دانشگاهِ من الهامی بود که از نقاشی های هوشنگ پزشک نیا می گرفتم

به گزارش گروه فرهنگ و ادب خبرگزاری برنا، سحر خلخالیان، متولد 1355 است و طراحی و نقاشی را نخست و به صورت تجربی در آلمان فراگرفت و در سن بیست سالگی به ایران بازگشت. این هنرمند که نوه هوشنگ پزشک نیا؛ از صاحب نام‌ترین هنرمندان نسل اول مدرنیسم ایران و از نقاشان پس از مکتب کمال‌الملک است غالبا سبک کاری همانند پدربزرگ خویش پیش گرفته و آثارش تلفیقی از هنر مدرن و ایرانی است. به بهانه نمایشگاه تازه ای از سحر خلخالیان که در محل گالری «شیرین» برگزار خواهد شد گفت و گویی با این هنرمند و نقاش جوان داشته ایم که در ادامه پیش روی شماست: 

* کمی از خودتان و سوابق فعالیت های خود بگویید.

متولد 1355 هستم و نقاشی و طراحی را به صورت تجربی و فنی حرفه ای در کشور آلمان آغاز کردم. از آنجا که از کودکی با آثار پدربزرگم (هوشنگ پزشک نیا) از نزدیک آشنا و در ارتباط بودم طبعا بسیار تحت تاثیر سبک کاری او قرار گرفتم و به طور مثال آثار نمایشگاهی که چهار سال پیش برگزار کردم پیرو سبک کاری پدربزرگم بود.

* چندسال است که به میهن بازگشتید؟

در سن بیست سالگی به ایران بازگشتم؛ در واقع قریب به بیست سال است که در ایران مشغول به فعالیت هستم. از همان سن بیست سالگی در هنرکده آزاده آیدین آغداشلو به فراگیری نقاشی و طراحی پرداختم. در واقع دانشگاهِ من الهامی بود که از کودکی و از تابلوهای هوشنگ پزشک نیا روی دیوار خانه مان و خط و خطوط پدربزرگم می گرفتم.

* از نمایشگاه ها و یا ورک شاپ هایی که در ایران برگزار کرده اید بگویید. آیا تاکنون نمایشگاه گروهی برگزار کرده اید؟

پس از دوره ای که در هنرکده آیدین آغداشلو گذراندم دو نمایشگاه با معصومه سیحون برگزار کردم و این نمایشگاه در واقع هفتمین نمایشگاه انفرادی من است. اغلب نمایشگاه هایی که تاکنون برگزار کرده ام انفرادی بوده اند، البته یک نمایشگاه گروهی در آلمان برگزار کردم که در واقع دو نفره بود. یکی از خرسندی های من این است که بر نخستین نمایشگاهم ابراهیم گلستان و برای دومین نمایشگاهم آقای زهرایی نقدهایی نگاشتند.

* عنوان نمایشگاه کنونی چیست، آثار در چه سبکی کار شده اندو ایده این نمایشگاه از کجا آمده است؟

عنوان نمایشگاه «رشد متلاطم» است. ایده آثار این مجموعه در واقع بازتابی از زندگی شخصی دو سال اخیر خودم است که در انزوا بودم و کم کم به محیط جمعی بازگشتم، نقاشی ها نیز به همین ترتیب، نخست پیکرهای منزوی هستند که در نهایت به جمعیت می رسند. سبک و متریال آثار نیز اکرولیک هستند. من تمام کارهایم را معمولا در اندازه های بزرگ کار می کنم.

* کار بر روی آثار این نمایشگاه از چه زمانی آغاز شده است؟

سال گذشته آخرین نمایشگاه من برگزار شد که پس از آن کار بر روی مجموعه جدیدم را آغاز کردم. نمایشگاه «رشد متلاطم» شامل 9 اثر و با موضوع انزوا هستند که در واقع از زندگی شخصی خودم الهام گرفته شده اند.

* فضای هنری کشور را در حوزه نقاشی و طراحی چگونه ارزیابی می کنید؟

به نظر من هنر نقاشی در ایران بسیار جا افتاده است و حتی شاید بیشتر از سایر کشورهای جهان. به اعتقاد من جای کار بسیار زیادی برای هنرمندان جوان در این حوزه وجود دارد.  اساسا برای خلق یک اثر هنری لزوما نیازی به تحصیلات آکادمیک نیست و خلاقیت یک هنرمند ذاتی است و این درونِ آدمی است که راهگشای یک هنرمند است.

* چه کارهایی را برای آینده در نظر دارید؟

تصمیم دارم همین کار را ادامه دهم و سعی دارم هر سال یک نمایشگاه انفرادی برگزار کنم. به نظر من نمایشگاه های گروهی نیز بسیار خوب هستند و حضور در آنها مفید است، اما از آنجا که همواره مستقل و تک رو بوده ام شخصا ترجیح می دهم نمایشگاه های سلو برگزار کنم. البته در صورتی که امکان آن به وجود آید علاقمند به  شرکت در نمایشگاه های گروهی نیز هستم و از آن استقبال می کنم.

گفتنی است آیین افتتاحیه نمایشگاه «رشد متلاطم» آدینه 8 آبان ماه و با حضور هنرمندان و سینماگران در محل گالری «شیرین» واقع در خیابان کریمخان زند برگزار و  به مدت دوازده روز پذیرای هنردوستان خواهد بود.