نبود هدف گذاری عامل اصلی بیکاری در مقابل ازدیاد صندلی های خالی شغلی/ هدفی را برای توسعه یافتگی نداریم/ انتشار سم عادت به روزمرگی در ایران

به گزارش  خبرنگار برنا ، معضل بیکاری یکی از مشکلاتی است که امروزه گریبانگیر بیشتر جوامع شده است، و جامعه ایرانی نیز از این قاعده مستنثنی نیست و در شرایط حال حاضر و با توجه به نوسانات اقتصادی  موجود با آن دست و پنجه نرم می کند، اما نکته ای که در این میان موجود است و شاهد  آن هستیم این است که در بسیاری از مراکز اداری، غیراداری و سازمان های خصوصی صندلی هایی خالی برای متقاضیان کار وجود دارد و نیروی کار نیز حاضر است، اما تخصص های بی ربط و عدم ارتباط مابین رشته های تحصیلی و مشاغل موجود باعث بیشتر شدن این صندلی های خالی شده است.

 امیرمحمود حریرچی، جامعه شناس و استاد دانشگاه رفتیم  در خصوص آسیب شناسی و واکاوی این موضوع از دیدگاه جامعه شناسی چنین به برنا گفت :  شاید بتوان عدم هدف گذاری از سوی مسئولانی  که در جامعه وجود دارند را به عنوان اولین و اصلی ترین عامل در این خصوص دانست، زمانی که یک کشور به سمت توسعه یافتگی قدم بر می دارد، برنامه هایی برای رسیدن به آن توسعه یافتگی تدوین می شود و باید به صورت جدی به آن برنامه ها پرداخته شود تا به مرحله اجرا در آیند. همچنین برای رسیدن به اهدافی که در برنامه های تدوین شده وجود دارد باید اقداماتی صورت گیرد که انجام این اقدامات نیاز به نیروی کارشناس در تمامی بخش ها دارد.

صندلی های جابه جا و بی هدفی برای توسعه یافتگی

وی با بیان اینکه  موضوعی که مطرح است این است که از نیروهایی آزموده در هر زمینه ای به صورت جدی استفاده نمی شود و به جای آن با استفاده از نیروهایی که هیچ ارتباطی با بخش تحت نظر خود ندارند جامعه را به سوی نا امیدی می کشانند ادامه داد :  نشاندن افراد ناآگاه بی تخصص بر صندلی های مدیریتی و یا جایگاه هایی که برای حضور در آن فضا توانایی لازم را ندارند  باعث به وجود آمدن مشکلات فراوانی در تمامی حوزها نظیر حوزه اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در درون اجتماع می شوند، بنابر این نشان می دهد که هیچ هدفی را برای توسعه یافتگی نداریم.

صندلی ها  تقدیم افراد بی تخصص

این جامعه شناس  از دیگر دلایلی که در این رابطه موثر است چنین گفت : صندلی ها در اختیار کسانی بدون تخصص در ادارات و سازمان ها قرار گرفته اند  که باعث می شود افراد باسواد و تحصلیکرده پشت در های بسته منتظر بمانند و با بیکاری دست و پنجه نرم کنند. زمانی هم که اذعان می شود مشاغلی موجود است آن ها به جهت اینکه هیچ ارتباطی با مشاغل خالی ندارند نمی توانند آن شغل را به دست آورند، کشور ما در حال حاضر پتانسیل های فراوانی را در تمامی زمینه ها دارد، علی الخصوص در حوزه نیروی انسانی و سرمایه های اجتماعی اما همانطور که گفته شد اجازه داده نمی شود که این افراد صاحب شغل و یا حرفه ای بشوند.

برخورد کالایی با دانشجویان

حریرچی در خصوص نقش دانشگاه ها و آموزش عالی در کاهش آمار بیکاری گفت: تربیت دانشجو با تخصص ها مورد نیاز یک جامعه یکی از اصولی است که باید از سوی دانشگاه ها و آموزش عالی کشور رعایت شود و همچنین متولیان امری که در این رابطه تصمیم گیرنده هستند و سیاست های کلی آن را تدوین و تعیین می کنند باید نیازهای های حاضر کشور را در تمامی حوزه ها در برنامه های خود بگنجانند، اما متاسفانه به این شکل نیست و شاهد این هستیم که دانشگاه تبدیل به محلی برای کسب درآمد شده است و به صورت کالایی با دانشجو برخورد می شود و در نهایت نیز بدون فراگیری هیچ تخصصی از دانشگاه خارج می شود و وارد دنیای بیکاران موجود می شود.

هدایت دانشجویان به مهاجرت

این استاد علم جامعه شناسی  ادامه داد: دانشجویانی که تخصصی را کسب می کنند نیز مورد کم لطفی و بی مهری قرار می گیرند و جایی در برنامه های که در خصوص کار دانشجویان تدوین شده است ندارند و آن ها نیز راهی به جز مهاجرت را در پیش روی خود نمی بینند و در نتیجه پس از مدتی سرگردانی را قدم در راه مهاجرت می گذارند، اگر نگاهی به به آمارهایی که در این خصوص وجود دارد نگاهی بیاندازیم به عمق فاجعه ای که در این زمینه وجود داریم پی خواهیم برد.

نیاز مبرم جامعه به بروزرسانی شغلی

این جامعه شناس در خصوص تغییر ساختار شغل ها که درون جوامع گوناگون وجود دارد و پس از مدتی طی بازه زمانی های مختلف نوع و ساختار مشاغل تغییر می باید  و مقایسه آن با وضعیت مشاغل در داخل کشور عنوان کرد:

یکی از مسائلی که بسیار جالب است موضوع تغییر ساختار مشاغل طی  سال های مختلف در درون باقی جوامع است و آن ها با تغییراتی که در طول این بازه زمانی در درون جامعه رخ می دهد سعی در بروز رسانی مشاغل موجود در کشور خود دارند و به دنبال این هستند که آخرین دستاوردهای خود در تمامی زمینه ها را در درون مشاغل قدیمی که وجود دارد وارد کنند و وجهه ای جدید را به آن مشاغل بدهند، در کشور ما نیز این موضوع از سوی برخی از افراد خلاق به کار گرفته شد برای مثال می توان به استارتاپ هایی که در حال حاضر وجود دارد و بازار سنتی قدیمی را به بازار اینترنتی تبدیل کرده است اشاره کرد.

بروز رسانی در حیطه مشاغل در پایین تر سطح

وی ادامه داد: اما متاسفانه هنوز در بیشتر مشاغلی که در سطح کشور است ،شاهد نوآوری و خلاقیتی نیستیم و شرح وظایفی که در چندین دهه گذشته برای شغلی تدوین شده در حال حاضر نیز با همان روال شاهد انجام دادن آن هستیم و بروز رسانی در حیطه مشاغل در پایین تر سطح خود نسبت به باقی جوامع قرار دارد.

 سم عادت به روزمرگی در ایران

وی در پایان تاکید داشت :  تمامی افراد چه مسئولان و چه مردم عادی در خصوص بروز رسانی هایی که در مشاغل باید صورت گیرد سهیم هستند و نمی توان نقش هیچ کدام را نادیده گرفت، مسئولان بخشی از این چرخه هستند و قسمت اعظم در روزمرگی افراد خلاصه می شود،  متاسفانه به این دلیل که مردم جامعه ما عادت به روزمرگی کرده اند و انتظار دارند طبق روال موجود کارهای خود را انجام دهند و پس 25 الی 30 سال بازنشسته شوند در نتیجه خود نیز هیچ سعی و کوششی را برای تغییر در ساختار موجود نمی کنند و در نتیجه هیچ اتفاق خاصی در خصوص تغییر در ساختار مشاغل صورت نمی گیرد.