رضا منتظری عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: نشان دادن تصویری سیاه و چرک از خانواده های ایرانی، شرب خمر، استعمال دخانیات و مواد مخدر، روابط نامتعارف بین زنان و مردان، لمس نامحرم، قبح زدایی از عمل مذمت شده همجنسگرایی، ترغیب به شرط بندی و قمار و امثالهم از جمله مسائلی بود که به کرات در آثار به نمایش درآمده جشنواره شاهد آن ها بودیم!
منتظری تأکید کرد: این فجایع تا روز آخر ادامه داشت و در نهایت اعلام اسامی نامزدها بحران فجر ۳۸ را تکمیل کرد!
او ادامه داد: حضور مارال جیرانی در میان اسامی نامزدها در حالی که پدرش عضو هیأت داوران است واکنش های منفی زیادی را در پی داشت؛ بی توجهی به فیلم هایی همچون «خروج» هم این شائبه را به وجود آورد که هرکس اعتراض کند مسئولان او را بایکوت می کنند!
منتظری تأکید کرد: اغلب آثار به نمایش درآمده در جشنواره فجر انقلاب نه تنها هیچ سنخیت و قرابتی با جامعه ایرانی، هویت ملی، فرهنگ و آرمان های انقلاب اسلامی و... ندارند بلکه بعضا در تضاد با این ارزش ها هم هستند.
این منتقد خاطرنشان کرد: گویا برخی مدیران و سیاست گذاران کلان سینمای کشور که سینمای استراتژیک و ملی را پاک به دست فراموشی سپرده اند با رها کردن هنرهفتم به حال خود درصدد آن هستند که وضعیت فرهنگ و هنر کشور را به انحطاط بکشانند.
منتظری با تأکید بر اینکه ما نبابد فراموش کنیم که یکی از مهم ترین ابزارها برای مدیریت سینما جشنواره ها هستند تصریح کرد: اصولا جشنواره ها در تعیین استراتژی یک سال آینده و خط دهی به فیلمسازان نقشی اساسی دارد. در کشورهای غربی به ویژه آمریکا این مسأله مورد توجه جدی قرار دارد. اما در کشور ما یا مدیران ما از این ظرفیت عظیم بی اطلاع اند و یا دقیقاً در راستای ضدیت با ارزش های انقلابی و ملی حرکت می کنند!
او در همین راستا افزود: جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازتعریف و ایجاد یک نقشه راه جدید است؛ جشنواره ای که برآمده از قلب انقلاب اسلامی است اما در آن فیلم های صداخلاقی، صدارزشی و سیاه نمایش داده می شوند بی تردید از مسیر اصلی اش منحرف شده و این وظیفه سیاست گذاران فرهنگی و سینماگران دغدغه مند است تا تدبیری ویژه برای برون رفت از این اوضاع اسفناک داشته باشند.
منتظری سپس با بیان اینکه مشکل جشنواره فیلم فجر تنها در محتوای آثار نیست و مسائل اجرایی آن نیز به شدت دچار نقصان است اظهار داشت: محتوا و ساختار جشنواره فیلم فجر در شأن و منزلت سینمای ایران و انقلاب اسلامی نیست! این مایه شرم و تأسف است که ساده ترین مسائل اجرایی بعد از ۳۸ سال که از زمان برگزاری این رویداد سینمایی می گذرد بعضا به دلیل عملکردهای سلیقه ای دست اندرکاران برگزاری جشنواره دچار نقصان شده و جشنواره را به حاشیه می کشاند.
این روزنامه نگار سینما در پایان این گفتوگو افزود: جشنواره چهل و یکم فیلم فجر برخلاف وعده های مکرر مدیران سینمایی سرشار از مشکلات ساختاری است و به خصوص علیرغم وعده های داده شده پردیس سینمایی ملت همچنان شایستگی برگزاری رویدادی به عظمت جشنواره فیلم فجر را دارا نبوده و مسئولان باید در زمینه انتخاب سینمای رسانه ها در سال های آتی تجدیدنظر کنند. در حال حاضر سیاست خاصی در جشنواره وجود ندارد و مسئولان مربوطه پاسخی نسبت به بی هویتی این اقدام فرهنگی ندارند. براین اساس اگر جشنواره بر آرمانهای انقلاب است پس گنجایش هر فیلمی را ندارد و اگر هم جشنی برای شور و هبجان است باید فیلمهای تلخ اجتماعی را از این عرصه خارج کرد. به طورکلی، جشنواره فیلم با تبعیت از سیاستها و برنامه ریزی دقیق به ثمر می رسد و با توجه به افکار تماشاگر به نتیجه نسبی دست می یابد اما با بی خاصیتیهای اخیر جشنواره فیلم فجر، نتیجه قابل قبولی از عملکرد مناسب به دنبال نداشته و کارکردی ضد سینمای ایران را نشان می دهد!