«سخن جمهور به رئیس‌جمهور» من هم سیستان‌وبلوچستانی‌ام

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، متن این یادداشت به شرح زیر است:

« "از انتهای جاده می آیم 

از سرزمین نخل و آفتاب 

مادرم حصیر می بافد 

خواهرم کوزه می سازد 

ودر میان گیسوان غبار آلود 

ودر دشت های همیشه سوزان 

پدرم دل می کارد 

نخل می شود 

و برادرم برای لقمه ای نان

"در میان دود گازوییل ققنوس می‌شود"

و من 

لبریز از واژه های سردر گم نا تمام

از زابل تا چابهار 

از سراوان تا نیکشهر 

در جاده های پیچ در پیچ سرباز 

به دنبال چشمانی می گردم 

که مرا شاعر کرد "

شعری که آن شب سبحان دهواری فعال مدنی بلوچ در آن هم اندیشی خاطره انگیز خواند مرا تا گذشته های دور برد .بر بال شعرِ دوست، من دیروزِ خودم را دیدم و چهره آن" منِ دیگر" را به جا آوردم در سیمای جوان بلوچ که همچون نسل من به ساختن یک دنیای بهتر فکر می کند اما متفاوت از نسل من واقع بین است ومی داند که فقط از مسیر گفتگو با غیر وبا دیگری است که می توان به ایران فردا رسید.

از لحظه ای که به عنوان دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهور مسئولیت همرسانی سخن جمهور به رئیس جمهور را برعهده گرفتم در انتظار یک شروع نیرومند ونمادین بودم. این بار به یمن ارتباطات مردمی، فراجناحی وملی استاندار سیستان و بلوچستان فرصتی را یافتم تا پایه های ارتباطات اجتماعی را از یک استان محروم آغاز کنم. گسترش و احترام به میانجی های اجتماعی راه برون رفت ایران از مشکلات فعلی- تحریم های خارجی تا عدم مفاهمه و حتی تخریب های داخلی- است. چگونه می توان تابلویی کوچک  از یک ایران بزرگ را با همه رنگهای فرهنگی و قومی و مذهبی وسیاسی میهن در زیر یک سقف گفتگویی به نمایش گذاشت؟ زیر آن سقف من ایران را دیدم واخلاق مفاهمه ای جدیدی که در حال تولد است.

در آن استان محروم من یک ثروت معنویِ گفتگویی را دیدم که رنج زیسته زن بلوچ را به گفتار در می آورد وبی هیچ مجامله وپرده پوشی فقر ومحرومیت سیستانی ها را به تصویر می کشید و در همان حال افق گشایی و راه حل ارائه می کرد.در رفت وبرگشت میان زاهدان و منطقه سیستان من روستا به روستا ،جشنواره ای از موفقیت های کوچک را زیستم که با طنین ساز ودهل در آمیخت و دانش وهنر شاد محلی را هم به نمایش گذاشت.

نشست هم اندیشی احزاب و فعالین سازمان های مدنی در سالن استانداری سیستان و بلوچستان یک نشست واقعا با مسما بود :مشاهده همکناری زنان ومردان کنشگر مدنی وحزبی  با همه تکثرهای فرهنگی اصلاح طلبانه ، اصول گرایانه، محلی وسراسری که در زیر یک سقف واحد انتظارات خود از دولت را به بیان روشن گفتمانی درمی آورند برای من فرصتی مغتنم بود که سعی کردم در ۵۰ محور مشخص کل آن مطالبات را فرموله کنم ودر معرض رویت رئیس جمهور قرار خواهم داد.

چقدر لذت بردم وروحیه گرفتم از اعتماد به نفس رئیس فرزانه تعاونی کنشگران اجتماعی استان که  در مقام یک زن توانمند مدنی می گفت سازمان های مدنی به دولت وابسته نیستند ،برعکس، این دولت است که باید به سازمان های مدنی اتکا کند.چقدر صریح انتقاد کرد آن روحانی جوان اصول گرا که می گفت به اعتراف یک وزیر اگر چند قدم آنسو تر از مرکز شهر زاهدان دور شویم چهره محرومیت وحاشیه نشینی را خواهیم دید. شایسته تر این بود که به انتقاد کردن ورفتن اکتفا نمی کرد و کمی بیشتر پای سخن من می نشست که در پاسخ به او گفتم همین که یک وزیر سعی در دیدن مشکلات دارد و نقصان ها را پرده پوشی ورخنه پوشی نمی کند ورنج وفقر مردم را آنچنان که هست می بیند،باید امیدوار بود زیرا طرح درست ودقیق مسئله بخشی است از حل مسئله و نیز در مقابل روحیه هیچ انگاری از همه فعالیت ها آن سر افراط است از تفریطی که مساله را نمی بیند. همین چهره های جوان وبا انگیزه وخوشفکر وپاک دل وپاکدست که در زیر این سقف گفتگویی جمع شده اند حل مسئله هستند.در بخشی دیگر از پاسخ به دوست اصول گرای مذکور عرض کردم که در عین انتقاد درست از ضعف های مدیریتی نباید بخشی از صورت مسئله را که در سیمای کریه تحریم های ظالمانه ظاهر شده انکار کرد که انکار آن چیزی نیست جز ذاتی ودائمی پنداشتن تحریم ها وهمصدایی ناخواسته وناآگاهانه با اتاق فکر های جنگ طلبان خارجی که می کوشند تحریم را به تقدیر ابدی ملت ایران تبدیل کنند. نمی توان از ضرورت توسعه سیاسی ورفاه اقتصادی سخن گفت بی آنکه به شرط اصلی توسعه در جهان امروز بی اعتنا بود که افزایش سطح تعامل با جهان ومنطقه سرنمون اصلی آن می باشد.

دوستی خوش فکر به نمایندگی از حزب اعتدال و توسعه از مشکلات توسعه سیاسی در استان ودر کشور سخن گفت واضافه کرد :توسعه زمانی اتفاق می افتد که هزینه فعالیت حزبی چندان بالا نباشد که انسان ها حاضر به حضور در احزاب نشوند "از بیم آن که نانشان آجر شود"

سعیده خاشی عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت از امید ها واز گلایه هایی فراون به وسعت استان پهناور سیستان وبلوچستان گفت واز بدعت هایی نیکو که به تعبیر او به یمن مدیریت وسعت نگر استانداری پایه گذاری شده و 

 انتخاب معاونین سیاسی اجتماعی از اهل سنت نشانه های آشکار آن به شمار می رود.او ضمن بیان ضرورت توجه به جوانان و زدودن گرد پیری از سیمای مدیریت استان گفت :"خوشبختانه وضعیت بانوان سیستان وبلوچستان،در دولت اصلاحات مورد توجه جدی قرار گرفت و حاصل آن نگاه ویژه ی دولت تدبیرو امید به زنان است و زنان سیستان وبلوچستانی از اندرونی هایشان بیرون رفته و درحوزه های ارشد مدیریتی نقش آفرینی کردند.اما مطالبه مان توجه جدی به زیرساخت های توسعه ی پایدار زنان است تا دیگر هیچ کودکی به خاطر نبود امکانات مطلوب آموزشی در مرکز استان نسوزد؛در روستاهای استان به پاس مادر شدن و زایمان های غیراستاندارد جان نسپرد و در بحث خشونت علیه زنان نیز اراده ی نهاد های حمایتی زیر سایه مردسالاری متاثر نشود."

نماینده تعاونی توان یابان هم از نادیده گرفته شدن استعدادهای توان یابان در کل کشور و بخصوص در استان گلایه می کرد، و در حاشیه جلسه هم توان جویی از اعلامیه استخدامی منتشرشده رسانه ملی از عدم بکارگیری معلولان گلایه کرد. 

از فرادستی هژمونیک عنصر قومیتی در استان نگرانی های جدی وجود داشت که به گمان من و به عبارت دقیق تر مطابق فهمی که از خلال هم اندیشی با فعالین مدنی مذکور به آن نایل آمده ام چاره کار را باید در توسعه سیاسی واقتصادی استان دید و در قدرت گیری جامعه مدنی ودر توانمندسازی جامعه محلی از جمله زنان برای به دست گرفتن سهم شایسته خویش در مشارکت اجتماعی وسیاسی و مدیریتی .

به گفته یک کنشگر اقتصادی استان و مسئول خبرگزاری مهر مدل توسعه استانی سیستان و بلوچستان هم چیزی نیست که صرفا بتوان از طریق رهنمود های مرکز گرایانه به آن رسید وما مرکز نشینان باید صدای جوامع محلی باشیم. آنها در مورد ضرورت سرمایه گذاری های بزرگ از سوی دولت در جلسه سخن گفتند. من هم در همنوایی با یکی از فعالان مدنی جوان که بر تفاوت رشد و توسعه تاکید می کرد و توسعه همه جانبه را خواهان بود ضمن قبول این ضرورت این اعتقاد را که سال هاست توسعه با دودکش های بلند، پتروشیمی ها و فولادها دیگر ایجاد نمی شود را بیان کردم. سعی کردم به اختصار از توسعه گرایی با تکیه بر ابتکار خرد محلی سخن بگویم. سخن من این بود که به نظر من راه حل توسعه منطقه ای از درون جوامع محلی و توانمند شدن و ایجاد باورهای ذهنی توسعه گرا رخ خواهد داد. برنامه گفتگو با نهادهای محلی مسیری است که دولت در ۲۴ ماه آینده در همه استان ها و با همه تشکل ها و نهادهای محلی در همه سطوح ادامه خواهد داد.»