ترس مهمترین عامل عدم ورود چهره‌های جدید به سینما است

فریدون حسن پور کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار حوزه سینمای خبرگزاری برنا در ارتباط با شوخی های هجوآمیز در آثار کمدی، بیان کرد: شوخى‌هاى کلامى، جنسى و گاه حرف‌هاى بى‌ادبانه شاید ساده‌ترین راه براى خنداندن مردم باشد. راه دشوار در نگارش فیلمنامه خلق موقعیت کمیک یا به اصطلاح خنده‌دار است. در این نوع آثار سینمایى حتى نیازى به حرکات فیزیکى بازیگران براى خنداندن مخاطب نیست. در واقع از توان بازیگران در جهت اجرای درست موقعیت کمیک استفاده مى‌شود. طبیعى است وقتى توان نگارش فیلمنامه با آن ویژگى که گفتم نباشد آن‌ها به شوخى‌هاى کلامى و لودگى روى مى‌آورند که ساده‌تر و در اجرا نیز آسان‌تر است.

این فیلمساز در ارتباط با حضور عدم معرفی چهره های جدید در سینما، گفت: بازیگران بسیارى هستند که ما وسیله معرفى آن‌ها به سینما شدیم. البته برخى از این دوستان که نام بردید تجربیاتى را قبل از کارکردن با من داشته‌اند ولى در کارهاى من دیده شدند. علت معرفى نشدن بازیگران جدید دلایل گوناگون دارد. از نگاه من یکى از مهم‌ترین دلایل ضعف، مربوط به سینماى کودک و نوجوان ما می‌شود. ببینید در دورانى که این نوع سینما شکوفا بود به‌تدریج بازیگران زیادى وارد سینما شدند. الان بسیارى از آن‌ها ستاره‌هاى سینماى ما هستند. مورد دوم ترس استفاده از بازیگران جدید براى امنیت سرمایه است.

او خاطرنشان کرد: یکى از جاهاى مهم دیگر عرضه بازیگر در گذشته تلویزیون بود. خیلى از بازیگران عرصه کمدى، از طریق این رسانه معرفى و بعدها وارد سینما شدند. به‌تدریج ترس و یک نوع محافظه‌کارى که ناشى از جذب مخاطب بود تهیه‌کننده‌هاى تلویزیون را گرفت. مهم‌تر از آن برآورد بودجه براى تولید سریال‌ها بود که همچنان ادامه دارد. به‌عنوان مثال شما اگر چند جوان گمنام را معرفى کنید دوستان بودجه را به این دلیل که بازیگر ندارید به‌شدت کم می‌کنند. درحالی که سروکله زدن با فردی تازه‌کار، زمانبر و بیچاره‌کننده است. مدت تصویربرداری شما را طولانی می‌کند. شاید هزینه شما بیشتر از دستمزد چند بازیگر شود. حالا توجه کنید قصه معکوس شده است.

وی تصریح کرد: برخى از دوستان تهیه‌کننده ویترین خوبى را از بازیگران معروف درست کرده و بودجه خوب مى‌گیرند. آن‌وقت زمان مفید فیلمبردارى روزانه را بالا می‌برند. حتما قصه آب بستن را شنیده‌اید که نتیجه‌اش افت کیفیت و از دست دادن مخاطب و گاه به عقیده من، فریب مخاطب است. حال شما که مى‌خواهید کار درست را انجام دهید به مشکل برمى‌خورید. توجه کنید مى‌ببینید مسائل با هم ارتباطی ارگانیک، دارند. در چنین شرایطى امکان معرفی‌شدن چهره‌هاى جدید فراهم نمی‌شود. البته تنها به دو مورد مهم اشاره کردم. بحث آموزش و دانشکده‌هاى بازیگرى هم جاى حرف دارد.