دلنوشته‌ای از دکتر گودرزی در سوگ دوست دیرینه‌اش

به گزارش سرویس ورزشی برنا و به نقل از پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، دکتر محمود گودرزی در دلنوشته ای یاد پیشکسوت کشتی سید جواد رفوگر را گرامی داشت.

بسم الله ارحمن الرحیم

سخن گفتن درباره مصیبت فقدان دوست و برادری عزیز و صمیمی، با سابقه ای بیش از چهل سال رفاقت، کاری است بس دشوار. سال 1348و در مسابقات کشتی نواحی تهران در سالن صدری، سرفصل و آغازین دیدار و آشنایی با جوانی رشید و قد برافراشته بود که دل را مجذوب خود می ساخت و دیرینه الفتی پدید آورد که در طی سالیان گذر روزگار، رفاقت صیقل خورد و صمیمیتی ژرف را ایجاد کرد که لحظه لحظه آن حکایت از جوانمردی، مروت، و صفای باطن نیک مردی دارد از سلاله عشق.  
 
سید عزیز ما، جواد رفوگر در صحنه های بیشمار از گذر عمرش توانست نشان های بارزی از جوانمردی، جود، و اخلاص را به عرصه زندگی عرضه کند. او مردی از تبار پاکان و نیک اندیشان بود. ورزشکاری جوانمرد و آشنا به روح ورزش، معلمی عاشق و پایبند به اخلاق، مدیری صدیق و با اخلاص، و دوستی برای جامعه ورزش که با صفای باطنی اش همه را مجذوب خود می ساخت. 

سید عزیز و دوست داشتنی ما در طول مدت بیش از چهل سال حضور فعال و اثرگذارش در ورزش، سالم زیست و به دیگران نیز درس سلامت زیستن داد. به معنی واقعی کلمه افتاده و متواضع بود، راستی و صداقت در کلام و عمل و رفتارش موج می زد. عاشق خدمت به مردم و اعتلای نام ایران عزیز بود و در هر موقعیت مدیریتی با تمام وجود خود را وقف خدمتی صادقانه می کرد. 

دریغا که کلام عاجز است از بیان درد و غم فقدان او. دوست و برادر عزیزی که در ورزش سرآمد بود و در معلمی عاشق، در رفاقت تمام و کمال، و در تدبیر و مدیریت ایثارگر و پرتلاش.

عاش سعیدا" و مات سعیدا.

و باید گفت که ای سید عزیز؛ غم فراق تو در باورم نمی گنجد.

اینجانب به سهم خود این ضایعه و مصیبت ناگوار را به خانواده گرامیش و اهالی ورزش و جامعه کشتی کشور و اساتید و همکاران داشگاهی تسلیت عرض می نمایم.

محمود گودرزی