بررسی تظاهر به خوشبختی در شبکههای اجتماعی/ جامعه ما به زندگی نمایشی بیش از زندگی واقعی ارزش میدهد
به گزارش خبرنگار برنا "صبا صارمی"، فضای مجازی و به خصوص شبکههای اجتماعی سکوی پرتابی شدهاند برای مردم تا هر روز بیش از پیش زندگی بی نقص و لوکس خود را به بقیه نشان دهند؛ درحالی که همه ما میدانیم آنچه که پشت صفحات فضای مجازی رخ میدهد بسیار متفاوتتر است.
از استفاده از مارکهای معروف و گران که دراصل تقلبی هستند گرفته تا سفرهای پر زرق و برق و مهمانیهای گران قیمت. اما موضوع فقط در شبکههای مجازی به پایان نمیرسد. نمایش خوشبختی بی پایان و ابدی حتی به فیلمها و سریالها هم نفوذ کرده است.
مرتضی پدریان، جامعه شناس، به خبرنگار با برنا گفت: ما در فرآیند مصرف گرایی در کشورمان به سمت نمودها حرکت میکنیم نه به سمت بودها. شما برای اینکه نشان دهید که شرایط خوبی دارید، یک سری رفتارهایی انجام میدهید که رفتار واقعی یا به اصطلاح بود شما نیست.
وی افزود: ما دو نوع زندگی برای خودمان تعریف میکنیم. یکی زندگی است که در معرض دید و در وضعیت عمومی جامعه مورد مشاهده قرار میگیرد و یکی هم زندگی واقعی ما. در زندگی واقعی یک سری مقولههایی را از خودمان به لحاظ خورد و خوراک، پوشش و وضع ظاهر محروم میکنیم تا بتوانیم یک زندگی لوکس، متعارف و غیر واقعی را در نمودهای اجتماعی خودمان به معرض نمایش بگذاریم.
وی با بیان اینکه دلایل متعددی برای این قضیه است اظهار کرد: یکی از دلایل این است که ما امروز در جامعهمان با پدیده ریاکاری و دورویی روبهرو هستیم و آنها را در سیستم سبک زندگیمان هم نمایش میدهیم؛ بنابراین ما پشت صحنه یک شکل هستیم و جلوی صحنه یک جور دیگر. یکی از دلایل دیگر این است که جامعه ما به نمودها یا همان زندگی نمایشی بیشتر از بودها یا همان زندگی واقعی ارزش میدهد.
پدریان افزود: جامعه ما حاضر نیست خود واقعی افراد را مورد پذیرش قرار دهد پس افراد وارد یک مسیر دیگر میشوند تا بتوانند یک نمود غیر واقعی از خود نشان دهند و مورد پذیرش جامعه قرار بگیرند.
این جامعه شناس ضمن تاکید بر اینکه جامعه تا حدودی از این پدیده آگاه است بیان کرد: گسترش پدیده مارکها و بدلیجات تقلبی در جامعه ما که علی الظاهری پدیده واقعی است، اما در باطن تقلبی است به خاطر تجلی به عنوان نمود اجتماعی است. در صورتی که من واقعی چیز دیگری است و شرایط و سبک زندگی بسیار متفاوتی دارد.
پدریان با اشاره به بحث پدیده رقابت و چشم و هم چشمی گفت: رقابت ما یک رقابت سالم نیست بلکه رقابتی در ذهن افراد است که از رقابت خارج و تبدیل به یک نوع ستیز ذهنی شده است. این ستیز باعث شده که افراد نخواهند از دیگری عقب بمانند. از دیگری عقب نبودن هم نه به معنای تلاش و کوشش، بلکه به معنای شروع ستیزی با خودم است تا چهره واقعیام را پنهان کنم و یک چهرهای غیر از خودم را به معرض نمایش بگذارم.
وی با اشاره به نشان ندادن زندگی واقعی مردم در سریالها و برنامههای تبلیغاتی گفت: این موضوع به پدیده نشان دادن زندگی غیر واقعی دامن میزند. وقتی زندگی واقعی مردم به تصویر کشیده نمیشود، یک زندگی غیر واقعی برای اعضای جامعه به تصویر کشیده شود و تبدیل به الگوی مرجع برای بینندگان شود، باعث ترویج این پدیده میشود.
وی افزود: اگر محتواهایی تولید کنیم که بتواند واقعیت زندگی مردم را به تصویر بکشد، تاثیر مثبتی خواهد داشت.
وی با تاکید بر الگوهای مرجع و بحث هنجار جامعه افزود: هنجارهایی که برای جامعه فرستاده میشود و هدایت رفتارهای جامعه به سمت الگوهای مدنظر به الگوهای مرجعی برمی گردد که افراد دارند و در حال حاضر الگوی مرجع نامناسب در جامعه ما ارائه میشود.
پدریان معتقد است: اگر این پدیده به رقابت صحیح منجر شود میتواند تاثیر مثبت بگذارد، ولی اگر تبدیل به ستیز ذهنی با خود شود قطعا تاثیرمنفی دارد.
انتهای پیام/
