به گزارشروی خط رسانه های خبرگزاری برنا، «فرشته صادقیان» در گفت وگو با ایسنا، اظهار کرد: این که همه افراد جامعه و اطرافیان مان ما را دوست داشته و تائیدمان کنند یکی از مهم ترین باورهای غلط به شمار می رود، چون هیچ کس نمی تواند در همه زمینه ها توانمند و با لیاقت باشد، از هر نظر پیشرفت کند و بتواند دستاوردهای قابل توجهی به اطرافیانش ارائه دهد.
این روان شناس ادامه داد: در واقع جهان نمی تواند جایگاه عدل و انصاف باشد و همه نمی توانند با ما آن طور که دوست داریم رفتار کنند. هم چنین باورها و ارزش های دیگران نیز نمی تواند همیشه مشابه باورها و ارزش های ما باشد و هر کسی امور روزمره اش را بر اساس قوانین زندگی خودش پیش می برد. از این رو، تقلید از دیگران و یا این که انتظار داشته باشیم دیگران به شکل مطلق دنباله روی ما باشند باور غلطی است که بدون شک به اصلاح نیاز دارد.
وی افزود: این که ما از عهده کارهای مان به خوبی برنمی آئیم نشان دهنده حماقت یا بد بودن ما نیست، چون گاهی همه عوامل مورد نیاز برای نیل به موفقیت را در اختیار نداریم و این نمی تواند نشان دهنده ناتوانی و متعاقب آن سرخوردگی ما باشد. از این رو، نباید زندگی را سرشار از آسودگی و شادمانی تصور کنیم و در نهایت دچار سرخوردگی شویم.
صادقیان تصریح کرد: اگر چارچوب زندگی را کاملاً موافق با امیال و خواسته های خود تصور کنیم، اجتناب کردن از مشکلات، آسان تر از رویارو شدن با آن ها به نظر می رسد. از همین رو، زمانی فرا می رسد که مجبوریم با انبوهی از مشکلات ریز و درشت تلنبارشده مواجه شویم و راهی جز پناه بردن به افسردگی نداشته باشیم، چون دلمان می خواهد همه عوامل منجر به ناکامی را کنترل کنیم اما از عهده اش برنمی آئیم.
این روان شناس خاطرنشان کرد: اگر برای همه اتفاقات پیش آمده در زندگی دنبال دلیل و راهکاری جامع باشیم، در واقعیت خود را درگیر فاجعه کرده و به عبارتی دست و پای بیخودی می زنیم. در حالی که مرور زمان به ما ثابت می کند که بسیاری از پیش آمدها از کنترل ما خارج اند و تنها با صبر و پرهیز از باورهای غلط می توانیم آن ها را از سر بگذرانیم.
وی یادآور شد: پرتوقعی، فاجعه پنداری، تحمل نکردن ناکامی و کم ارزش شمردن خود، از پایه های اصلی شکل گیری باورهای غلط هستند. در واقع این تصور که گذشته هر کسی، به طور مطلق تعیین کننده امروز افراد بوده و هیچ کس قادر به جبران اشتباهات خود نیست با هر دست اندازی در زندگی موجب شکل گیری وسواس فکری و خودخوری می شود.