به گزارش خبرگزاری برنا از مازندران ، ایمان بهلولی با بیان اینکه اکوسیستم جنگلی محل زندگی حدود ۸۰ درصد کل دوزیستان، ۷۵ درصد کل پرندگان و ۶۸ درصد کل پستانداران شناخته شده در جهان است، گفت: مداخلههای انسان برای بهرهبرداری به ویژه گسترش کشاورزی و شهرسازی منجر به تخریب، قطعه قطعه شدن جنگلها و افزایش اثر حاشیهای Edge Effect میشود که این امر بزرگترین تهدید برای تنوع زیستی غنی و بیمثال جنگلهاست.
بهلولی افزود: به عنوان مثال مساحت جنگلهای هیرکانی در چند دهه گذشته تقریبا به نصف کاهش یافته و سالانه مساحتی بالغ بر هزار هکتار از درختان قطع میشوند.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت گونه دارکوب گفت: دارکوبها با توجه به صفات بیولوژیکی خود، بسیار حساس به پوشش جنگلی هستند و از گونههای شاخص برای اکوسیستم به شمار میروند. به این معنا که حفاظت موفق از آنها به معنای حفاظت از تمامی تنوع زیستی منطقه است.
این فعال محیط زیست ادامه داد: در دنیا ۲۵۴ گونه دارکوب وجود دارد که ۴۲ گونه آنها در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت IUCN قرار دارند و متاسفانه ۴۰ درصد این فهرست سرخ صرفا مربوط به آسیاست.
وی بیان کرد: دارکوبها پرندگانی منزوی هستند که تمایل دارند در اعماق بکر جنگلهای طبیعی و با درختان کهنسال قطور و یا حتی مرده زندگی کنند و از حاشیه جنگلها و مصنوعات ساخته دست بشر گریزان هستند. ۲۵ گونه از دارکوبهایی که به فهرست سرخ اضافه شدهاند، به دلیل تخریب اراضی جنگلی برای گسترش کشاورزی و شهرسازی و خصوصا ۱۰ گونه توسط طرحهای جنگلداری و قطع انتخابی درختان در رتبهبندی بالاتر تهدید هستند.
وی اضافه کرد: نکته قابل تامل این است که در تحقیقات انجام شده در خصوص شرایط حفاظتی و پراکنش اکولوژیکی دارکوبها در جهان، تنها شاهد حضور متوسط ۶.۷۸ درصد دارکوبها در مناطق حفاظت شده هستیم و در آسیا میانگین۴۱.۸ درصد محدوده زندگی دارکوبها دچار همپوشانی با صنایع کشاورزی و مصنوعات و مصنوعات انسانی شده است.
وی اضافه کرد: متاسفانه فریب ذهنی بزرگی که گریبانگیر اکثریت جامعه دلسوز محیط زیست کشور ما شده، بزرگنمایی بیش از حد حیوانات شهری و اظهار نظرهای مبالغهآمیز و غیرعلمی و بدون ماخذ در خصوص برآورد آسیبهای وارده از آنها است که منجر به پاک شدن صورت مساله و بدتر شدن شرایط حفاظتی حیات وحش کشور خواهد شد و لذا شایسته نیست که در این مقطع حساس زیست محیطی کشور، بدون پژوهش معتبر اظهارنظرهای شخصی مغایر با تحقیقات و گزارشهای معتبر علمی داشته باشیم.
بهلولی افزود: راهحل کاهش آسیب و جلوگیری از وارد آمدن آسیب مضاعف به جنگلها، خصوصاً آتشسوزیهایی که طبق نظر متخصصین بیش از ۹۰ درصد عمدی هستند و هر ساله در جنگلهای کشور شاهد آن هستیم، آموزش و افزایش آگاهی جوامع محلی از جمله کشاورزان و باغداران در خصوص روشهای تقلیل آسیب و همچنین تجدیدنظر در قوانین جبران خسارت است؛ چرا که در حال حاضر وزارت جهاد کشاورزی از پرداخت خسارت به جوامع محلی به دلیل نداشتن ردیف بودجه در این خصوص سرباز میزند و سازمان محیط زیست هم جبران خسارت را منوط به مناطق حفاظت شده یا مناطق مجاور آن میداند.
وی در پایان گفت: در حالی که اکثر قریب به اتفاق تعارضات خونین میان انسان و حیات وحش که متاسفانه در اکثر موارد به مرگ حیات وحش ختم میشود در خارج از مناطق حفاظت شده رخ میدهند.
بیشترین عرصههای جنگل هیرکانی در استانهای گیلان، مازندران و گلستان قرار دارد.
انتهای پیام