نخلستان روستای دهسلم خراسان جنوبی زیستگاه پرنده زاغ بور است

به گزارش خبرگزاری برنا از بیرجند و به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، زهرا رضایی ملکوتی افزود: این پرنده در مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی ایران زندگی می‌کند.

وی ادامه داد: زاغ بور تنها پرنده ی بومی انحصاری (اندمیک) ایران است که در بیابان لوت و نخلستان روستای دهسلم دیده می شود و برای زندگی با اقلیم منطقه سازگاری پیدا کرده است.

زاغ بور پرنده ای است خود را کاملا با وضعیت بیابان وفق داده‌ است، ‌طوری که به‌جز مناطق بیابانی در جای دیگری دیده نمی‌شود.

پرنده شناسان آن را گونه ای بومی و آندمیک به شمار آورده و لقب «پرنده ملی ایران» را به آن نسبت داده اند.

زاغ بور یا زاغ کویری پرنده‌ای از خانواده کلاغ هاست، این پرنده تفاوت‌های زیادی با دیگر خویشاوندانش یعنی کلاغ‌ها و زاغ‌ها دارد از آن جمله می توان به زمین زی بودن آن اشاره کرد، ‌طوری‌که حتی در هنگام احساس خطر نیز دویدن را به پرواز ترجیح می‌دهد. داشتن صدای خوش و رنگ نخودی مایل به قهوه‌ای نیز از دیگر ویژگی های آن است.

طول بدن زاغ بور تقریبا 24 سانتیمتر است و دارای دم و منقار سیاه رنگ بلند با اندکی خمیدگی رو به پایین است.

رنگ پر و بال آن نخودی مایل به قهوه‌ای است، رنگ صورتش کمرنگ‌تر بوده و از قاعده منقار تا چشم‌ها لکه سیاه ‌رگه مانندی کشیده شده است همچنین لکه سیاه بزرگی در بالای سینه‌اش دیده می‌شود.

بال‌ها پهن با دو نوار سفید رنگ است که در پرواز مشخص می‌ شود، این پرنده دارای پاهایی بلند و سیاه‌ رنگ است که برای دویدن در بیابان تکامل یافته ‌است.

کارشناس ثبت منابع طبیعی میراث فرهنگی خراسان جنوبی افزود: پاهای بلند و قوی این پرنده برای دویدن تند و چابک میان ناهموار یها و بوته‌زارها و نوک بلند و خمیده‌ آن برای کندن و کاویدن زمین مناسب است. رضایی ملکوتی تصریح کرد: با آنکه این پرنده می‌تواند پرواز کند اما کم‌پرواز است، پروازی کوتاه دارد و بیشتر ترجیح می‌دهد روی زمین بدود.

وی ادامه داد: این پرنده وابستگی زیادی به گیاه بوته‌ای « قیچ » دارد و لانه خود را بر روی قیچ می‌سازد، حشره‌خوار و دانه ‌خوار است. معمولا در اردیبهشت 4 تا 6 عدد تخم می‌گذارد.

پرنده ماده بر روی تخم می‌خوابد و پرنده نر برای او غذا می‌آورد، نر و ماده هر دو در بزرگ کردن جوجه‌ها مشارکت دارند.

جوجه‌ها بعد از 17 تا 19 روز از تخم بیرون می‌آیند، این پرنده قلمرو طلب است و به ذخیره ‌سازی غذا در زیر خاک اقدام می‌کند، معمولا ترس زیادی از انسان ندارد ولی فاصله ایمنی را رعایت می‌کند.

نخلستان دهسلم با قدمت 200ساله، اردیبهشت ماه سال 95 به شماره 312 در فهرست آثار طبیعی - ملی ایران به ثبت رسید.

در این منطقه حدود 400 هکتار اراضی به کشت نخل اختصاص دارد.

این نخلستان چون نگینی سر سبز و خرم در دل بیابانهای خراسان جنوبی می درخشد و در روستای دهسلم به عنوان مقر پایگاه بیابان لوت و مهمترین گذرگاه به بیابان قرار دارد و همواره گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است که این نخلستان به جهت تنوع زیستی، گردشگری و جهانی حایز اهمیت است.

انتهای پیام/