به گزارش خبرگزاری برنا از لرستان ،مناره آجُری یکی از آثار باستانی شهر خرمآباد و متعلق به قرن چهارم هجری قمریه. این بنا با قدمتی حدود ۹۰۰ سال در جنوب خرمآباد و در کنار مکان شهر قدیمی شاپورخواست بر روی پایه سنگی بنا شده و حدود ۳۰ متر ارتفاع داره. از این مناره آجری برای هدایت کاروانهایی که به سمت شهر باستانی شاپورخواست میآمدهاند استفاده میشده. الان هم از فراز این مناره میشه دورترین چشم اندازهای شهر رو مشاهده کرد. در گذشته کاروانهای زیادی به کمک این مناره راه خودشون رو پیدا کردهاند و دیدهبانهای زیادی از بالای آن دشمن رو دیدهاند و مردم رو به موقع از خطر حمله آگاه کردن.
بلندای آن بر اثر عوامل طبیعی کاهش یافته و اکنون با احتساب پایه سنگی، ارتفاع آن به ۳۰ متر میرسد.
فضای داخلی آن از ۹۹ پله تشکیل شده است. ورودی مناره در جبهه غربی روی سطح پایه قرار گرفته است. این بنا مربوط به دوره آل بویه (دیلمیان) میباشد.
از این مناره آجری برای هدایت کاروانهایی که به سمت شهر باستانی شاپورخواست میآمدهاند استفاده میشده است.
هم اکنون نیز از فراز آن میتوان دورترین چشماندازهای شهر را مشاهده کرد در گذشته کاروانهای زیادی به کمک این مناره راه خود را پیدا کردهاند و دیدهبانهای زیادی از بالای آن دشمن را دیدهاند و مردم را به موقع از خطر حمله آگاه کردهاند.
این اثر به شماره ۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
این بنای تاریخی به دلیل دسترسی آسان آن سالانه گردشگران زیادی از سراسر دنیا برای دیدن آن به شهر خرم آباد سفر می کنند.
افزایش میزان یادگارنویسی و دیوارنویسی صدمات جبران ناپذیری بر پیکره آثار و بناهای تاریخی لرستان وارد ساخته است که در فرهنگ سازی مناسب جهت حفظ و حراست بناهای تاریخی فرهنگسازی گردشگری مسئولانه مغفول مانده است.
یادگار نویسی بر روی آثار تاریخی یکی از آسیبهایی است که ابنیه تاریخی را تهدید میکند با نگاهی به دیوارهای بناهای تاریخی به سادگی میتوان عباراتی را دید که هر چند برای نگارنده آن جنبه یادگاری دارد، اما علاوه بر هدر دادن ثروت ملی یادگار نیاکانمان را نیز بر باد میدهد.
این مسئله علاوه بر نازیبا جلوه دادن چهره بناهای تاریخی این خطه، هزینههای فراوانی را به متولیان آن تحمیل میکند.
هرساله بخش قابل توجهی از بودجه اداره کل میراث فرهنگی استان لرستان صرف مرمت و بهسازی آثار تاریخی میشود، افزود: افزایش حجم دیوارنویسی و به دنبال آن مرمتهای چند باره مانع از رسیدگی به سایر اماکن باستانی میشود.
حفاظت از بناهای تاریخی وظیفهای ملی و همگانی است که مسئولان با وجود نصب دوربینهای مراقبتی در بناهای تاریخی و گردشگری و مراقبتهای ۲۴ ساعته حجم خسارات وارده از سوی گردشگران به این اماکن رو به افزایش است.
نقش اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری استان در نهادینه کردن فرهنگ مراقبت و حفاظت از آثار تاریخی درجامعه فرهنگی بسیار ضروری است و این فرهنگ باید درمحیط خانواده و مدرسه پرورانده و به جامعه تعمیم شود.
هر استان باید اقدام به فرهنگ سازی لازم برای حفظ بناهای تاریخی را در دستور کار قرار دهد و با ارتقاء آگاهی بازدید کنندگان از نابودی آثار تاریخی استانهایی که مقصد گردشگری هستند جلوگیری شود.
این اثر به شماره ۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.
گزارش :محمود داودی نژاد