به گزارش سرویس ورزشی برنا، محمد خالوندی، ملیپوش تیم دوومیدانی جانبازان و معلولین ایران است که در رقابتهای جهانی قطر موفق به کسب نشان طلا در ماده پرتاب نیزه و سهمیه مستقیم پارالمپیک 2016 ریو شد.
خالوندی در گفتوگو با سایت فدراسیون جانبازان و معلولین درباره این مسابقات اظهار داشت: مسابقات جهانی قطر از لحاظ امکانات، تدارکات، ترابری، زمینهای تمرینی و ... قابل مقایسه با دوره پیشین مسابقات جهانی که در لیون فرانسه برگزار شد، نبود. برگزار کننده این رویداد بزرگ جهانی در قطر، بهترین امکانات را فراهم کرده بودند و به غیر از شرجی و گرم بودن هوا، ورزشکاران هیچ مشکلی نداشتند.
وی افزود: در خصوص بحث فنی نیز تغییرات زیادی اتفاق افتاده بود که مهمترین آن عوض شدن کلاس پزشکی به دلیل تغییر قوانین IPC بود. به عنوان مثال کلاس پزشکی من در فرانسه F58 بود که به F57 تغییر یافت و همین عوض شدن کلاس باعث شد تا رکوردها نیز دستخوش تغییر شوند، البته درصد زیادی از رقبای ماده من، همان افراد قدیمی بودند که یکی دو نفر هم به این گروه اضافه شده بودند.
قهرمان طلایی رقابتهای جهانی خاطر نشان کرد: در اولین روز تمریناتی که در قطر داشتیم، توانستم رکورد 45 متر و 60 سانتیمتر را بزنم و امید داشتم که در مسابقات بتوانم رکورد جهان را که به مقدار 44 متر و در اختیار نماینده سوریه است، جا به جا کنم اما متاسفانه شرایط مسابقه قابل پیشبینی نیست و روزی که با حریفان مواجه شدم بهترین رکوردم 43 متر و 76 سانتیمتر شد و تنها 24 سانتیمتر با شکستن رکورد جهان فاصله داشتم.
خالوندی در ادامه گفت: روز مسابقه، پیش از اینکه نوبت پرتابهای من باشد، عملکرد رقبا را خوب ارزیابی کردم و وقتی متوجه شدم هیچ کدام بالای 42 متر نمیزنند، خیالم راحت شد و برای اولین بار با آرامش کامل مسابقه دادم. این راحتی خیال، هم خوب بود و هم بد! و شاید اینکه نتوانستم رکورد شکنی کنم، به خاطر همین مساله بود.
وی در این زمینه افزود: بسیار خوشحال شدم که نماینده سوریه، که دومین نفر این گروه شد و رکورددار جهان نیز هست، توانست به مقام دوم و سهمیه پارالمپیک دست یابد، چرا که وی در شرایط بسیار سختی تمرین میکند و در حالی در ورزش حرفهای فعال است که محل سکونتش درگیر جنگ و ناآرامی است.
دارنده نشان طلای پارالمپیک لندن تصریح کرد: پس از مسابقات پاراآسیایی اینچئون، یک هفته استراحت کردم و بعد از آن به صورت مرتب مشغول تمرین برای مسابقات جهانی بودم. اگرچه رفت و آمد و تمرینات مداوم و دور بودن از خانواده سخت است اما فکر کردن به هدف بزرگی که دارم تمام این سختیها را آسان میکند.
خالوندی افزود: وقتی مسابقه میدهم به این فکر میکنم که این فرصت، تنها فرصت من است و باید نهایت استفاده را از آن ببرم. کسب سهمیه، مرحله دشواری بود که پشت سر گذاشتیم و از حالا به بعد باید با تلاش بیشتر برای پارالمپیک آماده شویم. کسب سهمیه تازه اول راه است و نباید باعث آسودگی خاطر شود، چرا که حریفان هم بیکار نمینشینند و در این ایام باقی مانده تمام تلاششان را به کار میگیرند.