۵ مهر ماه روز جهانی جهانگردی

به گزارش خبرگزاری برنا تهران، سید داریوش کیهان مهر سرمایه گذار و فعال حوزه گردشگری  در یاداشتی نوشت، نامگذاری هر موضوعی در سطح جهانی به معنی  اهمیت ویژه آن موضوع در سراسر جهان است و امروزه  به وضوح اثبات شده  که  رشد صنعت گردشگری در کشورها چه تاثیرات مثبتی در  اقتصاد آن کشورها و  زندگی  روز مره مردمشان گذاشته است .

قطعا  کشور ما  هم  از  این  مقوله  مستثنی  نبوده  و  توانسته به دستاوردهای  خوبی برسد ولی  آنچه که  مسلم است  این مقدار پیشرفت و با این سرعت  ، پسندیده کشور ما نیست .

چرا  که  با توجه  به شرایط اقلیمی و آب و هوایی  و  میراث فرهنگی  و توانمندهای صنایع دستی موجود و سایر  پتانسیلهای  خوبمان ، امکان  پیشرفتهای بهتری هم  بوده و  هست .

   در کنار  نتایج مثبت اقتصادی  ورود گردشگران  خارجی به  کشور  حتی  توسعه  گردشگری  داخلی نیز  یکی از  عوامل  بسیار مهم  برای توسعه تجارت و  اقتصاد  داخلی است .

لذا به دو علت  زیر ،  گردشگری یکی از راهکارهای کلیدی  تحقق  اهداف کلان کشور منجمله سند چشم  انداز ۱۴۰۴ محسوب  میشود  که  اول اشتغالزایی  مستقیم  و غیر  مستقیم است و  دوم   داد و ستد  کالا  و  خدمات  گردشگری، که  قطعا با این  نگاه  و  اقدام  با سرعت و عملیاتی به  آنها ،  دستاوردهایی  چون  چرخش  پول  در بین  کسبه  و رونقِ  مقداری  از  اقتصاد  کشور  پدید خواهد آمد .    

اما  کار  به  همینجا  ختم  نمیشود  بلکه  تازه  بخش  اول  راه  است  و  باید  با افکار  هدفمند  برای  حصول  نتایج  بهتر  و  ملموس  به  بازاریابی کالا و خدمات گردشگری کشورمان  در  کشورهای  دیگر پرداخته شود  لذا اگر  هر  اقدامی  بدون  فکر کردن  به حصول  نتیجه و  لمس آن نتیجه مثبت  برای مردم باشد اصلا فکر  کردن  به آن  فاقد  ارزش  است .  

البته  راه  رسیدن  به  نتایج مثبت  عبارت است  از  سیاستگداری هوشمندانه  و  بکار گیری  افراد  صالحه   و با انگیزه برای حفظ منافع کشور  در جهت تحقق  آن سیاستگذاری صحیح  و  در ادامه حمایت  تمام قد مسئولین از  بخشهای خصوصی  فعال در  این صنعت .

حتما  سیاستگذاری صحیح باید با نگاه به منافع مردم  و  با  ملاحظات کلیدی به منافع بخشهای  خصوصی باشد چون درست  است  غالبا تصور می شود که   بخشهای  خصوصی فقط  به منافع خود فکر میکنند  ولی  این تصور دقیق نیست '  چرا  که  اگر  بخشهای خصوصی  صنعت گردشگری  نتوانند با مردم تعامل  نموده و رضایت نسبی مردم را حاصل نمایند  اصلا سودی نخواهند برد .    

قطعا  فعالین  در صنعت  گردشگری  میدانند  که  بدون حضور بخشهای خصوصی  ،  امکان حرکت رو  به جلوی  گردشگری کشور وجود ندارد لذا هر قدر تعامل  دو بخش  دولتی و خصوصی  با همدیگر  بیشتر باشد دستاوردهای آن به نفع مردم و اقتصاد  کشور است  .

 بنابر این  عدم  اهمیت سهوی یا عمدی  هر یک از  طرفین بخشهای خصوصی  و  دولتی مربوط به گردشگری ،   به این تعامل  '  نه نتها  اثرات خوبی را برای اقتصادمان نخواهد  داشت  بلکه باعث یاس طرف مقابل  و خسارت به جامعه میگردد .  

حال  انتظار   میرود  که بوسیله اجرای قانون منع بکار گیری  بازنشستگان عزیز و مکرم  و  با ورود نیروهای متخصص و هوشمند ،  مستعد و پرسرعت و البته قطعا  باتقوا  در  دستگاهای  اجرایی  ،  افزایش سرعت توسعه گردشگری  و  در پی آن  رونق اقتصادی در کشورمان  به  نحوی  صورت بپذیرد که به تدریج و به مرور زمان  هر ۶ ماه  به ۶ ماه {  آحاد مردم }  نتایج آنرا  در  زندگی روز مره و سفره های خود لمس کنند .