به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ در خاطرات نصرت ا... فردوست ،برادر ارتشبد حسین فردوست، بازرس دفتر فرح (همسر شاه) آمده است: تشکیلات و کارمندان دفتر فرح (همسر شاه) به قسمت های مختلفی تقسیم شده بودند که هر قسمت در زمینه هنرهای زیبای معاصر و قدیم فعال مایشاء و به اصطلاح متخصص بودند، مثلا یک قسمت متخصص ساختمان های قدیمی دوره قاجاریه بود.
این افراد ،ساختمان های قدیمی را پیدا می کردند و به دفتر فرح می گفتند و پس از تایید و تصویب، آن خانه به تصرف دفتر فرح درمی آمد، چرا که در آن خانه مثلا حمامی وجود داشت که کاشی کاری های آن مربوط به دوره سلسله قاجاریه می شد و عتیقه به شمار می رفت!
روزی هوشنگ نهاوندی، رئیس دفتر فرح، به من نوشت که یک معمار، ساختمانی را در محله ارامنه نشین تهران شروع به تخریب نموده، در حالی که طبق نظر کارشناسان دفتر، در این خانه کاشی کاری های 200 سال قبل وجود دارد و باید سریعا جلوی آن گرفته شود، معمار تعقیب و پرونده اش به مراجع قضایی ارجاع گردد و ساختمان تحویل دفتر شود.
من دو افسر از «دفتر ویژه اطلاعات» اعزام کردم و معلوم شد که این معمار این خانه پوسیده و به قول خودش «کلنگی» را از فردی خریده که پس از تخریب، چون در محله مرغوب شهر واقع است، در آن یک بنای 10 طبقه آپارتمانی بسازد و بفروشد.
افسران اعزامی از محل بازدید کردند و به معمار گفتند که هیچ می دانی چه می کنی؟! این کاشی کاری ها متعلق به 200 سال قبل است و این ساختمان تاریخی است! معمار گفت: «من نمی دانستم و مسئول ندانستنی های خود نیستم» مطلب به نهاوندی گفته شد و او نماینده خود را اعزام کرد تا هر طور مصلحت دفتر فرح است با این معمار کنار بیایند.
کارشناس و ارزیاب اعزام شد و پولی که معمار برای خرید این خانه داده بود به او دادند و خانه جزو متصرفات دفتر فرح درآمد.
از این نوع خانه ها در کشور بسیار بود و پول هم از طرف دفتر فرح پرداخت می شد و در اختیار دفتر فرح قرار می گرفت. در بررسی های من دلایل متقنی به دست آمد که کارشناس ها و ارزیاب های دفتر فرح به طور عموم در هر معامله 2 یا 3 برابر قیمت گذاری می کردند که یک سوم به مالک پرداخت می شد و دو سوم به جیب زده می شد؛ از این قسمت ها در دفتر فرح زیاد بود.
یک بخش برای قلمدان بود، یک بخش برای تابلو، یکی برای کتب خطی، یکی برای اسناد تاریخی که به امضای مقامات مهم گذشته رسیده بود، یک قسمت برای فرش که بسیار وسیع بود و سوءاستفاده در آن بسیار زیاد بود. حال این سوال پیش می آید که با وجود یک وزارتخانه مستقل برای این کارها که به قول مهرداد پهلبد،شوهر شمس بود، این بخش ها در دفتر فرح چه معنی می داد و پول پرداختنی این اقلام که 2-3 برابر برای سوءاستفاده قیمت گذاری می شد و مخارج هنگفت دفتر فرح از کجا می آمد؟ پاسخ این است که همه این بساط برای سرگرمی خانم فرح بود و میلیاردها تومان از بودجه کشور هزینه می شد تا این زن، همان فرح حصارک که برای هزینه تحصیلش خود را به زاهدی تقدیم کرده بود، بیکار نباشد و راضی شود!
منبع: روزنامه خراسان