بی اعتنایی مسئولین لرستان به ورزش دوچرخه سواری و مظلومیت رکابزنان لرستانی

خبرگزاری برنالرستان –گروه ورزشی :درحالیکه لرستان البته  شمال این استان وشهر بروجردازقطب های دوچرخه سواری کشورمحسوب می شودوافتخارآفرینی دوچرخه سواران این استان در سطوح ملی و بین المللی تارنکینگ های اول آسیایی ومرزالمپیک پیش رفته و رشته دوچرخه سواری ایران را درحد یک برند معرفی کرده ند ولی مسئولین استانی آنگونه که باید به ترویج بیشتراین رشته مهیج وفرهنگسازی  آن دربافت اجتماعی استان نپرداخته وبه توسعه  وارتقاءاین ورزش زیبا توجه لازم را نشان نمی دهند.

این بی توجهی تا به آن اندازه است که مدیران استانی علاوه برعدم درک عمیق از هویت وجایگاه این ورزش زیست محیطی به عنوان یک مظهر فرهنگی مدرن حتی از زحمات هیئت وجایگاه قهرمانان این رشته جذاب ومدال آورنیزحمایت لازمی  در حد یک تجلیل ساده نمی کنند.

می توان اینگونه تعبیر کرد که این عدم حمایت بیشتر به یک بی تفاوتی وبی اعتنایی شبیه است تا هرچیزدیگر؛آنچنانکه نمونه این بی اعتنایی را در مسابقات بسیارمهم  لیگ برتر باشگاه های کشوربه میزبانی بروجردکه روز شنبه ویک شنبه این هفته برگزار شد ،کاملا مشاهده کردیم.

متاسفانه  در این مسابقات به این مهمی به جز همکاری اداره ورزش وجوانان بروجردبرای برگزاری این مسابقات ؛هیچ  یک از مقامات ارشد استان لااقل متولیان  ورزش نه تنها یک لحظه هم درمسابقات به این مهمی حضورنیافتند بلکه آن همکاری درخور ومطلوب را هم دراین زمینه انجام ندادند واگر این مسابقات در سطح کیفی بالایی برگزارشد به یمن زحمات  مسئولین هیئت دوچرخه سواری استان وحمایت های اداره ورزش بروجردوهمه علاقه مندان بومی دوچرخه سواری استان با محوریت خود بروجردی های ورزش دوست  بودکه با شیوه منظم وصرف انرژی مضاعف توانستند آبرویی برای ورزش ومردم استان خریداری کنند.

 ظاهرا باید در این استان یا گوش شکسته داشت یا بینی شکسته بودیا فقط روی چمن وداخل سالن  توپ بازی کردویا اینکه زیروزنه رفت و با مصرف مکمل های جورواجوربایستی چهارشانه وقوی هیکل و پهن بود که درچشم اندازمسئولین به عنوان ورزشکار به حساب آمدولی ورزشهایی مثل دوچرخه سواری که نه تنها مدال آوری خوبی دارد بلکه نهادینه کردن آن به خاطر وجه فرهنگی اش  باعث بالارفتن کلاس اجتماعی مردم یک استان  ودرواقع نشانه ایی از ارتقاء فرهنگی آن مردم است، در نزد مقامات ارشد لرستان و مسئولین ومتولیان ورزش استان وحتی بسیاری از رسانه ها آنچنان محلی از اعراب ندارد.

آمایش وشرایط اقلیمی لرستان برای توسعه این ورزش فرهنگمند،زیست محیطی وتوسعه بخش به گونه ایی است که به باور برخی از کارشناسان حوزه ورزش دوچرخه سواری  وکلا اذهان خلاق اگر استعدادهای رکابزنی درلرستان واین همه افتخارآفرینی دوچرخه سواران بروجردی ودوشهر دیگر مثل دورود وازنا در میادین مختلف  متعلق به استان دیگری بود بیگمان نه تنهابا پیگیری مقامات ارشد استان ونمایندگان ، آکادامی دوچرخه سواری وپیست های عالی وپیشرفته  در سطح استان  ایجاد می شد بلکه الان رکابزنان برجسته بین المللی در توری به نام  لرستان وزاگرس نیز رکاب می زدند وفرهنگ دوچرخه سواری درزیست روزمره واقلیم زیبای کوهستانی ما آنچنان نهادینه می شد تا ما مردم این سامانه گسترده کوهستانی به مانند آلپ نشینان اروپا ابعاد جذاب وزیبایی از زندگی مدرن را با فرهنگ دوچرخه سواری  تجربه می کردیم و حتی شاهدچیزی به نام توریسم ورزشی به وسیله  این تورهادر عرصه گردشگری وتوسعه اقتصادی استان نیز بودیم.

البته شاید این بهانه به میان آید که این رشته فقط در سه شهر بروجرد ودورود وازنا فعال است ودرشهرهای دیگراستان هیئت دوچرخه سواری آنچنان فعال نیست وهنوز قهرمانی را معرفی نکرده است؛ البته که اینچنین است؛ولی باید پرسید که این سه شهر خصوصا بروجرد چه مسیری را طی کرده است تا به این نقطه از پیشرفت وتوسعه رسیده اندکه نه تنها یک قطب ممتاز دوچرخه سواری در کشور بلکه تبدیل به برندی برای فدراسیون ودستگاه ورزش این مملکت پهناور با این همه استان وشهرستان  شده است ؟

باید ازآقایان پرسیدچه کسانی در طی این مدت به صورت خودجوش برای رشته دوچرخه سواری  در این شهرستان ها زحمت کشیده اند تا توانستند آن را علاوه برفرهنگ سازی ونهادینه کردنش دربافت جامعه وسطح زندگی روزمره مردم بلکه در مسیر مداوم استعداد یابی وپرورش قهرمانان بین المللی قراردهندوچرا از آنها حمایتی نشده وبه عنوان الگوهای موفق  در جامعه از آنها استفاده ومعرفی نمی شوندتا دیگرشهرهای استان وحتی اراضی لرنشین هم ازاین تجربه ها بهره گرفته وهمین مسیر جالب را برای توسعه ورزش درزادگاه های خودخصوصا دوچرخه سواری طی کنند؟به راستی ضعف از کیست؟فرهنگ  مردم ،رکابزنان یا مسئولین استانی ؟

آیا ارزش واهمیت مسابقات لیگ برتر دوچرخه سواری کشوربه میزبانی  بروجرد کمتر ازمسابقات اخیر کشتی دانش آموزی بودکه مراسم افتتاحیه این مسابقات در خرم آباد با حضور مقامات ارشد استان وسخنرانی های رسمی آنان  برگزارشد؟آیا این مسابقات در حد اردوی یک تیم ورزشی فلان رشته  در استان نیست که لمس حضور مدیران درمیان آنها آبروی ورزش استان قلمداد می شود ولی مسابقات لیگ برتر دوچرخه سواری با حضور بهترین باشگاه ها وبرترین های دوچرخه سواری  کشوروآسیادر بروجردباید با بی اعتنایی وعدم حضور این مقامات روبروشود؟ 

چگونه است که مسئولین برای برگزاری یک مسابقه ورزش های رزمی استانی حضور می یابند ولی مسابقاتی به این مهمی با سردی وبی اعتنایی کامل  روبرو می شودوآن را لایق حضور خود نمی بینند؟

آیا این نشانه مظلومیت هییئت دوچرخه سواری استان ورکاب زنان لرستان نیست که با این همه بی اعتنایی نه تنها پرچم این استان وزادگاه های خود بلکه پرچم ایران را در سطح جهانی نیز برافراشنته اند؟

 کمااینکه این مسابقات با یاد وخاطره دوچرخه سوارجوان ،مظلوم و جان باخته بروجردی "محمد علی نوروزیان" برگزارشده بودتا مرحمی بر داغ دل خانوده وهمرکابان اوباشد که روزگاری در کناردوستانش به علت نبود پیست وتجهیزات لازم در جاده های پرتردد وحادثه خیز اطراف بروجردتمرین می کرد وبا افتخاربرسکوهای قهرمانی نیزقرار می گرفت.

آیا سزاوار نبود مقامات استان لااقل یک معاون استاندار ومتولیان ورزش استان در این مسابقات حضور فیزیکی خودرا نشان می دادند تاعلاوه بر اینکه ادای احترامی باشد به خانواده ودوستان این جوان جانباخته ،خود پیامی نیز باشدبه مقامات ارشد کشوری برای پیگیری بحث پیست دوچرخه سواری دراستان که قرار بود به نام او در بروجرد احداث شود ودر پی آن توسعه ورزش دوچرخه سواری درکل  استان ؟

گویا استاندار لرستان به عنوان مقام ارشد لرستان  عضو هیئت رئیسه فدراسیون دوچرخه سواری کشور نیزهست یا لاقل این رزومه  را در کارنامه مدیریتی خود دارد ولی شواهدنشان می دهد "هوشنگ بازوند"که مدام از توسعه همه جانبه لرستان دادسخن سرمی دهد هنوز هیچگونه استفاده ایی از این ظرفیت عالی خود برای رشد وارتقاءدوچرخه سواری در استان حتی در حد یک تجلیل ساده از قهرمانان ملی پوش این رشته انجام نداده است جزء یک دیدارمقطعی که پس از مرگ دوچرخه سوارجانباخته بروجردی یعنی محمد علی نورزیان که درآن بازه زمانی تازه در جاده ها حین تمرین جان باخته بود؛ تا چه برسد به حضور در لیگ برتربه میزبانی لرستان  یا فرستاندن یکی از معاونان خود مانند حضور "خجسته پور" در مسابقات کشتی دانش آموزی ؟

مسئولین استانی باید بپذیرند  لمس حضورشان درمسابقات  ورزشی به میزبانی  لرستان امری مثبت وتاثیرگذاربرتوسعه ورزش وانگیزه ورزشکاران است ودر این خصوص نباید بین هیچ رویدادی با دیگررویدادهای  ورزشی فرق انداخت وجاداشت یکی ازمقامات استانی مهمان بروجردی ها برای برگزاری مسابقات لیگ برترمی شد.

به هرروی لرستان استانی باپتانسیل های سرشار است ومستعد برای ارتقای ورزشهای مدرن چون دوچرخه سواری که علاوه برتثبیت آن برای قهرمان پروری ومدال آوری می تواند به ارتقاء سطح سلامت مردم ،رشد اقتصاد در حد صنعت دوچرخه سازی وهمچنین گسترش  آن به عنوان نشانه ایی فرهنگی  درمدنیت جدید و بالا رفتن کلاس اجتماعی مردم نیز کمک کند.

دنیای امروز وپیشرفته به خوبی پذیرفته است که دوچرخه یک صنعت ودوچرخه سواری ورزشی فرهنگی وشیک وبدون خشونت ودرگیری است وبا حوزه های مختلفی از زندگی امروزین بشرگره خورده است  آنچنانکه قلمرو محیط زیست واقتصاد ،صنعت ،ایجاد اشتغال ،فرهنگ وحتی هنرو امنیت جامعه و...را دربرگرفته است  لذا توجه ویژه به آن اهمیت بنیادی به توسعه وپیشرفت جامعه محسوب می شود.

اهمیت دوچرخه سواری در کشور های پیشرفته با دموکراسی های کامل به آن اندازه است که این کشورها رشد وترویج آن را نشانه ایی از پیشرفت خود می دانند ودربعد اقتصادی وصنعت  باهم برای ساخت دوچرخه های گرانقیمت وباکیفیت دررقابتند وازطرفی مقامات برجسته کشوری وایالتی در این کشورها با دوچرخه برسرکار حاضرشده وپا به پای مردم وقهرمانان این رشته  با دوچرخه زندگی کرده ورکاب می زنندزیرابرخلاف توده عوام ومسئولین ما دوچرخه رافقط یک تفنن وسرگرمی کودکانه نمی دانند بلکه نشانه ایی از خرد وعقلانیت در زندگی مدرن ووجهی از پیشرفته بودن کشورخودبه حساب می آورند.

می توان با قاطعیت گفت اهمیت به رشته دوچرخه سواری وترویج فرهنگ آن در سطح جامعه ارزش نهادن به توسعه متوازن وپایدار است واین فعالیت با رابطه برقرار کردن همه دستگاه ها با هیئت دوچرخه سواری ممکن است .

این ورزش با توجه  به نشانه فرهنگی ممتازی که دارد با همه دستگاه های اداری واجرایی که درتکاپوی توسعه جامعه هستند ،می تواند درپیوندباشد .لذا ورود همه مسئولین در رده های مختلف استانی به قلمروهیئت دوچرخه سواری و نفس کشیدن ورکاب زدن  با دوچرخه سواران استان خود تلاشی است در جهت فرهنگ سازی وتوسعه بیشتر این ورزش زیست محیطی  در جامعه ؛ به همین جهت است که انتظار می رود نه فقط متولیان ورزش استان بلکه دیگر مدیران ومسئولین نگاه ویژه ایی به رشته دوچرخه سواری داشته باشند وروی آن سرمایه گذاری کرده وهمچنین در مسابقات دوچرخه سواری حضور خود را نشان داده وبه رکابزنان ادای احترام کنند تا مردم دیگر نقاط استان  با نظاره به مقامات خود به فرهنگ والای  دوچرخه سواری بپیوندند.

سرانجام اینکه رکابزنان همیشه  از با اخلاق ترین ومودب ترین قشر جامعه ورزش محسوب می شوند؛ می توان نگرش خود را تغییر داد وشرایط این هیئت مظلوم را در استان فهمیدوبا عنایت به رویدادهای این هیئت روی فرهنگ وصنعت  دوچرخه سواری  سرمایه گذاری ویژه کرد؛ البته نه با این بهانه که مثلا در فلان مسابقه یا بهمان اعزام این حمایت مالی بااین مبلغ ازدوچرخه سواران شده است بلکه حمایتی مالی ومعنوی گسترده ،کاملا نهادینه شده وپیوسته وپیوند خورده به سرنوشت دوچرخه سوارانی که چون محمدعلی نوروزیان برای برافراشتن پرچم پرغروراین کشور باستانی در جاده های حادثه خیز مظلومانه  جان خود را نیز از دست می دهند.

یاداشتی از رضا جودکی نژاد