جبار آذین تولیدات تلویزیونی و سریال ها را در ایام نوروز ارزیابی کلی کرد و در خصوص سریال «نون.خ 3» نظر خود را بیان کرد و به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: یکی از مناسبت های مهم و ملی کشور ایام تعطیلات نوروز است. بدیهی است که تمامی دستگاه های فرهنگی و هنری کشور باید برای این ایام برنامه های مناسب با احوال ملی، نیاز، سلیقه و خواست مردم تولید کنند. برنامه هایی که درواقع دارای معیار و ملاک هایی مانند امید، شادی، نشاط و توام با آموزش و سرگرمی باشد اما تلویزیون سال ها از این مقوله ها فاصله گرفته است و به دلیل اینکه هنرمندان حرفه ای و درجه یک کشور به دلایل گوناگون با تلویزیون همکاری ندارند عمدتا تولید برنامه های مختلف از جمله برنامه برای ایام و مناسبت ها به گروه هایی سپرده می شود که یا از طریق رابطه کار را در دست می گیرند یا به دلیل توانایی های متوسطی که دارند آثار متوسط تولید می کنند. امسال هم تلویزیون در ایام عید با چند سریال به میان مردم آمد اما به جز سریال با محتوا، پلیسی و امنیتی «گاندو» که از نظر مضمون، محتوا، ساختار هنری اثری مناسب، مردم پسند و شایسته بود بقیه آثار تلویزیون در حیطه سریال سازی مجموعه هایی ضعیف و زیر متوسط بودند به گونه ای که نه از نظر محتوا حرفی برای گفتن داشتند و نه از نظر ساختار هنری مطلب تازه ای عرضه کردند.
مهم ترین نمونه این سریال های ایام نوروز فصل سوم سریال «نون.خ» بود که باید بر درستی آمار ها شک کرد. فصل سوم این سریال از دومین سری آن قوی تر و از بخش نخستین ضعیف تربوده است. درواقع به جز تکرار کلیشه ها، شوخی های دم دستی بدون محتوا و دور شدن از اهدافی که برای تولید این چنین سریال ها در نظر گرفته شده است چیز دیگری در آن ها وجود ندارد درحالی که می توانستند با ایجاد نشاط هدفمند و امید بخش نظر مساعد اهالی فرهنگ و هنر و قشر های مختلف مردم را با خود همراه کنند. مردم به اجبار از سریالی چون « نون.خ» دیدن کردند اما این دیدن به معنای خوب بودن مجموعه در ساختار هنری و محتوا نیست.
جبار آذین در این خصوص که سریال های شبکه نمایش خانگی چون «مردم معمولی» و «دراکولا» چگونه هستند اظهار کرد: شبکه نمایش خانگی قصه خاص خود را دارد گرچه این روز ها به لحاظ کمی تولیدات در آن سرعت گرفته است اما این به معنای کیفیت داشتن مجموعه ها نیست.
در واقع سریال دراکولا بسیار ضعیف تر از آثاری است که پیش تر در کارنامه هنری طناز تلویزیونی شاهد بوده ایم. درواقع نماد و معیار اساسی این نوع تولیدات بیش از هر چیز کسب سود و سوداگری است به طور کل اثر جدید رامبد جوان هم متاسفانه در این راستا قرار دارد. این دو هنرمند با توجه به جایگاه مردمی و مورد توجه بودن از سوی برخی از مسئولان تلویزیونی موفق به کسب امتیاز برای تولید این نوع آثار شده اند در غیر این صورت ما در کشور هنرمندان درجه یک زیاد داریم که امکان تولید به آن ها داده نمی شود و از آن ها حمایت نمی شود.
هنرمندان ما در تولیدات شبکه نمایش خانگی هم هیچ گونه نوآوری و خلاقیتی ندارند و صرفا سرگرم سازی از نوع کاسبی هدف اول و آخر آن ها محسوب می شود.