به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ در آموزههایی که در درون جامعه ما وجود دارد از گذشته تا به حال صبر و صبوری کردن در هر امری را عامل رسیدن به موفقیت دانستهاند، اما طی چند سال اخیر شاهد کمبود صبوری در بین قشر نوجوانان و جوان بودهایم. در خصوص علت کمرنگی صبوری بین نسل جوان جامعه با منا سمیعی، متخصص مغز، نوروتراپیست و مسئول کلینیک نوروتراپی دانشگاه تهران، گفتگویی داشتیم که در ادامه میخوانید:
سمیعی با بیان اینکه میزان بیتابی و بیقراری که نشان از نداشتن صبر در هر مسئله ای است امروزه بیشتر از هر موضوعی در بین قشر جوانان و نوجوان کشور شایع شده که عوامل فراوانی در این خصوص وجود دارد که عمدهترین دلیل در این خصوص نقش والدین درون خانوادههاست، به برنا گفت: متاسفانه فرهنگ غلطی در بین خانوادهها و والدین به وجود آمده که باید فرزندان به هر قیمتی در رفاه و آسایش کامل باشند، در صورتیکه این موضوع الزاما درست نیست چون مواردی مانند پر توقعی، از بین رفتن صبر و بیقراری را در بین فرزندان به وجود خواهد آورد که آستانه تحمل را از بین خواهد برد، قبل از هر موضوعی خانواده باید در اینگونه رفتارها تجدید نظر کنند.
سمیعی در رابطه با راه حلهای موجود برای دفع این موضوع عنوان کرد: باید در این خصوص آسیب شناسی و ریشهیابی های لازم صورت گیرد، گاهی اوقات این بیقراری و عجولی که در بین جوانان وجود دارد نشات گرفته از رفتارهای والدین است که درون خانواده حضور دارند، برای مثال میتوان به پدری اشاره کرد که یک لیوان آب را درخواست میکند و پس از گذشت چند دقیقه به درخواست وی توجهی نمیشود، در این شرایط است که پدر خانواده با رفتاری تند که نشان از نبود صبر دارد واکنش نشان میدهد و در نتیجه فرزند وی از او الگوبرداری و در آینده از این شیوه رفتاری تقلید میکند.
این نوروتراپیست در خصوص نقش خانواده نیز خاطر نشان کرد: درصد خیلی کمی از رفتارهای پرخاشگرانه و عصبانیت و بیقراری که در بین فرزندان وجود دارد عامل ژنتیکی دارد که به آن ها کودکان سخت یا دشوار می گویند و می توان به نوزادانی اشاره کرد که به میزان خیلی بالایی گریه می کنند و آرام و قرار ندارند و در آینده نیز تاثیراتی را از این موضوع خواهند گرفت، اما میزان زیادی از بد رفتاری هایی که ناشی از بیقراری و نبود صبر در بین افراد است نشات گرفته از الگوهای نادرستی است که در درون خانواده مورد استفاده قرار گرفته است و به صورت ناخواسته آموخته شده است.
سمیعی در پایان نیز در خصوص نقش نظام آموزش عالی در کشور در رابطه با این موضوع بیان داشت: نظام آموزش عالی کشور می تواند به بهترین شیوه تمرین صبوری را در میان دانش آموزان نهادینه کند و از روش های متنوعی در این رابطه استفاده کند، برای مثال می توان به گنجانیدن آموزش های گروهی در میان دروس آموزشی اشاره کرد که دانش آموز را با بازی های گروهی آشنا می سازد و اجازه می دهد تا تمامی دانش آموزان به یک میزان در برنامه های در نظر گرفته سهیم باشند و خوی تندی و بی صبری را در میان آن ها کاهش می دهد.