کوچ معتادان هرندی به مناطق مرکزی پایتخت!/ هفت تیر شعبه ۲ هرندی می‌شود؟+ فیلم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ از پاتوق‌های خطرناک تهران است. معتادین در کنار خیابان به خود سرنگ می‌زنند و همان جا نعشه می‌کنند. خانواده‌ها چنان چه مجبور باشند در آن مناطق زندگی می‌کنند اما بیشتر محلیان و بومیان پا به فرار گذاشته‌اند. بیش از 6 دهه محله، قرار جویندگان مواد مخدر و مصرف‌کنندگان شده است. کسی هم گویی کاری به کارشان ندارد فقط در برخی زمان‌های مشخص می‌دانند که ضابطین سر می‌رسند و معتادین در آن بازه زمانی پا به فرار می‌گذارند در غیر این صورت به کمپ‌های ترک اعتیاد اجباری، که بعضا با حقارت و کتک همراه است، فرستاده می‌شوند و بعد از رهایی دوباره در همان کوچه‌ها جا خوش می‌کنند.

 به گفته مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی «بیش از 3000 معتاد متجاهر در محله هرندی و محلات اطراف آن زندگی می‌کنند.» که این آمار سبب شده هرندی را به مخوف‌ترین محله تهران تبدیل کند چراکه مصرف مواد در انظار عمومی و بعضا صحنه‌های دردناک و اور دوز و حتی به گفته عضو سابق شورای شهر اتفاقات بدتر از برده‌داری در این گونه محلات هر روزه رقم می‌خورد. اما به نظر می‌رسد همان‌گونه که سایر مسائل عمده و آسیب‌های اجتماعی تاکنون رفع نشده است؛ این موارد هم همچنان ادامه پیدا می‌کند.

  مردم ساکن از این منطقه گریزان شده و محله در تصرف معتادین است وقتی نام هرندی بیاید به یاد اعتیاد می‌افتید و نه امر دیگری. اما رفتارهای ضربتی مانند سایر طرح‌های شکست خورده 60 سال است که در این منطقه بی‌اثر بوده و مثال روز از نو روزی از نو در این مورد مصداق دارد.

مانورهای نمایشی و آسیبی که همچنان نفس می کشد

فرمانده پلیس تهران بزرگ در تاریخ 11 بهمن 97  از جمع آوری محل تجمع و پاتوق‌های معتادان متجاهر در محله‌های شوش، مولوی و هرندی خبر داد.

وی همچنین در 28 خرداد ماه سال جاری به جمع‌آوری ۲۳ هزار معتاد از محلات تهران اشاره کرد و عنوان کرد: امسال هرندی از لوث معتادان متجاهر پاک می‌شود.

این در حالی است که اهالی و کسبه منطقه هرندی، شوش و مولوی از حضور این معتادان چند هفته پس از طرح‌های ضربتی خبر دادند. اما همه داستان به اینجا ختم نمی‌شود. معتادین محله‌های مذکور به سایر نقاط تهران کوچ کردند و این زخم را به سراسر پایتخت حتی نقاطی که تاکنون آلوده نبوده نقش بستند و به نظر می‌رسد برخی طرح‌های جهادی‌وار بیشتر به شوهای تبلیغاتی مخاطب پسند شباهت دارد.

با وجود این در برخی محله‌ها و مناطق پایتخت حضور معتادین در حال گسترش هستند حتی در مناطقی که تا کنون معتادین دیده نمی‌شدند به وضوح در کنار خیابان‌ها می‌نشینند و به مصرف موارد در روز روشن مبادرت می‌کنند.

مواد کشیدن کنار خیابان‌های پرتردد پایتخت

فارغ از مصرف مواد در خیابان‌های مرکزی چون هفت تیر، توهمات ناشی از آن برای مناطق مرکزی و پر تردد شهر می‌تواند تبعاتی داشته باشد که کمتر بدان‌ها پرداخته می‌شود و این معضلات با مانورهای مقطعی نه تنها حل نمی‌شود بلکه معتادین از منطقه‌ای به منطقه ی دیگر کوچ می کنند. در گذشته حضور فاضلاب خواب‌ها را در مناطق شمالی داشتیم و معتادان در زیر پل مدیریت، پل ری و... دیده شده اما این روزها در حوالی هفت تیر نیز حضور آنان فعالانه ملاحظه می‌شود و گویی دیگر معتادین قصد دارند از محله محوری دست بکشند و در پایتخت قارچ‌گونه منتشر شوند! در این راستا تاکنون فعالیتی تاثیرگذار مشاهده نشده و دستگاه‌های متولی امر همانند سازمان بهزیستی، پلیس، وزارت کشور و... عقب کشیده‌اند و کار را به دست سازمان‌های مردم نهاد با هزینه‌های خیریه‌ای سپرده‌اند که این سوال همچنان مطرح است سازمان‌های مردم نهاد  در سطح وسیع چه فعالیت اثرگذاری می‌توانند داشته باشند؟