«دوپینگ» برای مردم ایرانی فانتزیِ غیرقابل باور بود!

سعید جلالی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا درباره فیلمنامه سریال «دوپینگ» گفت: «دوپینگ» از آن قصه‌هایی است که مخاطب ایرانی آن را نمی‌فهمد. به عبارتی قصه آدم هایی است که وجود ندارند و برای این جامعه نیستند. با وجود اینکه سکانس‌هایی خنده‌دار و بامزه وجود دارد اما اصلا سریال درگیرکننده ای نیست.

او ادامه داد: اینکه فردی قرص بخورد و قوی شود یا هیپنوتیزم کند برای مردم ایران قابل باور نیست و شاید به همین دلیل است نتوانسته مخاطب را به دنبال خود بکشاند.

نویسنده سریال «عاشقانه» بیان داشت: اگر یک قصه ای که در جامعه وجود داشته باشد هرچند کلیشه ای مطرح شود برای مردم جذاب تر است تا اینکه یک قصه فانتزی  و غیرقابل باور بیان شود.

جلالی تصریح کرد: به نظر من بزرگترین مشکل «دوپینگ» این بود که قد قصه اندازه سی قسمت نبود و به همین دلیل سکانس های تکراری، شوخی ها تکراری  مخاطب را خسته می کرد.

این نویسنده در پایان اظهار داشت: ما اگر می خواهیم قصه ای را جلوی دوربین ببریم باید هدف داشته باشیم که بتوان روی آن سال ها کار کرد. مانند سریال «پایتخت» که نزدیک به 10 سال است تولید می شود و هر فصل هم جذاب تر از فصل قبل پیش می رود. با وجود اینکه سریال «دوپینگ» بازیگران و عوامل پشت دوربین بسیار قوی و خوبی داشت اما ماحصل جذابی نداشت، به گونه ای که بود و نبود آن برای مردم فرقی نمی کند و پس از پایان یافتن به زودی فراموش می کنند.