سیدحکمتاله موسوی در گفت و گو با خبرنگار برنا با اعلام این خبر اظهار کرد: در اجرای ماده"1" از قانون تشکیل سازمان میراث فرهنگی، و گردشگری مصوب سال 1382 و مواد"11 و 12" از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بینالمللی حفظ میراث فرهنگی ناملموس مصوب سال 1384 و مواد"2 و 3" آییننامه اجرایی قانون مذکور مصوب ششم بهمنماه 1387 هیات وزیران و با رعایت مقررات آییننامه اجرایی مذکور، دو اثر فرهنگی ناملموس با عناوین"مهارت ماهیگیری به روش سنتی دستاشکن" به شماره 1700 و "مهارت ماهیگیری به روش سنتی آلات " به شماره 1701 در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس به ثبت رسید.
او منحصر به فرد بودن، قدمت فراوان، کاهش آسیبهای محیطی و زیستمحیطی به نسبت دیگر روشهای صیادی، معرفی اصولی و دقیق، تلاش در راستای حفظ و ماندگاری سنتها و روشهای کهن ماهیگیری را از دلایل ثبت این دو اثر در فهرست آثار ملی عنوان کرد و گفت: شهرستان بندر ماهشهر در جنوب استان خوزستان به دلیل واقع شدن بین خشکی و دریا(محدوده ساحلی) و تاثیرپذیری از این دو، دارای ویژگیهای طبیعی خاصی و منحصر به فرد است.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان با بیان اینکه از جمله مهمترین ویژگیهای طبیعی منطقه، وجود خورهای بندر ماهشهر است که در نتیجه هزاران سال جزر و مد و پیشروی آب دریا در سواحل پدید آمدهاند افزود: خورها همواره نقش و تاثیر به سزایی در شیوه معیشت و زندگی ساکنان منطقه داشته و دارند.
موسوی در پایان با اشاره به روشهای ماهیگیری"دست اشکن" و "آلات" که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیدهاند بیان کرد: از قدیمیترین دوران تا کنون در میان شیوههای معیشتی مردمان این دیار، صیادی جایگاه خاص و اهمیت بسیار زیادی داشته است و هرچند از دیرباز صیادی در خور به روشهای مختلف انجام میگرفته اما دو روش ماهیگیری یعنی روش"دست اشکن" و روش"آلات" به سبب ویژگیهای محیطی در این منطقه بسیار مورد توجه بوده است.