جواب منفی بازیگر فیلم سینمایی "چهارشنبه" به یک پروژه فاخر چند صد میلیاردی

به گزارش خبرگزاری برنا، “چهارشنبه” را جوانی به نام سروش محمدزاده با کمک و حضور شهاب حسینی و با تکیه بر اله‌مانهای محترم جلب مخاطب ساخته ولی از آنجا که اثر با پروانه ساخت ویدیویی ساخته شده بود به ناچار به بخش هنروتجربه جشنواره سی و چهارم داده شد و برای اکران هم سر از این گروه درآورد.

فارغ از تصویر رئالیستی ملموسی که “چهارشنبه” از اجتماع امروز ارائه می دهد که قطعا مهمترین دلیل اقبال مخاطبان به آن است این فیلم یک بازیگر جوان به نام آرمان درویش را هم دارد که در  نخستین تجربه  بازیگری اش  در سراسر فیلم و آن هم در برابر بازیگری باتجربه نظیر شهاب حسینی ابدا کم نمی آورد و از جایی به بعد هم توجه مخاطب را کاملا به خود جلب می کند و جلب مخاطب برای ادامه تماشای فیلم و حتی روایت داستان بر دوش او می افتد و مخاطب مدام می خواهد بداند خشم فراوان این کاراکتر از کجا نشأت گرفته و آیا زیر این عصبیت، ناگفته هایی پنهان است.

کمبود فیلمهایی که واقعا تجربه گرا باشند و اسباب لذت مخاطب را فراهم کنند

آرمان درویش اما برخلاف آنچه در “چهارشنبه” نشان داده در محیط بیرون به شدت خونگرم و البته مأخوذ به حیاست.

این بازیگر در گفتگو با سینماژورنال درباره اینکه چطور می‌شود فیلمی که منطبق با الگویی که از “هنروتجربه” شناخته ایم تولید نشده به یکی از محبوبترین آثار این گروه بدل می شود بیان داشت: شاید مهمترین دلیلش این باشد که فیلم های با ساختاری تجربه گرا که به معنای واقعی هم تجربی باشند( یعنی ساختاری متفاوت نه متفاوت نما داشته باشند) و در عین حال بیننده با این مواجهه تازه از سینما لذت ببرد، کم بودند.

وی ادامه داد: اما خودم شخصا امیدوارم این نوع از سینما رشد کند و جا و مخاطب خودش را پیدا کند و حتی مخاطبان بیشتری را هم با خودش همراه کند.

بخشی از عصبیت فیلم ریشه دارد در تأثیری که فیلمساز از جامعه گرفته

چرایی عصبیت لحن روایی”چهارشنبه” دیگر پرسشی است که از این بازیگر پرسیدیم. او در پاسخ گفت: نکته ای که وجود دارد این است که من فکر میکنم بخشی از این عصبیت ریشه در تأثیری دارد که فیلمساز از جامعه میگیرد. به هر حال فیلمساز و در کلیت سینما میتواند مثل آینه بازتابنده حال و احوال جامعه باشد.

شاید همین فیلمساز فیلمی شاد و مفرح ساخت

درویش خاطرنشان ساخت: در مورد لحن فیلم نگاه و سلیقه فیلمساز شکل فیلم را مشخص میکند، ممکن است همین فیلمساز فیلم بعدیش را کاملا مفرح و شاد بسازد ، اما نباید موضوع قصاص که خط اصلی فیلم هست را نادیده گرفت. به هر حال این قصه ذات عصبی دارد.

تجربه زیست در سینما کمکم کرد

آرمان درویش پیرامون جلوه گری در برابر شهاب حسینی و البته کم نیاوردن در ارائه تصویری دقیق از کاراکترش و نقش تجربیات پشت صحنه در ارائه این بازی رئالیستی به سینماژورنال گفت: طبعا  اگر جلوی دوست و برادر عزیزم شهاب حسینی ایفای نقش نمی کردم شاید این گونه امروز مهر تأیید به کارم نمی زدید اما در مورد این که چقدر تجربه زیست در فضای سینما به من کمک کرد برای بازیگری باید بگویم خیلی تأثیرگذار بود، چون این که شما کاملا با فضای سینما بیگانه باشی و به یکباره تو را جلوی دوربین قرار بدهند قطعا نمیتواند جواب مثبتی بدهد مگر در موارد خاصی که نابازیگرانی را برای نقش های خاص که فقط برای آن نقش مناسب هستند انتخاب کنند.

این بازیگر ۲۸ ساله تاکید کرد: من سعی کردم با دانش اندکم در سینما صیرورتی را از خودم تا کاراکتر “طاهر” ایجاد کنم یعنی خود آرمان را کنار بگذارم و به طاهر برسم بدون اینکه مخاطب به این سیر دور شدن از خود پی ببرد  و این تلاش را بخواهد در فورگراند ببیند، چون اتفاقاً هر وقت تلاش بازیگر بیشتر دیده شود حاصلش نزد مخاطب تعظیم و کلاه از سر برداشتن نیست، اگرچه ممکن است مرعوب قدرت بازیگری آن فرد روی پرده شود ، اما نهایتاً آن را یک بازی قوی می داند، نه  تصویر یک زیست خاص در جهان فیلم که او به تماشای آن نشسته ، از این رو سعی ام این بود که علیرغم تلاش برای رسیدن به این نقش نگذارم تلاشم بیشتر از خود نقش جلوه کند و به چشم بیاید تا جایی که حتی به فرض خوب بودنم کسی در طول فیلم نگوید چه خوب بازی می کند.

چرا پروژه فاخر چندصدمیلیاردی را رد کرد؟

همزمان با مورد توجه قرار گرفتن آرمان درویش در جشنواره سی و چهارم شنیده هایی مطرح شد درباره اینکه این بازیگر از جمله بازیگرانی بوده که برای بازی در یک پروژه فاخر چندصدمیلیاردی ایران انتخاب شده اما به دلیل فضای حاکم بر تولید قید این پروژه را زده است.

درویش با تایید تلویحی این موضوع گفت: سالها پیش شور و شوق زیادی در من نسبت به بازیگری وجود داشت. به هر حال سنم کمتر بود و شاید بیشتر به دیده شدن و مطرح بودن فکر میکردم و الان که برمیگردم به آن دوران فکر میکنم میبینم دلیلش دانش کم و کوچک بودن جهان ذهنی من بود و هر چه که گذشت من سعی کردم بیشتر بخوانم ، ببینم ، درک کنم ، فهم کنم. همین ذهن من را کاملا از بازیگری جدا کرد و به سمت کارگردانی سوق داد. در ضمن حضور در پروژه های میلیاردی که اصطلاحاً فاخر هم خوانده می شود افزون بر قبولی در تست های مختلف حمایت های ویژه ای  را هم می طلبد که من  از آن بی بهره بودم و ترجیح دادم در هزار توی مناسباتی که من از آن بی اطلاعم و توان و استعداد چرخ زدن در آن را ندارم اصلاً وارد نشوم هر چند به قیمت حذف باشد.

ترجیح دادم در جمعی که صمیمیت ندارند نباشم

وی ادامه داد: برایم مناسب و مصلحت آن بود در جمع صمیمانه ی یک فیلم جمع و جور و کوچک به لحاظ بودجه ای باشم ولی در جمعی که این صمیمیت و یکدلی وجود ندارد و همه برای جلوه گری خود آمده اند نباشم، از این رو خود را کاملاً از دنیای بازیگر شدن تا سر حد امکان دور کردم که  باز خود را در معرض پیشنهادهایی که فرجام درستی ندارد قرار ندهم.

فیلمسازی برایم در الویت است

وی افزود:  تا این که برادرم شهاب حسینی نگاه من را به بازیگری دوباره تغییر داد و وجه دیگری از حضور به عنوان بازیگر را نشان داد، اینکه در روابطی کاملاً سالم و مشفقانه و از سر اعتماد هم می شود پیشنهاد بازی داشت و در جمعی صمیمی می توانی بازیگر نقش مقابلت را واقعاً مانند برادر بزرگترت بدانی و دوستش داشته باشی و بدانی دست مودت و در عین حال آموزگارانه او بر روی شانه هایت است، چیزی که باعث آشتی دوباره من با مقوله ای شد که سعی می کردم از آن دوری کنم ، هرچند با علاقه ای که حالا دوباره به بازیگری دارم اولویت برای بنده همچنان فیلمسازی است.

منبع:سینماژورنال