هوش مصنوعی محور قدرت نظامی چین
چین در سالهای اخیر با تمرکز بر هوش مصنوعی، برنامههای نظامی خود را بهگونهای پیش میبرد که قابلیتهای رزمی این کشور در برابر رقبایی همچون ایالات متحده تقویت شود. این کشور با بهرهگیری از مدلهای پیشرفته هوش مصنوعی مانند دیپسیک، به توسعه سیستمهای خودران، پهپادهای هوشمند و رباتهای چهارپای خودران پرداخته است، که میتواند میدان نبرد آینده را دگرگون کند.
توسعه سیستمهای خودران در حوزه نظامی
به گزارش برنا، چین با بهرهگیری از مدلهای دیپسیک، به توسعه خودروهای نظامی خودران و سیستمهای پشتیبانی رزمی میپردازد. نمونه شاخص این فناوری، خودروی نظامی Norinco P۶۰ است که قادر است مأموریتهای پشتیبانی رزمی را با سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت بهصورت خودران انجام دهد. این پیشرفت نشاندهنده توانایی چین در ترکیب هوش مصنوعی با فناوری خودروهای خودران برای افزایش کارایی و کاهش وابستگی به نیروی انسانی در میدان جنگ است.
استفاده از رباتهای چهارپای خودران برای شناسایی و مینروبی
چین از رباتهای چهارپای خودران در مأموریتهای شناسایی و مینروبی بهره میبرد. این رباتها توانایی حرکت در محیطهای پیچیده و شناسایی تهدیدات بهصورت خودکار را دارند و حتی در برخی تمرینها مسلح شدهاند. چنین فناوریهایی به چین امکان میدهد تا عملیات پرخطر را با حداقل تلفات انسانی انجام دهد.
پهپادهای هوشمند و سیستمهای تصمیمگیری بلادرنگ
دانشگاههایی مانند Beihang University و Xi’an Technological University با همکاری ارتش چین، سیستمهای پهپاد هوشمند و تصمیمگیری خودکار توسعه دادهاند. این سیستمها دادههای دریافتی از ماهوارهها و پهپادها را بهصورت لحظهای تحلیل کرده و میتوانند سناریوهای جنگی متعدد را در عرض چند ثانیه شبیهسازی کنند. بهطور مثال، یک سیستم دیپسیک قادر است ۱۰،۰۰۰ سناریو را در ۴۸ ثانیه تحلیل کند، در حالی که این کار بهصورت سنتی ۴۸ ساعت طول میکشید.
تکیه بر تراشههای داخلی و کاهش وابستگی به فناوریهای غربی
با محدودیتهای صادراتی و تحریمهای ایالات متحده، چین به استفاده از تراشههای داخلی مانند Huawei Ascend روی آورده است. این تراشهها برای اجرای مدلهای هوش مصنوعی در سیستمهای نظامی مورد استفاده قرار میگیرند و تلاش چین برای رسیدن به «حاکمیت الگوریتمی» و کاهش وابستگی به فناوریهای غربی را نشان میدهند.
چالشها و محدودیتها
با وجود پیشرفتهای چشمگیر، توسعه هوش مصنوعی نظامی در چین با چالشهایی مواجه است. محدودیتهای صادراتی، نگرانیهای امنیت سایبری و قابلیت اطمینان سیستمهای خودران از جمله مهمترین چالشها هستند. همچنین انتقال فناوری و آموزش نیروهای انسانی برای بهرهبرداری کامل از این سیستمها نیازمند زمان و سرمایهگذاری گسترده است.
مقایسه بینالمللی: آمریکا و دیگر کشورها
چین تنها کشوری نیست که هوش مصنوعی را به میدان نظامی وارد کرده است. ایالات متحده نیز در حال توسعه پهپادهای خودران، رباتهای زمینی و سیستمهای تصمیمگیری بلادرنگ است. برنامههایی مانند Project Maven و سرمایهگذاری در پهپادهای هوشمند و سامانههای تحلیل دادههای جنگی، نشاندهنده رقابت مستقیم با چین در حوزه هوش مصنوعی نظامی است.
علاوه بر آمریکا، کشورهای دیگری مانند روسیه و اسرائیل نیز به توسعه سیستمهای رزمی مجهز به هوش مصنوعی پرداختهاند. روسیه روی پهپادهای رزمی و سامانههای شناسایی هوشمند تمرکز دارد، در حالی که اسرائیل با ترکیب هوش مصنوعی و پهپادهای تاکتیکی، توانسته قابلیتهای رزمی در محیطهای شهری و صحرایی را افزایش دهد.
چین با استفاده از مدلهای پیشرفته هوش مصنوعی مانند دیپسیک، به توسعه سیستمهای خودران و هوشمند در حوزههای نظامی پرداخته و با تکیه بر فناوریهای داخلی، تلاش میکند قابلیتهای رزمی خود را در سطح جهانی ارتقا دهد. این کشور با کاهش وابستگی به فناوریهای غربی، مسیر رسیدن به «حاکمیت الگوریتمی» را هموار کرده است. با این حال، محدودیتهای صادراتی، نگرانیهای امنیتی و نیاز به نیروی انسانی متخصص همچنان چالشهای مهمی پیش روی این برنامه هستند. در نهایت، رقابت جهانی در حوزه هوش مصنوعی نظامی میان چین، آمریکا و دیگر کشورها نشاندهنده ورود فناوریهای خودران و هوش مصنوعی به عصر جدید جنگها است.
انتهای پیام/



