وعده افزایش تولید گاز بدون فشارافزایی، اظهاری غیرواقعبینانه است
امیرحسین هاشمیجاوید کارشناس مسائل نفت و انرژی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی برنا با اشاره به وضعیت کنونی صنعت گاز کشور گفت: صنعت گاز ایران همچنان در قلب بحرانهای بیپایان خود میسوزد و اکنون در لبه پرتگاه یک بحران سیستمی قرار دارد؛ بحرانی که پیامد مستقیم هشت سال تعلل، برنامهریزیهای غیرواقعبینانه و فقدان اراده سیاسی برای اجرای بهموقع طرح نجاتبخش فشارافزایی پارس جنوبی است.
وی افزود: قلب تپنده انرژی ایران، یعنی میدان عظیم مشترک پارس جنوبی، اکنون به نیمه دوم عمر خود وارد شده و فشار مخزن در برخی بلوکهای مرزی آن دچار افت محسوسی شده است.
این کارشناس انرژی بیان کرد: این هدف در غیاب سکوهای فشارافزایی، بیش از آنکه یک استراتژی واقعی باشد، شبیه به یک وعده رسانهای است. از دست رفتن توان برداشت از پارس جنوبی دیگر یک تهدید دور نیست بلکه واقعیتی جاری است که در صورت تأخیر در اجرای پروژه فشارافزایی، بر اساس برآوردهای کارشناسی، ایران تا سالهای منتهی به ۱۴۱۰ سقوط آزاد روزانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون مترمکعب از این میدان را شاهد خواهد بود.
وی با بیان اینکه وزارت نفت از افزایش ۵۰ میلیون مترمکعبی تولید نسبت به ابتدای دولت سیزدهم خبر داده است، تأکید کرد: این افزایش حاصل اجرای طرحهای مقطعی و مُسکنگونه است که هرگز جایگزین فشارافزایی نخواهد شد.
وی با اشاره به نقش فاز ۱۱ گفت: فاز ۱۱ پارس جنوبی با تولید روزانه ۲۲ میلیون مترمکعب گاز، آخرین سنگر پیش از سقوط است. این فاز که دو دهه در بلاتکلیفی بین شرکتهای داخلی و خارجی گرفتار بود، امروز حیاتیترین نقش را در حفظ فشار میدان ایفا میکند، اما پایداری تولید کنونی آن یک سراب است، چراکه بدون اجرای مرحله دوم طرح توسعه و نصب سکوی فشارافزایی، این فاز نیز بهزودی تسلیم افت فشار خواهد شد.
هاشمیجاوید در پاسخ به اینکه کدام فازها نخست تحت تأثیر افت فشار قرار خواهند گرفت، توضیح داد: فازهایی همچون ۲ و ۳ که زودتر به بهرهبرداری رسیده و برداشت بیشتری از آنها شده است و همچنین فازهای مرزی از نخستین فازهای آسیبپذیر هستند. افت فشار در بلوکهای مرزی بهویژه فاز ۱۲ با سرعت زیادی آغاز شده است و تداوم تعلل در اجرای طرح فشارافزایی ۲۰ میلیارد دلاری، میتواند موجب کاهش گازرسانی خانگی و بحران در صنایع بزرگ مانند فولاد و پتروشیمی شود. کاهش فشار همچنین فرآیند بازیابی اتان را مختل و زنجیره تولید پتروشیمیهای الفینی را با خطر روبهرو میکند.
انتهای پیام/
