عکاسی با چاشنی ضرب و شتم

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ برای اولین بار نیست که یک عکاس بخاطر انجام کاری که وظیفه‌کاری‌اش است و شغل او محسوب می‌شود، مورد فحاشی یا ضرب و شتم قرار می‌گیرد.  این اقدام برای عکاسان و خبرنگارانی که از میراث فرهنگی و محوطه‌های تاریخی عکس می‌گیرند نیز بارها دیده شده است. عکاس روزنامه همشهری برای عکاسی از باغ و عمارت بدیع الحکما همدان کتک خورد و شغلش را از دست داد. حتی سابقه داشته که برخی عکاسان به اتهام نقدی که شامل تصاویر جاذبه‌های دیدنی بوده، به ضربه‌های شلاق محکوم شدند.

این بار فحاشی و کتک کاری سهم عکاسان خبرگزاری‌های ایسنا و فارس در میدان امام (ره) همدان شد. آنها بعد از هماهنگی با مسوول کاوش برای عکاسی از محوطه تاریخی که در حین پروژه پیاده راه سازی کشف شد رفته بودند، و در راه برگشت و ثبت آخرین عکس‌ها بودند که فردی با مسدود کردن راهشان، دلیل حضور آنها را می‌پرسد و بدون آنکه خودش را معرفی کند کارت خبرنگاری آن‌ها را می‌خواهد و سپس عکاسان و خبرنگار را برای معرفی خودش، نزد فرد دیگری می‌برد که او نیز بدون هیچ توضیحی، با زدن سیلی و فحاشی به آن‌ها توهین می‌کند و همکاران دیگرش نیز با پیوستن به او، اقدام به ضرب و شتم عکاسان و خبرنگار می‌کنند.      

دو عکاس و خبرنگاری که همراه آنها بوده، بعد از برخورد فیزیکی توسط پیمانکاران شهرداری به داخل کانکسی هُل داده و زندانی می‌شوند و بعد از  ۲۰ دقیقه حبس، با وساطت یکی از  ریش سپیدان آن پروژه از محدوده خارج  می‌شوند. آنها حتی با پلیس نیز تماس می‌گیرند، اما به علت تاخیر و احتمال وجود درگیری دوباره، محل را ترک و به کلانتری مراجعه می‌کنند. همچنین یکی از این سه نفر از برخورد پیمانکار شهرداری بعد از زندانی کردن آنها در کانکس فیلم گرفته است.

پوریا پاکیزه عکاس ایسنادر این باره می‌گوید: در مدتی که آنها ما را می‌زدند، دوربینم را بغل کرده بودم که آسیبی نبیند و برای تجهیزاتم مشکلی پیش نیاید. بعد از آنکه از آن محدوده خارج شدیم، موضوع را از طریق مراجع قضایی پیگیری کردیم. بعد از انتشار فیلمی که خبرنگار فارس از این اتفاق گرفت، معاون سیاسی استاندار همدان و مسوولان دیگر استان نیز وارد عمل شدند تا موضوع را پیگیری کنند.

او با بیان اینکه روز چهارشنبه از شهرداری همدان تماس گرفتند که برای حل مشکل به آنجا برویم، افزود: اما بعد از این اتفاق، خانه مطبوعات پیگیر این موضوع شد و اعلام کرد این مشکل را خودش تا رسیدن به نتیجه بررسی می‌کند، به همین دلیل ما نیز آنها را به خانه مطبوعات همدان ارجاع دادیم.

این عکاس با اعلام اینکه ما با مسوول کاوش برای تهیه گزارش تصویری و خبری هماهنگ کرده بودیم، گفت: در اطراف آن محدوده هیچ تابلویی مبنی بر اینکه عکاسی ممنوع است وجود نداشت. من در این زمینه تجربه کافی دارم که یک مامور انتظامی یا مسوولی جلو بیاید و درباره چرایی عکاسی پرس و جو کند یا از من کارت خبرنگاری بخواهد، اما این بار بدون هیچ توضیحی، برخورد فیزیکی شد.    

پاکیزه ادامه داد: بارها در راهپیمایی‌ها و تجمع‌های اجتماعی از ما کارت شناسایی خواستند و ما هم بعد از آنکه خواستیم فرد درخواست کننده خودش را معرفی کند، کارت خبرنگاری را نشان‌ دادیم و مشکل بر طرف شده است. سخت‌ترین نوع عکاسی، مستند اجتماعی است زیرا با مردم سرو کار داریم. ما طوری عکس می‌گیرم که سوژه متوجه این موضوع شود و اگر اعتراضی دارد آن را بیان کند، زیرا بعد از مدت‌ها عکاسی، متوجه شده‌ام که باید سراغ چه افرادی برای این کار بروم. ما دزدی نمی‌کنیم، عکاسی شغل ماست و آن را انجام می‌دهیم.

او خطاب به افرادی که با عکاسی مشکل دارند، بیان کرد: در حین عکاسی حداقل اجازه دهید با هم ارتباط کلامی برقرار کنیم و بعد تصمیم به برخورد فیزیکی بگیرید.