به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ توکلی بازیگر سریال های «زیرزمین» و «مثل من، مثل تو» درباره نحوه ورودش به دنیای بازیگری گفت: این که من به چه شکل وارد این عرصه شدم به منزله یک کتاب است، اما به ذکر چند نکته بسنده میکنم. بعد از مدرسه وارد تئاتر شدم و سپس به عرصه بازیگری وارد شدم. این مراحلی است که همه افرادی که وارد این حرفه شدهاند باید بگذرانند و به قول معروف خاک صحنه را بخورند. تلاش و کوشش کنند تا بتوانند در هر کاراکتری که قرار میگیرند به نحو احسن آن نقش را بازی کنند و به نوعی این نقش را زندگی کنند. بهر حال زندگی سرنوشت من را طوری تعیین کرد که وارد این عرصه شدم. در این عرصه پیش رفتم تا سریالهایی که این روزها مخاطبین شاهد آن هستند.
توکلی که این شب ها با «سر دلبران» از شبکه یک سیما هم دیده می شود، «غریبه» را در سال ۱۳۶۶ و بعد از آن هم «افسون» را در کارنامه سینمایی اش دارد. «دوازده صندلی» و «بوی گندم» نیز آخرین فیلم های او در سینما در سال 90 هستند. با توجه به سابقه طولانی وی در سینما، توکلی در سال های اخیر در سینما کم کار شده است که دلایلش را اینگونه توضیح داد: نمی دانم از کجا شروع کنم. به هرحال من و خیلی از همکارانم در این عرصه درد ودلهای زیادی داریم. نمیدانم که به چه شکل سینمای ما به این حال کشیده شده ولی این کمکاری اصلاً اختیاری نبوده است. من در حال حاضر هم آماده هستم که در یک کار سینمایی انتخاب شوم و ایفای نقش کنم. کارهای سینمایی هم که تا به حال انجام داده ام آثار ضعیفی نبوده و تماشاگران خاص خودش را داشته است، اما این که الان چرا این اتفاق نمیافتد معضلیست که تنها شامل حال من نیست بلکه خیلی از همکاران قدرتمند من در سینما که بسیار هم قدرتمند و پخته هستند ولی از سینما کنار گذاشته شدهاند. بارها و بارها این مسئله را مشاهده کردم. اصلاً هم قصد ندارم وارد این مقوله بشوم که باندبازی وجود دارد، ولی سینمای ما ناخودآگاه به سمت سوی دیگری می رود. حالا این سمت و سو توسط چه کسانی جهت داده میشود بحث جداییست که من چون آدم سیاسی نیستم قصد ندارم در مورد آن صحبت کنم. اگر دقت کنید در همه جای دنیا بازیگران پخته بازیگران مکمل هستند بخاطر باورپذیر بودن نقشهایی که بازی میکنند و تماشاگران به خاطر آنها بلیط میخرند. ما فیلمسازها و برنامهسازها در مقابل تماشاگران مسئول هستیم اگر نتوانستیم فیلم خوب بسازیم تا افرادی که در این عرصه استخوان خرد کردهاند در این حرفه بتوانند نقشی را ایفا کنند. وقتی سر صحنه ساخت یک اثر می روم و با جوانان جویای نام این عرصه آشنا میشوم به آنها تأکید می کنم که اگر صرفاً خواهان دیده شدن باشید از طرف بینندگان هوشمند تلویزیون و سینما که شناخت آنها بحث بسیار روانشناسانهای را می طلبد، پسزده خواهید شد. اگر برای دیده شدن بیایید قطعاً قافیه را باختهاید. مثل خیلی از بازیگرانی که در حال حاضر از طرف مخاطبان پسزده شدهاند به خاطر این که نه بر اساس توانمندی که بر اساس روابط وارد این حرفه شدهاند.
از نظر این بازیگر آثار سینمایی و تلویزیونی، فیلمهای خوبی در سینمای ما ساخته میشود نشان میدهد که سینمای ما نسبت به گذشته پیشرفت کرده است و در حال رقابت با سینمای جهان است. وی ادامه داد: امیدوارم که اتفاقهای خوبی برای سینمای ما بیفتد. فیلمسازی یک مقوله فرهنگی است و ما باید متوجه باشیم که سینمای ما در جهان چه تأثیری دارد. کشورهای همجوار ما به سرعت در حال ساخت سریالهایی از تاریخ دستکاریشدهشان هستند. در حالی که ما فرهنگ و تاریخی غنی و کهن داریم و باید با استفاده از ظرافت تصویری و فیلمسازی این فرهنگ را به نسلهای بعدی و دنیا معرفی کنیم.
وی درباره چگونگی انتخابش برای بازی در نقش «اسدی» در سریال «زیرزمین» نیز گفت: بعد از سریال «او یک فرشته بود» که به نوعی آغازگر ساخت سریالهای ماورایی در تلویزیون بود، پیشنهادی از سوی حسین سهیلی زاده برای ایفای نقش یک پاسبان داشتم که کنتراست زیادی با نقش من در «او یک فرشته بود» داشت. پاسبانی که برای رسیدن به مقام بالاتر هر کار کثیفی را انجام میداد. همین مسئله باعث مخالفت از طرف مدیران وقت صداوسیما شد، اما من در جلسهای از آقایان خواهش کردم که اجازه بدهند تا من این نقش را بازی کنم چون من بازیگرم و کارم ایفای نقش در شخصیتهای مختلف است باید بتوانم نقشهای متفاوت را باورپذیر بازی کنم. بعد از آن کار به پروژه زیرزمین و آقای افخمی معرفی شدم. جالب این که این روزها به هر مکانی وارد میشوم همه در حال تماشای شبکه آیفیلم هستند و پخش مجدد سریال «زیرزمین» از این شبکه باعث شده که مردم دائم از من میپرسند که چرا دیگر مشابه این سریالها را نمیسازید. البته جا دارد که به مخاطبین بگویم که سری دوم سریال «زیرزمین» با موضوعی جذاب و انتزاعی نگارش شده، اما آقای افخمی به هیچ صورت زیر بار ساخت سری دوم «زیرزمین» نرفت. چرا که معتقد بود که شیرینی کار به همان سری اول آن است.
دلایل موفقیت سریال «زیرزمین» از دیدگاه توکلی به این شکل توصیف شد: به نظر من این سریال یک شاهکار تلویزیونی بود. یک پازل که زیبایی چیده شده بود. مانند یک ارکستر زیبا سازها کنار هم چیده شدند تا این که این ساز به صدا درآمد و خروجی خوبی ایجاد کرد. من در این سریال از آقایان پورعرب و اویسی چیزهای زیادی یاد گرفتم. این دو هنرمند از اشخاص با معرفت و هنرمندان بزرگ این سرزمین هستند. من بعد از این پروژه تازه فهمیدم که چگونه یک تیم میتوانند عاشقانه کنار هم کار کنند تا خروجی انسانی و بینظیری را خلق کنند که سالیان سال بر جای بماند.به عقیده من این مسئله درست نیست که یک بازیگر همزمان به جای چند کاراکتر بازی کند. این مسئله باورپذیری نقشهای او را برای مخاطبان کم میکند. اگر دست من بود شخصاً از پخش همزمان چند سریالی که در آنها ایفای نقش کردم پرهیز می کردم چون این احتمال وجود دارد که مخاطب مرا باور نکند.
او که کمدی موقعیت را بیشتر میپسندد، ادامه داد: در حال حاضر و در این زمان مشخص فکر میکنم که نمونههای «زیرزمین» اگر ساخته بشود تماشاگر خودش را خواهد داشت. درست است من ژانرهای گوناگونی بازی کردم و تجربههای زیادی کسب کردم اما طنز موقعیت را بیشتر دوست دارم. دقت کنید مواقعی وجود دارد در زندگی عادی که اتفاقهای جالبی در موقعیتهای خاصی پیش می آید که مدتها موجب خنده می شود. این شکل طنزها به نظر من بسیار جذاب و ماندگار هستند. بهرحال شأن ما ایرانیها از لودگیها در طنز بالاتر است چون ایرانیها کلاً ملت طنازی هستند.
تجربه کارگردانی سریال «گام آخر» و فیلم سینمایی «سگهای پوشالی» درسال ۹۰ که چندین بار از تلویزیون پخش شده، از جمله تجارب جذاب برای توکلی است که درباره شان سخن گفت: اتفاقاً همه از من سوال میکردند که چطور به سراغ چنین کاری رفتید آن هم کار سختی در ژانر پلیسی- معمایی. بهر حال من دوست داشتم که به عنوان کارگردان هم خودم را محک بزنم.
توکلی گله هایی هم دارد که اینچنین ابرازشان کرد: در یکی از سریال های در حال پخش دعوت به کار شدم و قرارداد بستم، ولی بعد از چند روز با من تماس گرفتند و گفتند که نقش شما را عوض کردیم و بازیگری را جایگزین شما کردیم که حدود دوازده سال است که بازی نکرده است. البته من خوشحال شدم که باعث به سرکار برگشتن یک بازیگر شدم. خیلی هم استقبال کردم و نقش کوتاهتری در آن سریال ایفا کردم. جالب است بدانید در حال حاضر که با شما در حال صحبت هستم حدوداً ۱۲ نقش پلیس به من پیشنهاد شده است. البته بعضی ها قصد سوءاستفاده دارند وقتی قرارداد میبندی بعد نقشات را کوتاه میکنند. هر چند من نقش های کوتاه ماندگار زیادی بازی کردم از جمله در فیلم سینمایی «خیلی دور، خیلی نزدیک» که بسیار هم ماندگار شد و همه آن نقش را به خاطر دارند.
این بازیگر سینما و تلویزیون که در حال حاضر در حال بازی در پروژه «افسانه هزارپا» و خود نیز در حال نگارش یک مجموعه تاریخی با موقعیت طنز است، در پایان درباره نقش هایی که خود از ایفای آنها رضایت داشته است، عنوان کرد: نقش «آنتونیوس چوپان» در سریال «مردان آنجلس» و «اسدی» در سریال «زیرزمین» را بسیار دوست دارم و خدا را شکر میکنم که توانستم نقشهای ماندگاری را بازی کنم.