اهمیت شناختن تاریخ شهر و محل زندگی

وی ادامه داد: در سال 1330 نیروهای روس به کشورمان حمله کردند و در ابتدای ورود به کشور از اردبیل نیز گذشتند و حتی چند سال در اردبیل ماندند و در آن دوران مردم این شهر در مقابل نیروهای بیگانه مقاومت می‌کردند. در چنین فضای شهر اشغال زده‌ای می‌شد درام داستانی خوبی را خلق کرد و من هم به همین دلیل پس از انجام تحقیقات و جمع‌آوری مستندات، اثری داستانی برای نوجوان نوشتم.

مهدوی با تاکید بر اینکه تحقیقات و پیش تولید نگارش رمان «برادرخوانده» 3 سال به طول انجامیده است، گفت: نویسنده برای نگارش اثرش باید مستندات را همچون مواد اولیه و مصالح داستان، در اختیار داشته باشد و با داشتن چنین پشتوانه‌ای وارد فضای خلاقه و نگارش اثر شود. البته معتقد نیستم که در رمان‌های تاریخی، وقایع تاریخی را باید روایت کرد؛ چرا که اگر مخاطب نیاز به خواندن تاریخ داشت، به کتاب‌های تاریخی رجوع می‌کرد؛ اما می‌توان از تاریخ برای نگارش رمان و نمایشنامه و خلق آثار هنری استفاده کرد.

این نویسنده همچنین گفت: شناخت تاریخ شهر و محل زندگی بسیار مهم است و یک نویسنده تا به محل زندگی خود و تاریخ آن اشراف نداشته باشد، نمی‌تواند اثری مدرن بنویسد. من هم به چنین شناختی نیاز دارم و دوست دارم که تاریخ کشورم را بخوانم و بر مبنای آن داستان و رمان بنویسم. هر چند که نوشتن با مضمونی تاریخی  بسیار سخت بود، چرا که جنس زندگی و ارتباط انسان ها در آن دوران متفاوت بوده است.

وی پایه آثار هنری را رمان و داستان دانست و خاطرنشان کرد: باید به سمت اقتباس از آثار ادبی برویم، اما نه از طرف نویسندگان انرژی و تمایلی برای این منظور وجود دارد و نه سینماگران و اهالی تئاتر و انیمیشن و دیگر هنرها تمایلی به اقتباس از آثار ادبی نشان می‌دهند. نمی شود سینماگران را مجبور کرد که از رمان اقتباس کنند و چنین تعاملی معمولا به صورت تصادفی شکل می‌گیرد.

وی همچنین در پیشنهادی گفت: اگر سینماگران به سراغ اقتباس نمی‌روند، خوب است که حوزه هنری در این مسیر پیش‌قدم شود و رمان‌ها و داستان‌های مطرح خود را تبدیل به فیلم‌نامه و نمایشنامه کند و پس از آن سفارش اثر دهد تا جریان اقتباس دوباره در بین هنرمندان کشور زنده شود.