به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ دکتر علی اصغر اصغرنژاد درباره محترم شمردن تنهایی در زندگی زوجی درباره اینکه آیا تنهایی در زندگی زوجی مطلقاً ممنوع است گفت: انسان اوقاتی از زندگی را تنهاست و کارهای شخصی خود را انجام میدهد به نظر میرسد شیوه زندگی انسانها در حال تغییر است و انسانها ناگزیر روابط محدود تری را تجربه میکنند و اوقات شان بیشتر با وسایل الکترونیکی، پیامها و فضای مجازی شکل میگیرد. البته فضای مجازی نیز شکل خاصی از ارتباط است.
وی گفت: تنهایی در جایی معنا پیدا میکند که افراد تعامل چهره به چهره با یکدیگر داشته باشند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در پاسخ به این سوال که احساس تنهایی در زندگی زوجین چگونه معنا میشود، گفت: زوجها زیر یک سقف زندگی میکنند، اما تعامل و ارتباط و با هم بودن معنای خاصی دارد. اگر زوجین وعده کنند که زمانی از شبانه روز را به گفتگو بپردازند و اگر رضایت زوجین به گفتگو با یکدیگر جلب شود بسیار ارزشمند است، زوجها کنار هم زندگی میکنند، اما اغلب صحبت نمیکنند.
وی به منفعت و سودی که از نیم ساعت گفتگوی بین زوجی حاصل میشود، تاکید کرد و گفت: کمترین کارکرد این گفتگوها هماهنگی در کارهاست. وقت گذاشتن در این گفتگوها هم رضایت احساسی را به دنبال دارد و هم با منافع دیگر خانواده همراه خواهد بود.
دکتر اصغرنژاد گفت روبرو شدن با شریک زندگی که بخشی از زندگی ماست، جرات، قدرت و جسارت میخواهد که این رو به رو شدن تنها با گفتگو میسر میشود.
وی همچنین به این نیاز که آیا زوجین نیاز به تنهایی دارند، گفت: انسان گاهی نیاز به خلوت با خود دارد تا به قول معروف مسائل را با خودش حل و فصل کند، مثلا شرایط خاصی پیش آمده که نیاز به نتیجه گیری با خود را دارد. در این بین آگاهی از ویژگیهای شخصیتی مختلف نیز به زوجین کمک میکند تا به عادتها و علائق طرف مقابل احترام بگذارند. به طور مثال فرد درونگرا ترجیح به تنهایی دارد و به دنبال مسائل هستی شناسی و مطالعه است یا به تفکر و تعمق میپردازد.
وی افزود: با وجود ویژگیهای مختلف شخصیتی و تفاوتهای آن با هم، لحن و شیوه بیان در زندگی مشترک از اهمیت ویژهای برخوردار است اگر به تنهایی نیازمندیم با لحن ارادت و علاقمندی، این نیاز را به همسرمان ابراز کنیم.
دکتر اصغر نژاد با اشاره به برخی زوجین که یک لحظه همسر خود را تنها نمیگذارند گفت:همسرانی که دچار طرح واره رهاشدگی هستند از حس ارزشمندی و اعتماد به نفس کمتری برخوردارند و دائماً به دنبال تایید و حمایت و توجه همسر خود هستند، آنها نگرانند که حتی کوتاه زمانی فاصله، ممکن است با کاهش علاقه همسرشان توام شود لذا حدی از فاصله بین زوجین که بتواند ارزش حیاتی بودنشان را به یکدیگر نشان دهد، ضروری است.
انتهای پیام/