسئله باعث گمانهزنی و شایعات مختلف در جامعه و فضای خبری میشود. در حالیکه انتشار آشکار آراء و دلایل قانونی آن هم حق جامعه و هم تکلیف ارکان قضایی است و هم مانع از دوگانگی در صدور احکام میشود.
زمانبندی جنجالی آرا؛ بازدارندگی یا مهندسی مسابقات؟
درباره صدور برخی احکام درست پیش از بازیهای حساس، ربیع تأکید کرد: یکی از اهداف صدور و ابلاغ آرا، بازدارندگی است، اما تعویق یا تسریع در اعلام رأی برای اثرگذاری، با اصل بیطرفی منافات دارد. عدالت اگر در زمان خودش اجرا نشود، عین بیعدالتی است. مضافاً این نوع زمانبندی میتواند شائبه مصلحتگرایی و حتی مهندسی رقابتها را در اذهان ایجاد کند.
تبعیض در پروندهها؛ نمونههای بیرانوند، پیروانی و ساپینتو
به گفته این حقوقدان، اصول بنیادین حقوقی ایجاب میکند همه افراد و تیمها برابر با قوانین و مقررات قضاوت شوند:اما در فصل گذشته تفاوتهای آشکاری در شدت مجازاتها دیده شد. محرومیت افشین پیروانی ابتدا شش ماه بود و سپس به دو ماه تقلیل یافت، در خصوص ساپینتو نیز وضعیت و نحوه اجرای محرومیت پیچیده و نامشخص بود و به نظر به درستی اجرا نشد. این رویه نهتنها بازدارندگی ندارد، بلکه شائبه تبعیض را هم تقویت میکند.
کمیته استیناف؛ تأیید صوری یا تصمیم بدون استدلال؟
ربیع با انتقاد از عملکرد کمیته استیناف گفت: این کمیته در موارد نقض، آراء خود رابدون ارائه توضیح به افکار جامعه حقوقی و ورزشی تغییر میدهد و متعاقبا محکوم علیهم به مراجعه به مراجع بین المللی این احکام را نقض می کنند که این موضوع هم اتقان آراء و هم اعتبار مراجع مربوطه را مخدوش می کند. نمونه آن تعلیق اجرای مجازات بیرانوند توسط دادگاه حکمیت ورزش (CAS)
مجازاتهای منسوخ و نبود ضمانت اجرا
او یکی دیگر از مشکلات ساختاری را مجازاتهای ناکارآمد دانست: محرومیت هواداران از حضور در ورزشگاهها سالهاست در دنیا کنار گذاشته شده است، زیرا فوتبال بدون هوادار معنا ندارد. در عین حال، ضمانت اجرای آرا نیز ضعیف است؛ نمونهاش هوادار سپاهانی که از ورود به ورزشگاه منع لکن مدتی بعد با تغییر چهره دوباره وارد ورزشگاه شد. این مسائل نشان میدهد بدون زیرساختهای نظارتی و حقوقی قوی، آرا اثر قابلیت اجرایی ندارند.
ربیع در پایان تأکید کرد: برای عبور از وضعیت موجود باید شفافیت در اعلام آرا نهادینه شود، دلایل قانونی به روشنی بیان گردد و ساختار انضباطی فوتبال همسو با استانداردهای بینالمللی بازنگری شود. تنها در این صورت است که میتوان اعتماد عمومی را بازگرداند و مانع برداشتهای منفی و اتهامات در رقابتها شد.
این گفتوگو نشان میدهد که موضوع انضباط ورزشی فراتر از فوتبال است و نیاز به اصلاح ساختاری در سطح کلان ورزش کشور دارد؛ اصلاحی که بدون زیرساخت و شفافیت، هیچگاه به عدالت نخواهد رسید.
انتهای پیام
