شیعیان باید از «روز مباهله» همچون عید غدیر تجلیل کنند

به گزارش خبرگزاری برنا از قم، متن پیام آیت‌الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی به مناسبت بزرگداشت روز مباهله به شرح زیر است:

نصوص صریحه بر ولایت و خلافت بلافصل حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام در قرآن کریم، بر دو بخش می‌باشد: نصوص جلیّه و نصوص خفیه.

نصوص جلیّه قرآنیه، مثل آیه شریفه «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ» و سائر آیاتی که شماری از آنها را دانشمند بزرگ ابن بِطریق در کتاب شریف "خصائص الوحی المبین فی مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام"، با سندهای معتبر از محدّثان و ارباب جوامع و صحاح و مسانید عامه روایت نموده است. و نصوص خفیّه قرآنیه، که در کنار نصوص جلیه، موقعیتی بسیار محکم دارند، و ولایت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علیه السلام و سائر ائمه طاهرین علیهم السلام را اثبات می‌نمایند.

 آیات قرآنیه‌ای است که با استفهام، همه را مخاطب قرار داده است، مثل «أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لاَ یَهِدِّی إِلا أَنْ یُهْدَی فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ» و از این آیات، به وضوح، از نظر اظهر مصادیق، بر حقّ‌بودن امیرالمؤمنین علیه السلام و اهل بیت علیهم‌السلام به امر خلافت و امامت و هدایت استفاده می‌شود.

یکی از نصوص جلیّه قرآنیه، آیه شریفه مباهله است. این آیه، از جمله آیاتی است که بر فضیلت و بلندی رتبه و مقام اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، به اتّفاق مسلمانان، رسا و ناطق است.

شرکت ‌‌دادن علی و حسن و حسین و فاطمه زهرا سلام الله علیهم اجمعین در مباهله که به تعیین و دستور خداوند متعال بود، دلیل بر آن است که این چهار نور مقدّس و عظیم، که با پیامبر در مباهله حاضر شدند، شایسته‌‌ترین و گرامی‌‌ترین خلق در نزد خدا، و عزیزترین اشخاص در نزد پیامبر رحمت بودند.

این فضیلت بسیار با عظمتی برای این چهار نور مطهّر است که در چنین واقعه با اهمیت و تاریخی، هم‌دوش و همراه پیامبر شوند، و از میان تمام امّت، از صغیر و کبیر و زن و مرد، فقط آنها را خداوند انتخاب کند.

آری، بیست و چهارم ذی الحجة که به عنوان روز بزرگ مباهله در تاریخ اسلام ثبت شده و سندی مهمّ بر حقّانیت اهل بیت علیهم السلام است، باید از آن مانند عید سعید غدیر، تجلیل شود و در این روز بزرگ، شیعیان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام، مجالس و محافل باشکوهی برپا کنند و درباره این موضوع مهم، سخنرانان، نویسندگان و مادحان، بگویند و بنویسند و سخن‌سرائی کنند.