احترام به تاریخ از مشهد تا پاسارگاد

به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، جوانان امروز، در میان چالش‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، به دنبال نمادهایی هستند که بتوانند غرور و عزت ایرانی را دوباره زنده کنند. شخصیتی که می‌تواند گذشته پرافتخار ایران را به آینده‌ای متحد و امیدوار پیوند دهد.
مشهد، شهری با پیشینه مذهبی و فرهنگی غنی، نیز از این موج علاقه بی‌نصیب نمانده است. در کوچه‌ها و دانشگاه‌ها، در جمع‌های دوستانه و محافل هنری، نام کوروش به‌عنوان نماد هویت مشترک ایرانی مطرح می‌شود. جوانان مشهدی، با وجود تعلق خاطر به سنت‌های مذهبی و آیینی، کوروش را به‌عنوان پلی میان تاریخ و امروز می‌شناسند؛ پلی که می‌تواند اختلاف‌ها را کنار بزند و اتحاد ملی را تقویت کند.
 روایت‌هایی از دانشجویان، هنرمندان، ورزشکاران و فعالان اجتماعی که هرکدام از زاویه‌ای متفاوت، علاقه خود به کوروش را بیان کرده‌اند، شنیدنی است؛ سخنان آن‌ها نشان می‌دهد که این علاقه، فراتر از یک حس تاریخی، به‌عنوان انگیزه‌ای اجتماعی و فرهنگی عمل می‌کند؛ انگیزه‌ای که می‌تواند نسل امروز را به آینده‌ای روشن‌تر و متحدتر هدایت کند.

نماد قانون‌مداری

زهرا، دانشجوی سال سوم حقوق در دانشگاه فردوسی مشهد، با شور و حرارت درباره کوروش صحبت می‌کند. او می‌گوید: «برای ما دانشجویان حقوق، کوروش فقط یک پادشاه باستانی نیست؛ او نماد عدالت و قانون‌مداری است. وقتی منشور کوروش را می‌خوانیم، می‌بینیم که اصول اولیه حقوق بشر، آزادی ادیان و احترام به اقوام مختلف در آن وجود دارد. این موضوع باعث می‌شود ما احساس کنیم ریشه‌های عدالت در فرهنگ خودمان است و نیازی نداریم صرفاً به غرب نگاه کنیم.» زهرا ادامه می‌دهد: «در کلاس‌ها وقتی استادان درباره تاریخ حقوق صحبت می‌کنند، همیشه مثال کوروش را می‌آورند. این باعث می‌شود اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشیم و بدانیم که ایران همیشه مهد تمدن بوده است. علاقه به کوروش، ما را به گذشته‌ای پرافتخار وصل می‌کند و همین حس، اتحاد ملی را تقویت می‌کند. این علاقه، نه‌تنها یک حس تاریخی بلکه یک انگیزه اجتماعی است. ما با یاد کوروش، به آینده‌ای امیدوارتر نگاه می‌کنیم و باور داریم که می‌توانیم دوباره ارزش‌های عدالت و آزادی را در جامعه زنده کنیم.»

عامل انسجام اجتماعی

محمد، جوان ۲۲ ساله مشهدی، در حوزه تولید محتوا و رسانه فعالیت دارد. او می‌گوید: «نسل ما با فضای مجازی بزرگ شده است. وقتی تصاویر آرامگاه کوروش یا نقل‌قول‌های تاریخی او را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم، حس غرور ملی پیدا می‌کنیم. خیلی‌ها فکر می‌کنند جوانان فقط دنبال سرگرمی هستند، اما واقعیت این است که ما به دنبال هویت هستیم. کوروش برای ما یک قهرمان فرهنگی است که می‌تواند نسل‌های مختلف را کنار هم بیاورد.» 
محمد ادامه می‌دهد: «در رسانه‌ای که من و دوستانم اداره می‌کنیم، بارها درباره کوروش محتوا تولید کرده‌ایم. بازخوردها نشان می‌دهد که مردم، به‌ویژه جوانان، چقدر به این موضوع علاقه دارند. حتی کسانی که شاید کمتر به تاریخ توجه می‌کردند، وقتی درباره کوروش می‌خوانند، حس تعلق بیشتری به ایران پیدا می‌کنند. این علاقه مشترک، انسجام اجتماعی ایجاد می‌کند. ما در رسانه‌ها باید این علاقه را تقویت کنیم و نشان دهیم که کوروش فقط یک شخصیت تاریخی نیست؛ او نماد هویت ایرانی است. وقتی همه درباره او صحبت می‌کنند، اختلاف‌ها کمتر می‌شود و اتحاد ملی پررنگ‌تر می‌گردد. به نظر من، کوروش پلی است میان گذشته پرافتخار و آینده‌ای متحد.»

بیشتر به ایران افتخار کنیم 

سارا، دانش‌آموز پایه یازدهم، با هیجان درباره کوروش حرف می‌زند: «من همیشه فکر می‌کردم تاریخ فقط یک درس خشک است، اما وقتی درباره کوروش خواندم، دیدم چقدر جذاب است. او به اقوام مختلف احترام می‌گذاشت و این برای ما نوجوان‌ها خیلی مهم است. در مدرسه وقتی دوستانم درباره کوروش حرف می‌زنند، همه حس می‌کنیم به یک ریشه مشترک وصل شده‌ایم.» سارا ادامه می‌دهد: «این علاقه باعث می‌شود اختلاف‌ها کمتر شود و بیشتر به ایران افتخار کنیم. وقتی می‌بینیم که در گذشته چنین پادشاهی داشتیم که به آزادی و عدالت اهمیت می‌داد، انگیزه پیدا می‌کنیم که خودمان هم در آینده چنین ارزش‌هایی را دنبال کنیم. حتی در جمع‌های دوستانه، وقتی بحث کوروش پیش می‌آید، همه با شور و شوق درباره او صحبت می‌کنند. این نشان می‌دهد که علاقه به کوروش فقط یک موضوع تاریخی نیست؛ بلکه یک حس مشترک است که ما را به هم نزدیک‌تر می‌کند. برای ما نوجوان‌ها، کوروش یک قهرمان فرهنگی است که می‌تواند الهام‌بخش باشد. او نشان داد که قدرت می‌تواند با عدالت همراه باشد و این برای ما درس بزرگی است.»

سمبل عزت و قدرت

رضا، عضو تیم والیبال یکی از محلات مشهد نیز می‌گوید: «برای ما ورزشکارها، کوروش نماد عزت و قدرت است. وقتی اسم ایران می‌آید، پشتوانه تاریخی‌مان را به یاد می‌آوریم و انگیزه می‌گیریم. علاقه به کوروش باعث می‌شود حس کنیم پشتوانه‌ای داریم. این پشتوانه تاریخی، انگیزه ما را برای تلاش بیشتر زیاد می‌کند.»
 او ادامه می‌دهد: «در مسابقات ورزشی، وقتی پرچم ایران بالا می‌رود، همه به تاریخ و فرهنگمان فکر می‌کنیم. کوروش برای ما نماد همان عزت است. وقتی درباره او صحبت می‌کنیم، حس می‌کنیم که بخشی از یک ملت بزرگ هستیم. این حس، اتحاد ملی را تقویت می‌کند. حتی در تیم ما، وقتی بحث کوروش پیش می‌آید، همه با افتخار درباره او حرف می‌زنند. این نشان می‌دهد که علاقه به کوروش فقط یک موضوع تاریخی نیست؛ بلکه یک انگیزه اجتماعی است که ما را به هم نزدیک‌تر می‌کند. برای ما ورزشکارها، کوروش یک قهرمان فرهنگی است که می‌تواند الهام‌بخش باشد. او نشان داد که قدرت می‌تواند با عدالت همراه باشد و این برای ما درس بزرگی است.»

قهرمان الهام بخش

مریم، هنرمند جوان مشهدی هم می‌گوید: «من چند بار آرامگاه کوروش را نقاشی کرده‌ام. برایم فقط یک بنا نیست؛ نماد هویت ایرانی است. وقتی آثارم را در نمایشگاه می‌گذارم، بازخوردها نشان می‌دهد که مردم چقدر به کوروش علاقه دارند. این علاقه، یک زبان مشترک میان ماست.» او ادامه می‌دهد: «هنر می‌تواند این حس را تقویت کند و انسجام ملی را بیشتر به نمایش بگذارد. وقتی نقاشی‌های من درباره کوروش را می‌بینند، همه با شور و شوق درباره او صحبت می‌کنند. این نشان می‌دهد که علاقه به کوروش فقط یک موضوع تاریخی نیست؛ بلکه یک حس مشترک است که ما را به هم نزدیک‌تر می‌کند. برای من هنرمند، کوروش یک قهرمان فرهنگی است که می‌تواند الهام‌بخش باشد. او نشان داد که قدرت می‌تواند با عدالت همراه باشد و این برای ما درس بزرگی است. وقتی درباره او نقاشی می‌کنم، حس می‌کنم بخشی از هویت ایرانی‌ام را زنده کرده‌ام. این علاقه، نه‌تنها یک حس تاریخی بلکه یک انگیزه اجتماعی است که ما را به آینده‌ای امیدوارتر نگاه می‌کند.»

بخشی از یک تاریخ بزرگ هستیم

علی، دانشجوی سال دوم مهندسی برق در دانشگاه فردوسی مشهد نیز با جدیت درباره کوروش صحبت می‌کند: «برای من کوروش نماد پیشرفت و مدیریت علمی است. او در زمان خودش تمدنی ساخت که دنیا را تحت تأثیر قرار داد. وقتی درباره سازه‌ها و سیستم‌های حکومتی آن دوران مطالعه می‌کنم، می‌بینم که چقدر نگاه آینده‌نگرانه داشته است. این موضوع برای ما دانشجویان مهندسی الهام‌بخش است؛ اینکه باید با دانش و تلاش، مسیر پیشرفت کشور را هموار کنیم.» 
علی ادامه می‌دهد: «نسل ما به دنبال الگویی است که نشان دهد می‌توان هم قدرت داشت و هم عدالت را رعایت کرد. کوروش دقیقاً همین را نشان داد. علاقه به او باعث می‌شود ما احساس کنیم بخشی از یک تاریخ بزرگ هستیم و همین حس، اتحاد ملی را تقویت می‌کند. وقتی در جمع دوستانم درباره کوروش صحبت می‌کنیم، همه با افتخار می‌گویند که ایران چنین پادشاهی داشته است. این علاقه مشترک، ما را به هم نزدیک‌تر می‌کند و انگیزه می‌دهد که برای آینده کشور تلاش کنیم.»

الگوی انسان‌دوستی

فاطمه، فعال اجتماعی و عضو یک گروه خیریه دانشجویی نیز می‌گوید: «وقتی درباره کوروش صحبت می‌کنیم، همه اختلاف‌ها کنار می‌رود. او نماد مشترکی است که همه ایرانی‌ها می‌توانند به آن افتخار کنند. در فعالیت‌های اجتماعی، ما همیشه به دنبال چیزی هستیم که مردم را متحد کند. کوروش دقیقاً چنین نقشی دارد.»
 او ادامه می‌دهد: «در جلسات گروه خیریه، بارها درباره کوروش صحبت کرده‌ایم. همه معتقدند که او نماد عدالت و انسان‌دوستی است. این علاقه باعث می‌شود ما احساس کنیم بخشی از یک ملت بزرگ هستیم و همین حس، اتحاد ملی را تقویت می‌کند. حتی کسانی که شاید کمتر به تاریخ توجه می‌کردند، وقتی درباره کوروش می‌خوانند، حس تعلق بیشتری به ایران پیدا می‌کنند. برای ما فعالان اجتماعی، کوروش یک قهرمان فرهنگی است که می‌تواند الهام‌بخش باشد. او نشان داد که قدرت می‌تواند با عدالت همراه باشد و این برای ما درس بزرگی است.»
افزایش علاقه جوانان و مردم به کوروش را نمی‌توان صرفاً یک موج گذرا یا هیجان تاریخی دانست؛ این پدیده بازتابی از نیاز جامعه به بازتعریف هویت ملی و تقویت انسجام اجتماعی است. در گفت‌وگوهای جوانان مشهدی، دیدیم که هرکدام از زاویه‌ای متفاوت به کوروش نگاه می‌کنند: دانشجوی حقوق او را نماد عدالت می‌داند، ورزشکار از عزت و قدرتش الهام می‌گیرد و هنرمند آرامگاهش را به تصویر می‌کشد.

نماد مشترک نسل ها

این روایت‌ها نشان می‌دهد که کوروش توانسته است به یک نماد مشترک میان نسل‌های مختلف تبدیل شود؛ نمادی که اختلاف‌ها را کنار می‌زند و بر مشترکات فرهنگی و تاریخی تأکید می‌کند. در شرایطی که جامعه با چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روبه‌روست، بازگشت به چنین نمادهایی می‌تواند اعتمادبه‌نفس ملی را تقویت کند و انگیزه‌ای تازه برای حرکت جمعی ایجاد نماید.
از سوی دیگر، نقش رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در گسترش این علاقه غیرقابل‌انکار است. هر سال در آستانه هفتم آبان، موجی از محتواهای فرهنگی و هنری درباره کوروش منتشر می‌شود که نه‌تنها آگاهی تاریخی را افزایش می‌دهد، بلکه بستری برای گفت‌وگوی ملی فراهم می‌آورد. این گفت‌وگوها، به‌ویژه در میان جوانان، فرصتی است برای بازتعریف هویت ایرانی و تقویت انسجام اجتماعی.
در نهایت، علاقه به کوروش را باید به‌عنوان یک سرمایه اجتماعی دید؛ سرمایه‌ای که می‌تواند شکاف‌های فرهنگی را کاهش دهد و اتحاد ملی را تقویت کند. کوروش، به‌عنوان نماد عدالت، آزادی و عزت، پلی است میان گذشته پرافتخار و آینده‌ای متحد و امیدوار.

گزارش: بنیامین یوسف‌زاده